+*+*+* คนเขียนบทกลอน+*+*+*+

กระดานโต้คลื่น

ฉันชอบที่จะบันทึกเรื่องราวความผูกพันเขียนไว้เป็นตัวหนังสือ
มีคนเคยกล่าวไว้ว่า 
ตัวหนังสือสามารถบอกเล่าเรื่องราวความเป็นไปได้ดีกว่าคำพูด
ฉันก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่หลงใหลในตัวอักษร.....ความงดงามของมัน
ฉันมักจะเรียกตัวเองว่า " คนเขียนบทกลอน " เสมอ  อาจเป็นเพราะว่าเรื่องราวที่เป็นไป
 ในบทกลอนมันกลั่นมาจากความรู้สึกที่อาจจะไม่มีสัมผัสนอก สัมผัสใน
ตามแบบอย่างเหมือน "นักกวีแต่ฉันชอบอยู่ในโลกของตัวอักษร ซึ่งมันงดงามมากที่เดียว 
ในสายตาของฉัน......ความรู้สึกของฉันก็อยู่ที่ปลายปากกา
การถ่ายทอดความรู้สึกเป็นตัวอักษร เป็นโลกที่มหัศจรรย์ยิ่งนัก.......
     ....   ความลับมักจะเป็นสีดำ แต่ความรักมักเป็นสีชมพู.....
โลกของฉันมีทั้งความรักและความลับผสมผสานกันเป็นหนึ่งเดียว
 จึงได้บันทึกความรักซึ่งเป็นความลับไว้ในไดอารี่เล่มหนึ่ง ซึ่งมีดอกหญ้าคั่นไว้ .. .. ..ดอกหญ้าที่มันจะคั่นอยู่หน้าความรักหน้าเดิม
และเหมือนกับฉันที่อยู่ในหน้าความรักของเธอที่เดิมไม่เปลี่ยนแปลง
 ฉันบันทึกเรื่องราวของกันและกันเป็นตัวหนังสือ ตลอดระยะเวลาการเดินทางแห่งสองเรา  
จะมีเธอที่คอยเป็นพระเอกของเรื่องนี้อยู่เสมอ มีฉันที่เป็นผู้กำกับ
   ฉันสามารถดำเนินเรื่องต่อไปอย่างไม่หยุดนิ่ง แม้ว่าอาจจะมีสักวันที่ถูกทอดทิ้ง
แต่ความทรงจำก็ไม่ถูกเลือนหายไป
           คุณเคยรู้สึกท้อบ้างหรือเปล่า
          คุณเคยรู้สึกเหงาบ้างไหม
          หากคุณรู้สึกว่าเหมือนอยู่ลำพังคนเดียว.ให้คุณกลั่นความรู้สึก
และ หยิบปากกาแห่งความคิดขึ้นมา แล้วจรดบนสมุดเป็นตัวอักษร
หากวันหนึ่งคุณย้อนกลับไปอ่าน  คุณอาจจะแอบอมยิ้มในความรู้สึกนั้นของคุณ