เวลา...ความว่างปล่าว

คนไร้ถิ่น

เธอ...ผู้ไม่เคยเลยที่จะกล้าพาหัวใจของตัวเองเดินเข้าไปสัมผัสกับความรัก  เธอ...ได้แต่บอกกับตัวเองอยู่เสมอว่าเธออยู่ได้ด้วยตัวเธอเอง
    จนวันหนึ่ง...วันที่...เขา...เข้ามาในชีวิตของเธอด้วยความบังเอิญ
    เธอ..เห็นเขาครั้งแรกเมื่อเธอเดินออกมาจากห้องซ้อมดนตรีในตึกคณะศิลปกรรม ของสถาบันการศึกษาแห่งหนึ่ง วันนั้นเป็นวันที่คณะมีการจัดงาน
ต้อนรับพี่บัณฑิต   
    เขา...คือผู้ที่กำลังแสดงอยู่บนเวทีในฐานะตัวแทนของรุ่นน้อง...นั่นคือความประทับใจแรกที่...เธอ...มีให้...เขา...และอาจเป็นเพียงแค่ความประทับใจที่เขาคงไม่มีทางจะได้รับรู้เลย
    หลังจากวันนั้นเธอก็ไม่มีโอกาสได้พบเขาอีกนานเป็นเดือน  ที่จริงแล้วเธอจำหน้าของเขาไม่ได้เสียด้วยซ้ำ  เธอบอกได้แต่เพียงว่าคนที่อยู่บนเวที
คืนนั้นแหละคือคนที่เธอชอบ  จนวันหนึ่งเพื่อนของเธอพูดขึ้นว่า "เฮ้ย..นั่นไงคนที่อยู่บนเวทีคืนนั้นน่ะ"เธอได้แต่นั่งมองและสงสัยเพียงว่า
"เหรอ..ใช่เขาแน่เหรอ?" 
     นี่แหละคือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมดที่...เธอ...และหัวใจของเธอจะต้องเจอ.....
เรื่องราวทั้งหมดกำลังจะเริ่มขึ้น.....โปรดติดตามตอนต่อไป