เขียน ถึง....วันวาน.......กับความรัก

ดาหลา & ปะการัง

คืนนี้........ฉันใจหาย 
ฉันรู้สึก โหว๋งเหวง 
ฉันรู้สึกโลกกำลังแยกและแตกสลาย 
เมื่อฉัน....โทรถึงเธอ......... 
แล้วปลายทางที่รับสาน ........มิใช่เธอ 
เธอเป็นใคร .........ฉันไม่รู้ 
เธอเป็นใครกัน..........?? 
ทำไมเธอรับสายแทน.......?? 
เธออยู่กับคุณ ..........?? 
คุณอยู่กับเธอ........?? 
คำถามมากมาย เกิดขึ้น ในใจฉัน 
มีคำตอบหรือเปล่านะ 
อยากร้องให้ อยากร้องให้ 
ฉันสับสน ................... 
ทำอะไรไม่ถูกเลย ณ........... เวลานี้ 
สันสับสน .................. 
ฉันไม่รู้ว่า...........ต่อไป ฉันจะป็นอย่างไร.......... 
ดาหลา & ปะการัง 
26-10-2003 
ชีวิต ......ฉันเคยมีอยู่เพิ่อเธอ 
ชีวิต.......ฉันเคยมีซึ่งความหวัง 
ชีวิต........ฉันเคยมีเพื่อครอบครัว " ของเรา " 
แต่...........ต่อแต่นี้ไป คงไม่มีอีกแล้วหล่ะ 
แต่สำหรับวันนี้.......ทุกสิ่งทุกอย่าง........มันพังทลายแล้ว 
จนหมดสิ้น 
ไม่รู้ว่า วันนี้พรุ่งนี้ ของฉันจะเป็นอย่างไร 
ร้องให้ น้ำตาเจียนเป็นสายเลือด 
มันเพื่ออะไร........... 
ฉันท้อ............เคย มีเธอเป็นคู่คิด 
ฉันเหนื่อย.........เคย มีเธอเป็นคนปลอบ 
ฉันว้าวุ่น..........เคย มีเธอเป็นคนข้างกายที่ห่วงใย 
แล้ว 
ในวันนี้หล่ะ.......ไม่มีอีกแล้วใช่ไหม 
" เธอ ผู้เป็นทั้งหัวใจและชีวิต " 
เธอจากไป พร้อมกับหัวใจ และชีวิต..... 
" ของฉันในวันนี้ " 
ดาหลา & ปะการัง 
27-10-2003 
กินกาแฟ........ 
คิดถึง เมื่อคืนที่ผ่านมา 
นั่งคุยกับคน 1 คน 
ได้ข้อคิด มากมาย 
ได้ หัวใจ ที่ ฟองฟู่ กลับมา 
อะ อะ อย่าคิดว่าเป็นคนนั้นที่ ทำฉันเจ็บนะ 
เป็น คนหนึ่ง 1 คนที่ บอกว่า ชีวิต มิ ได้ มี แค่วันนี้ เท่านั้น 
แต่มันยังมี วัน พรุ่งนี้...ที่ ให้ได้ เล่นสนุกๆๆ อีก ตั้งเยอะ 
คืนนี้ เค้าจะออกไป ทำงาน 
เป็นคืนที่มีความหมาย เพราะ ทำงานที่รัก และมีความสุข 
แล้วพรุ่งนี้ก็จะเป็นวันที่ดี อีก เพราะ จะได้ ไป พบตายาย 
เป็นวันที่มีความสุขของเค้า 
แล้วเค้าย้อนถามฉันว่า 
พรุ่งนี้ คุณจะทำอะไรละ 
บอกได้ไหม ..... 
วางแผนอะไรให้กับชีวิต ในวันนี้ และวันพรุ่งนี้ไหม 
ฉันตอบได้เสียที่ไหน ...ล่ะ 
ว่า.......... จะทำอะไร 
เพราะ มิได้ กำหนด ไง 
ฉันจึงคิดว่า มันน่าจะ เป็นการเริ่มต้นที่ ดี 
สำหรับการ ใช้ชีวิต...... 
คงคล้ายๆๆกับการ ตั้งกาต้มน้ำ ..สำหรับกินกาแฟ 
กว่าจะได้ รสกาแฟ ที่หอมยั่วยวน ใจ 
ถูกคอ เฉก เช่น ทุกวันนี้ 
ต้องลองแล้วลอง อีก ....ใช่ไหม 
มันต้องเพียร และ พยายาม ต่อไป 
เอาน่า วันนี้ ต้องเริ่มวางแผน อะไร กับชีวิต เสียทีหล่ะ 
เหมือนกิน กาแฟดำ...กับบราว์นี่....... 
แต่ .......ท้ายที่สุด ในการคุย 
ของคืนวาน ...........ขอพระคุ้มครอง ให้ปลอดภัย 
ขอให้ วันพรุ่งนี้ มี เธอ และ มีฉัน อยู่อีก.........ต่อไป นะ 
ดาหลา & ปะการัง 
31-10-2003 				

เสียงลม พัด วู้ วู้ มาแต่ไกล 

ไม่นาน ก็พัดมา ใกล้ๆๆที่บ้าน 
ไม่ใช่ลมพัด ธรรมดา ซะแล้ว 
มันเป็น ลม ฝน พายุน้อยๆๆ 
ที่ บอกได้ ว่า อื่ม น่าจะแรง 
นั่งมอง ออกไป นอกหน้าต่าง ที่ห้องนอน 
ใบกล้วยปลิว ปิดไป มา 
แสดงถึงความแรงของลม 

ไม่นานนัก ได้ยินเสียงกรีดร้องของเด็กหอข้างบ้าน 

กรี๊ด กรี๊ด.......... 

แล้วไฟฟ้าก้อพลันดับ วูบ........... 

อ้าว ทำไงดีละฟะ 

ห้องเรา เทียนไม่มี 
กำลังนั่ง ทอดอารมณ์ ไป ......... 
จะเดินลงมาชั้นล่างก้ อิอิ มืด 
ต้องรอ สักครู ให้สายตาชินกะความมืด แป๊บนึ่ง 
จึ่ง ยุรยาด ลงมา ค้นๆ หา ๆ เทียน 

ได้เทียนเล่ม หนึ่ง ........ 

เอามาจุด นั่งมองเทียน คิดถึงคนชื่อเทียนหอม 
ไป พร้อมๆ กับเสียง ของสายฝยที่ กระหน่ำลงมา 
นั่งคิดถึงวันเวลาที่ผ่านมา...413 วันที่ผ่านมา 

อยู่ ในโลก ของที่นี่คอทคอม มา 
มีอะไรๆ มากมายเข้ามาในชีวิต 
มีน้องๆๆ มีลุกๆๆ ที่น่ารัก 
มีมิตรภาพ ที่หยิบยื่นให้แก่กันและกัน อย่าง ไม่มีเงื่อนไข 

มีอารมณ์ สุนทรี ในการขีดเขียนมากมาย 
มีความสุขปะปนความเศร้า เหงา 

ในวันนี้คิดถึง ชีวิตที่ คงอยู่ 
คิดถึงหัวใจที่ ( น่า )จะแกร่งขึ้น 
คิดถึง วันเวลา ทีเหลือ อยู่ 
จะทำไรดีนะ 
ทำอะไรที่ เป็น สิ่งที่ดีด 
บนความรู้สึก ที่ค่อยๆๆดีขึ้น 

นั่งคิดอยู่นาน ไม่รู้สิ เท่าไหร 
จน รู้สึกว่า หนาวๆๆร้อนๆๆขึ้นมาอีก ..... 
ลุกขึ้น เดิน หายา กิน อีกแล้ว 

กินยาแล้วไม่รู้ ทำอะไรอีก 
นั่งเขียนไรคงไม่ไหวแล้ว ..... 
ห่มผ้าให้สาวๆๆที่คุ้ดคู้ อยู่ 
เก็บข้าวของแล้ว ล้มตัวลงนอน 

ห่มผ้า แล้วหลับตา.............. 

ฝันดีทั้งคืน.............. 

จนตื่นมาในตอนเช้า พร้อมกับความชุ่มฉ่ำของ สายฝน 
เห็นน้ำค้างหรือหยาดฝนไม่แน่ใจ 
สวยจับตา ทำไให้ มีความสุข แต่เช้าเลยหล่ะ.......... 
ดาหลา & ปะการัง 
05-11-2003				

อยากรู้ และรู้ รู้อีก 
ไม่เรื่องไหน เป็นเธอ ฉันเป็นอยากรู้ 
ไม่มีเรื่องใด ขอเธอฉันไม่รู้ ฉันรู้หมด 

วันนี้เธอเดิน ผ่านข้ามา เฉียด หัวใจ 
อยุ่ ใกล้ๆๆ วนเวียน 
ทำให้ รู้สึก มีความสุข 

อยากรู้จัง เธอมีอะไร ทำให้ 
ฉันรู้สึก ดี และคิดถึงเธอได้นะ 
ทั้งๆๆที่ไม่ได้ เท่าไหร ของคนดีของฉันเลย 

อ้วนก้ออ้วนะ อะ เอา ว่าท้วม แระกัน 
แต่เกีาะ นะ 
เอาใจก้อมะเก่ง เท่าไหร 
ทำให้ฉันลง ได้จริงๆๆ จังๆๆเลยนะ 

เกิดอะไรขึ้นกับใจของฉันนะ 
เธอมาเดินวานเวียนไป ๆมาๆ ในหัวใจ 
ของฉันตั้งแต่เมื่อไหรกัน 
ขโมยหัวใจฉันไป 

โอ พระเจ้า................ 
หันกลับไป มองดู อีกครั้ง ภาพ หลังม่านน้ำตา ที่มองเห็น 
คนที่ ท้วม อ้วนตุ้ยนุ้ย ที่เดินวานไป วนมา ในหัวใจฉัน 
ทำเอา ฉันอยุ่ไม่เป็นสุข ที่ครั้งที่เจอ 

เออ..........วิ่งมาแล้ว พร้อม จุ๊กแก้ม ฉัน ฟอด ใหญ่ 

ไม่ใช่ ใครหรอก ที่เดินวนเวียน ในหัวใจฉัน 
ขโมยหัวใจฉันไป 

ขาหมูของฉันนี่เอง ............ 



ดาหลา & ปะการัง 

06-11-2003 
				

คืนที่ผ่านมา ............ 
นั่งริมน้ำปิง ....น้ำเต็มตลิ่ง 
มองฟ้า มีโคมลอยเต็มท้องฟ้า.......... 
ได้ยินเสียงพุล ที่จุด ดัง สนั่น ฟ้า 
และ สวยงามมาก 
ละสายตาลงจากฟากฟ้า 
เห็น...น้ำพุ แสงสี.....งดงาม 


ในยามที่ผู้คนเดินขวักไขว่ เต็มถนน 
ในท้องน้ำ มีกระทงสาย......จุดเทียนลอยน้ำ 

กระทง ของใครต่อใคร พากันลอย เคียงกันไป มากมาย 
มองดูแล้ว ..........ในใจ หวลคิด ถึงชีวิตที่เดิน เป๊ะปะ 

ไร้ทิศทาง เหมือนกระแสน้ำ 
อย่างไรก็ อย่างนั้น เลย 
เพียงแต่ยังอยู่ ในเส้นทางการเดินทาง 
อาจจะ วกวน บ้าง แต่ก็ กลับไป สู่กระแส ทางเดิมๆๆ 

ที่ มีเธอ เดิน วนเวียนอยู่ ในหัวใจ 
วันแล้ว วันเล่า.....ไม่จางหายไป 

ในคืน.........เดือนเพ็ญนี้ 

คงไม่มีใครเหงา เหมือนฉันหรอก 
ใคร ใคร รอบข้างกาย 
มีความสุข ....... 

นั่ง...นิ่งๆๆมองฟ้า มองน้ำ 
พร้อมกับเสียงดัง ทั้งหมด ทั้งมวล 

แต่ ........ในหัวใจเงียบและเหงาสิ้นดี............ 

แล้ว จะเป็นแบบนี้อีกนานไหมนะ............ 

กับคำที่ว่า .........แม้นชีวิตนี้มีใครใคร แต่คนสำคัญในหัวใจ....ยังเป็นเธอ 

ดาหลา & ปะการัง 
09-11-2003				

จากคนๆ ที่เคยมีใจกันอยู่ 

ไม่รู้ว่า วันนี้ ใจเธอเปลี่ยนไป หรือยังนะ 

มีเยื่อใยต่อฉัน เหมือนเดิม หรือไม่ ฉันไม่รู้ 
แต่ รับรู้จาก มธุรส วาจา ว่าคิดถึง 
ไม่รู้ สับสน ดีไหม หรือไม่นะ 

ปรับและปรับ หัวใจให้อยู่นิ่ง ๆ 
อยากลืมๆ ทุกสิ่ง เรื่องวันวาน ที่ ยังค้างคา ใจ 
ไม่ติดต่อไป แล้วเธอยังจะคิดถึงและติดต่อกลับมาอยู่ไหม 

หนักใจตรงที่ความรู้สึกที่มีต่อเธอ 
มันยังคงอยู่ และจำได้ มิลืมเลือน 
กดดัน ทำให้ฉัน รู้สึก แย่ อยู่เลย 
ยิ่งเจอใจก็ยิ่งเจ็บ มันทรมานเหมือนกัน 
เคยคิดว่า ....ห่างกันไปให้ไกลมันคงดี 

แต่ มันไม่ใช่ซิ ในวันนี้ 
ยิ่งไกล ยิ่งรู้สึก เหมือน ใกล้ 
แต่ว่าหนทาง ข้างหน้า ฉันต้องเดินต่อไป 
จำได้ ว่าเจ๊บและคงอีกนาน นานเท่าไร 
ฉันไม่รู้ว่าจบ เมื่อใด 

อยากมีชีวิตใหม่ โดยลำพัง 
ที่.....ไม่ต้องมีเธอมา 
อยู่ ในห้วงของความคิด 
เพราะ มันยัง...........เจ็บปวดเสมอ 
เอ่ยบอกต่อกัน เหมือนคนใหม่ 
แสดง แกล้งแสร้ง ว่า ไม่มีอะไร 

แต่ก้อ เอานะ ฉันจะคอยดู คอยมอง 
ว่าเธอจะทำอะไร อย่างไรอีก 
ในเวลาข้างหน้าต่อไป ............ 


เพราะ ถึงอย่างไร รักที่ แลกไป เต็ม ๆใจ 
ยังคงอยู่..............เสมอ 


ดาหลา & ปะการัง 
10-11-2003