้ กลีบดอกไม้หล่นเรียงรายตามทางเท้า ถนนหนทาง หลากหลายสีหล่นจากต้นที่เพิ่งจะเริ่มมีสีสันจากการที่ต้องอยู่ลำพัง)ราศจากใบและดอกมาหลายเดือน มดดำ หญิงสาวร่างบางเจ้าของนัยน์ตาโตสีน้ำตาลอ่อนรับกับใบหน้าสวยรูปไข่ ผิวเนียน ผมยาวสีน้ำตาลอ่อนๆกลางหลังในชุดเสื้อคอเต่าสีดำกับกางเกงยีนเอวต่ำตัวโปรด หญิงสาวนั่งสบายๆในมือถือหนังสือพิมพ์ที่แจกฟรีทุกวันอยู่หน้าสถานีรถไฟกลางเมือง แต่หนังสือพิมพ์นั้นกลับไมไ่ด้รับความสนใจจากหญิงสาวดวงตาโตเลยแม้แต่น้อย สายตาเธอกลับเหม่อมองดูผู้คนที่เดินผ่านไปมา ในหัวเต็มไปด้วยสิ่งที่คิด... คู่รักคู่นั้นดูท่าทางรักกันจังแหะ... เอ...ชายคนนั้นเขามารอใครเหมือนเราหรือเปล่านะ ทำไมหล่อนแต่งตัวแบบนั้นฟ่ะ กลับบ้านไปเปลี่ยนใหม่ดีก่าม้างง... เด็กคนนั้นเล่นสเก็ตบอร์ดเก่งจัง...แหวะ..เทห์ตายละโชว์อยู่ได้ โหย..ยายกะตาจูงมือกันไปไหนอ่ะ น่ารักจังเลย.. "มด..มด" เสียงชายคนหนึ่งร้องเรียก อืม..ทำไมยัยหัวแดงนั่นแต่งตัวโป้จัง... ตาแก่คนนั้นเล่นกีต้าร์เพราะแหะ..เอาตังค์ไปให้ดีกว่า แล้ว...... หญิงสาวคนเดิมยังคงอยู่ในความคิดของตัวเอง "มดดำ..ไอ้มดโว้ยยย" เสียงชายคนเดิมเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆเมื่อเดินเข้ามาใกล้หญิงสาวที่นั่งคอยอยู่ "เฮ้ย นายเบนจามิน เรียกซะดังลั่น อยู่กันคนละโลกไงย่ะ เรียกซะ" มดดำหลุดจากภวังค์พลางตวัดเสียงตอบเมื่อได้ยินเสียงคนที่เป็นเพื่อน "อ้าว ก็ตัวเองเล่นนั่งเหม่ออยู่ได้ เรียกตั้งนาน ไม่ได้ยิน..เฮ้อ" เสียงตอบมาจากชายหนุ่มร่างสูง ใบหน้าหล่อเหลาคมคายสมกับเป็นลูกครึ่ง จมูกสันโด่ง คิ้วโกงยาว นัยน์ตาสีสนิมเข้ากับผมสีน้ำตาลเข้มที่ตัดเรียบร้อยแต่ดูยุ่งเหยิงนิดหน่อยเพราะความไม่ได้พิถีพิถันในการแต่งตัวมากนัก เบนจามิน เรนเซลมดดำเจอกับนายเบนบนเครื่องขากลับมาที่นี่เมื่อซัมเมอร์สามปีก่อน เธอมาเรียนที่เกือบ 6 ปี มีแต่เพื่อนผู้หญิงเสียเป็นส่วนมาก แต่สามปีหลัง..หลังจากเจอกับเบนจามิน..ชีวิตเธอก็มีนายเบนเป็นเพื่อนผู้ชายคนแรกที่เธอยอมซี้ปึกด้วย ความจริงนายเบนมาเรียนโทจบไปแล้ว..แต่นายนี่เกิดบ้าไรไม่ทราบอยากจะเรียนโทมันอีกใบ ชีวิตปริญญาโทต่างประเทศของนายเบนก็เลยยาวมาเรื่อยจนถึงทุกวันนี้ "นี่ๆ แล้วที่ฉันต้องมานั่งเหม่อ เฝ้าดูคนเดินไปมาเนี่ยะ เพราะรอใครย่ะ รอครายย" หญิงสาวตอบ "นัดบ่ายโมงนะ ไมไ่ด้นัดบ่ายโมงครึ่ง นาฬิกาตายไง เดี๋ยวมีโวย" หญิงสาวย้อนขำๆ เพราะไมไ่ด้จริงจังมากนัก "ขอโทษคร๊าบบ..มดคนดี..คนมันสายกันได้แหม..ป่ะ เดี๋ยวเลี้ยงข้าว" ชายหนุ่มเบนคนเดิมกล่าว "แหงดิ..ลองไม่เลี้ยงดิ หิวตาลายแล้วเนี่ยะ เร็วๆเลย" หญิงสาวตอบพร้มกึ่งลากกึ่งจูงชายหนุ่มเดินอย่างรวดเร็วเพื่อไปร้านอาหารที่ต้องการจะไปทาน
ปากกาออนไลน์ 27 ส.ค. 2547 08:08 น. - ID 3163 
960
3
0
27 สิงหาคม 2547 15:03 น. - comment id 76409
55555555ไปเอาของใครมาอ่ะอิอิอิ
28 สิงหาคม 2547 11:32 น. - comment id 76419
สวัสดีครับน้องฟ้า นี้เป็นครั้งแรกที่เข้าเม้นท์เรื่องสั้น เป็นคนที่ไม่ชอบอ่านนวนิยาย จึงไม่รู้ว่าเขียนดีหรือไม่ พยายามอ่านนะครับ เพราะพี่ชาเชื่อว่าน่าจะเป็นเรื่อง เกี่ยวกับชีวิตจริงของน้องฟ้าโดยตรง ตอนนี้ รู้จักนาย เบน อีกคนแร่ะ ฮึ่มมมมม จะคอยอ่านนะครับ เบน นายคนนี้จะเป็นเพื่อนแบบไหน จะคอยดู ฮึ่ม..มมม +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ ผู้ชายอารมณ์ดี +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
29 สิงหาคม 2547 22:34 น. - comment id 76456
หน้าส่วนตัว
555555555555 \'\' งง ดี อ่ะ 55555555555
อาวไปเต็ม 5 อีก 5 มาเอาที่จันทบุรีนะ
2 กันยายน 2547 04:33 น. - comment id 76574
สวัสดีค่ะพี่ฟ้าๆๆๆๆๆๆๆ แต่งได้ดีมากเลยค่ะ เอาไปเลย 20 นิ้ว ค่ะ คิกๆๆๆๆ มีม่ะ มีใครให้อย่างหมูน้อยม่ะ ฮิๆๆๆๆ ระวังน๊าๆๆ 10 นิ้ว ข้างล้างอ่ะ ออกมีกลิ่นฉงวนๆอยู่นิดหนึ่งอ่ะ 555555 มาเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ แระรออ่านตอนที่ 2 อย่างใจจดใจจ่อจ้าๆๆๆๆๆๆๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ