แต่เมื่อ 2 เดือนก่อน ประมาณ 7 โมงเช้า ฉันจะเห็นเธอขับรถกะบะสีขาว ตามฉันไปทำงานเกือบทุกเช้า พอฉันจอดรถปุ๊บ เธอก็จะขับผ่านไป พร้อมกับบีบแตรให้ทุกครั้ง บางทีเราขับรถสวนกัน เธอก็จะเปิดไฟสูง กะพริบให้อยู่ตลอด ก็ไม่อยากจะคิดเข้าข้างตัวเองหรอกนะ ว่าเธอกำลังจีบฉันอยู่น่ะ... จนกระทั่งวันหนึ่ง พอฉันจอดรถ แทนที่เธอจะขับผ่านไปและบีบแตรให้เหมือนทุกครั้ง เธอกลับจอดรถแล้ว เดินมาขอเบอร์โทรฉันเฉยเลย ทั้งๆที่ไม่เคยคุยกันมาก่อน ฉันถามเธอว่า จะเอาไปทำไม เธอบอกว่าเผื่อมีธุระ ต้องคุบกับฉัน ฉันถามธุระอะไร เธอบอกก็ธุระนั่นแหละ เบอร์อะไร... ฉันบอกเธอว่า ฉันมีโทรศัพท์ที่ไหนเล่า เธอก็เกี่ยงจะเอาเบอร์บ้าน ฉันบอกเบอร์บ้านไม่ว่าง เล่นเน็ต เธอยังตะโกนตามหลังฉันอีก ว่าไม่มีจริงๆเหรอ พึ่งรู้...ว่าไม่มีโทรศัพท์นี่จะดูแปลกมาก หลังเลิกงานวันหนึ่ง ฉัน แม่ แล้วก็น้องสาว ไปเยี่ยมลุงซึ่งป่วยเป็นอัมพฤกษ์ เจอเธอกำลังกลับพอดี พี่สาวฉัน ( ลูกสาวลุง ) ซึ่งแต่งงานกับพี่ชายเธอ ก็พูดขึ้นว่า เธอชอบฉัน เธอบอกพี่สาวฉันว่า ขอเบอร์น้องเค้าให้หน่อย พี่ฉันหัวเราะ บอกว่า น้องที่ไหนเล่า ฉันแก่กว่าเธออีก ...ต่อหน้าประชาชี ฉันทำหน้าไม่ถูกเลย ทำไมเธอต้อง ไปป่าวประกาศด้วยเนี่ย... หลังจากนั้นมา เธอจะขับรถผ่านหน้าบ้านฉันตลอด บางทีเจอพ่อ แม่ หรือ ย่าฉัน เธอก็จะแวะคุยด้วย และนั่น คือเหตุผลที่เธอนำมาต่อว่าฉันเรื่องโทรศัพท์ แต่ยังไง เธอก็ยังไม่ได้เบอร์ฉันอยู่ดี ความจริงฉันนึกว่า พอเธอรู้ว่าฉันอายุมากกว่า เธอจะถอยซะอีก ที่ไหนได้ เธอบอกไม่เป็นไร ห่างกันแค่ 2-3 ปี เอง ไม่ยอมเรียกฉันว่าพี่อีกต่างหาก แต่กับเพื่อนฉันที่ทำงานที่เดียวกับเธอน่ะ เรียกพี่ซะเต็มปากเต็มคำเชียว เท่าที่ดู เธอก็นิสัยดีนะ...ที่เห็นๆก็คือ มีน้ำใจมาก เวลาที่ลุงฉันต้องไปหาหมอ เธอเป็นต้องหยุดงานไปช่วย พี่ชายเธออุ้มลุงอยู่ตลอด เพื่อนฉัยก็ยังบอก ว่าเธอน่ะ นิสัยใช้ได้เลย... แต่น่าเสียดายนะ...เสียดายที่เธอมาชอบฉัน คนที่หัวใจมีแต่อดีตอัดแน่นเต็มไปหมด ไม่มีที่ว่างจะเก็บเธอไว้ได้ เลยกับความรู้สึกแบบนั้น ความทรงจำไม่เคยเลือนหาย ภาพไม่เคยเลือนลาง อยากบอกเธอว่า... ตัดใจจากฉันซะเถอะนะ ..อย่าเสีย เวลาอีกเลย เพราะฉันไม่รู้ว่า เมื่อไหร่จริงๆ...
fatima 4 มิ.ย. 2547 16:39 น. - ID 2614 
1216
0
0
4 มิถุนายน 2547 23:57 น. - comment id 74549
.. อดีต นอกจากทำร้ายตัวเราแล้ว ยังทำร้ายคนอื่นอีก มันยุติธรรม แล้วหรือ?
6 มิถุนายน 2547 23:03 น. - comment id 74564
ของที่เป็นของเรา... มันก้อเป็นของเรา.. แต่ถ้าไม่ใช่... ยังงัยก้อไม่ใช่... (อ่านกลอนของคุณเรไรสิ)
6 มิถุนายน 2547 23:03 น. - comment id 74565
ของที่เป็นของเรา... มันก้อเป็นของเรา.. แต่ถ้าไม่ใช่... ยังงัยก้อไม่ใช่... (อ่านกลอนของคุณเรไรสิ)
8 มิถุนายน 2547 12:36 น. - comment id 74596
ทำไมไม่เปิดใจให้กว้างรับสิ่งใหม่ๆบ้างสิอย่าจมปรักกับอดิตสิ
10 มิถุนายน 2547 16:19 น. - comment id 74637
อย่าปิดโอกาศตัวเอง ลืมอดีตซะ แล้วเริ่มต้นใหม่ หาสิ่งใหม่ที่ดีกว่า มันไม่ยุติธรรมกับใครคนหนึ่งซึ่งรักเธอด้วยความจริงใจ ให้โอกาศเขา และ ให้โอกาสตัวเองอีกครั้ง ทั้งเธอและเขาก็จะสมหวังด้วยกันทั้งคู่
15 มิถุนายน 2547 20:30 น. - comment id 74703
เปิดใจรับสิ่งใหม่ๆ และทำลายภูเขาน้ำแข็งลง เสียทีเหอะนะ..เพื่อนรัก..
26 มกราคม 2548 17:36 น. - comment id 82314
เกิดเป็นคนอย่าใช้แต่อารมณ์ตัดสินคนอื่น มีเหตุผลกับชีวิตบ้าง เข้าใจมั้ย จมอยู่กะอดีตแบบนี้ไม่เห็นมีประโยชน์เลย เข้าใจ...ว่ารักคนเดิมอยู่ แต่มันเป็นไปไม่ได้ เค้ามีความสุขอยู่กับคนอื่นแค่ไหนแล้ว แต่คุณหนะสิ เศร้า...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ