ร้านหนังสือเดินทางรอบดวงอาทิตย์ครบ 3 รอบ

pigstation

โลกหมุนไป แต่ไม่เหวี่ยงเราให้หลุดกระเด็นไปในอวกาศ เพราะโลกมีแรงดึงดูด และสิ่งอยู่ติดโลกก็มีโอกาสเดินทางตามวงโคจรรอบดวงอาทิตย์ ขาใหญ่สุดของระบบสุริยะจักรวาล
	บางสิ่งเหมือนมีแรงดึงดูดต่อกัน โดยเฉพาะร้านหนังสือ ถือเป็นกาวดักหนอนจริงๆ อย่างเราเองก็ชอบตะลอนไปตามร้านหนังสือทั่วไทย จนได้มาพบรักร้านหนังสือเดินทางที่ถนนพระอาทิตย์ ตั้งอยู่ตรงข้ามป้อมพระสุเมรุเดี๊ยะ
	ก่อนหน้าร้านนี้ชื่อว่าร้านหนังสือเล็กๆ ฟังชื่อแล้วน่ารักชะมัด ตอนหลังพี่จี๋ เจ้าของร้านประสงค์จะไปยังเวียงเจียงหมั่ย เลยควานหาผู้รักในบรรณพิภพ ปรากฏว่าสองหนุ่มสาว คือ หนุ่มกะโย  ได้รับการสืบทอด ทั้งสองจึงก่อตั้งร้านหนังสือเดินทาง ( PASSPORT)ขึ้นมา ด้วยใจรักทั้งหนังสือ และรักการเดินทาง
	ละแวกที่ตั้งของร้านนี้ เหมาะมากมีร้านอาหารอร่อยๆแทรกตัวเต็มไปหมด อาทิเช่น ร้านโรตีมะตะบะ รสเด็ด กลิ่นเครื่องเทศจะอบผมคุณในระบบเดียวกับการทรีตท์เม้นของสปาสมุนไพรอบเรือนผม อิ่มทั้งท้อง สลวยทั้งเส้นผม  หรือจะเป็นร้านแซฟฟรอน (หญ้าฝรั่น  เครื่องเทศที่แพงมาก เพราะสกัดจากเกสรของมันที่มีน้อยมากจากแต่ละดอก เล่นเป็นเกวียนๆกว่าจะได้มาสักกระปุก)  มีเค้กอร่อยโคตร หนมปังนุ่มๆ  อาจต้องเอาความสวยที่มีแลกมาด้วยความอวบก็ยอมค่ะ
	หรือจะเป็นเทศกาลละคร เทศกาลดนตรี เทศกาลศิลปะ เทศกาลวัฒนธรรม ที่บริเวณสวนสันติไชยปราการจัดขึ้นบ่อยๆ  เพราะมีวิวสวยๆให้คุณได้ชมสะพานพระราม ๘ ในมุมสวยที่ทุกคนมีสิทธิ์ชื่นชม
	เพราะอย่างนี้เสน่ห์ถนนพระอาทิตย์จึงเป็นย่านที่เหมาะสำหรับชีวิตไม่ติดห้างสรรพสินค้า เหมาะสำหรับเวลาละล้างธุรกิจบิซซิเนส  เนื่องจากร้านรวงเหล่านั้นจะหมุนเวียนสับเปลี่ยนแสดงงานศิลปะให้เราได้พักสายตาจากความเคยชินเก่าแก่ มาเปิดมิติอันสุนทรีย์ให้ชีวิตได้รื่นรมย์อย่างมีรสนิยม
	โอกาสที่ร้านหนังสือเดินทางครบรอบ 3 ปี จึงมีกิจกรรมเสวนา(ซึ่งเค้าจัดกับออกบ่อย อบรมถ่ายภาพ วาดสีน้ำ หนังสือทำมือ )  นำโดย คุณธีรภาพ  โลหิตกุล  นักเขียนสารคดีมือดีมีคุณภาพ พร้อมคุณวรพจน์ พันธ์พงศ์  นักสัมภาษณ์มือวางอันดับต้น กับผลงานเราต่างมีแสงสว่างในตัวเอง  (ตอนนี้ไปร่วมมือร่วมใจกับพิมพ์บูรพา กับคุณสุทธิพงษ์ พี่เช็ค แห่ง คน  ค้น  คน เพื่อสร้างแนวร่วมวรรณกรรมทางเลือก สู่แผง)  จะมาเปิดในในแรงบันดาลใจในการทำงานด้านขีดเขียน ผสมคละเคล้าเรื่องราวของการเดินทางที่ยาวนานเหลือเกิน(เดินทางชีวิต)  ในวันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2548  
	หากสนใจโทรถามรายละเอียดได้ที่ 02- โทรถาม 13 สิครับถ้ารักกันจริง   เราอาจจะมานั่งจิบชา ฟังประสบการณ์ที่น่าใส่ใจ ในฐานะคนบ้าหนังสือด้วยกัน
	ที่สำคัญงานนี้ มีราบการแสดงงานศิลปะคนละชิ้น  เพื่อนำรายได้ส่วนหนึ่งไปช่วยที่ภาคใต้ ซึ่งคอนเส็ปของงานคือ ให้อยู่ในธีม ขณะที่ข้าพเจ้าเดินทางได้ประสบอะไรบ้าง? ทำนองนี้
	บรรดาผู้มาร่วมแสดงที่ล้วนขึ้นชื่อลือนาม ยกตัวอย่างเช่น  ธีรภาพ  โลหิตกุล,ก้อง คาร์ไว,กระบี่ไม้ไผ่,ภิญโญ  ไตยสุริยธรรมา และมากมายที่เป็นตัวจริงในวงการหนังสือ   ที่เขียนคอร์ลัมน์อยู่เนืองๆ
	และที่ขาดไม่ได้ เราเองก็มีงานศิลปะเข้าร่วมแจมด้วย เพราะเคยมาแสดงงานศิลปะที่นี่ครั้งหนึ่ง  เลยเจรจาเสนองาน แล้วงานก็ผ่านการพิจารณาขึ้นแขวนโชว์ได้  คราวนี้เราจะได้ขึ้นแผงประชันกับบรรดามือวางอันดับแล้ว  มิหนำซ้ำยังคิดว่าถ้างานขายได้ เราจะ มอบเงินให้ทั้งหมดเลย ไปช่วยพี่น้องชาวใต้อีกแรงหนึ่ง
	งานศิลปะชิ้นนี้เป็นงานแนว CONCEPTUAL  ART กล่าวคือ  ใช้กระบวนการสื่อสารงานศิลปะผ่านสื่อวัสดุ  เพื่อกระตุ้นความคิดรวบยอดสู่ผู้ชมงาน โดยไม่เน้นความงาม จะขับเน้นตรงความรู้สึก การมีส่วนร่วม ระหว่างคนสร้างงานศิลปะ กับผู้ชม โดยตรง
	เราคิดอยู่คืนหนึ่งว่า ส่วนใหญ่พี่นักเขียนคงใช้รูปถ่ายต่างๆนาๆที่เคยเดินทางไปมาหลายประเทศ ใส่กรอบ อะไรทำนองนี้ หรือจะเป็นวัตถุความทรงจำมาเสนอ
	ก็เลยต้องคิดหนักสักหน่อยที่จะไปร่วมขบวนกับเขา
	ขั้นแรกเรามองเห็นว่า การเดินทางทำให้เราค้นพบตัวเอง
	ต่อมาตัวเองคือการส่องกระจก
	แล้วงานศิลปะคือการใส่กรอบ
	ดังนั้นงานศิลปะชิ้นนั้นก็เป็น กรอบหลุยส์สีทองหรูหราใส่กรอบกระจกเงาขนาด 4 นิ้ว คูณ 4 นิ้ว แล้วติด
สติ๊กเกอร์ประโยคที่คิดลงบนเนื้อกระจกเงา  
	ทีนี้ผู้ชมงานก็จะมองเห็นใบหน้าและลูกตาแป๋วของตัวเองในกรอบหลุยส์หรูหราทองระยับ พร้อมอ่านคำว่า  การเดินทางทำให้เราค้นพบตัวเอง ที่ติดไว้ แหม.เกิดกระบวนการทางศิลปะแนวกระบนทัศน์
	ยังไม่พอเราคิดต่อไป อยากให้เกิดเรื่องราวขึ้นมา เราก็ใช้แผ่นอะคริลิคใส (แผ่นพลาสติกใสนั่นแหละ) เข้ากรอบไม้สีขาวขอบหนา
	แล้วเดินไปเจอสติ๊กเกอร์ที่รถเข็น คือ ป้ายวงกลมสีแดงเขียนว่า 91 เติมให้ถูกชนิด ช่วยเศรษฐกิจชาติ เลยเอามาประกอบสร้างโดยการแปะลงไปใจกลางกรอบรูปที่ว่านี้ (ขนาดสี่เหลี่ยมจตุรัส 5 นิ้ว คูณ 5 นิ้ว) เพื่อสื่อถึงว่า การเดินทางคือการใช้พลังงานทางหนึ่ง ควรเดินทางให้คุ้ม ให้เกิดประโยชน์
	ยัง เรายังคิดไปว่า การเดินทางโดยรถส่วนตัวมักเจอเรื่องน่าเบื่อคือ การไม่เคารพในกฏจราจร แต่กลัวเกรงเจ้าหน้าที่
	ตานี้ไปเจอสติ๊กเกอร์ของ ตำรวจทางหลวง แบบที่ปะติดเครื่องแบบ (ไม่รู้มีได้ไง เครื่องหมายของหน่วยงานรัฐ เอามาพิมพ์ขายเฉยเลย )  มาติดบนคลิปบอร์ดขนาดเหมาะมือตอนเขียนใบสั่ง
	แล้วการติดตั้งงานก็ติดเรียงกัน สามอันติดๆ เกิดเนื้อหาต่อเนื่อง และจัดวางองค์ประกอบที่ย่อยแยกแต่ละชิ้นงานนั้นมีเอกเทศพอ
	ตั้งราคา 2000 บาท  เจ้าหนุ่ม เจ้าของร้านหนังสือเดินทางบอก อันแรกอันเดียวที่เป็นกระจกเงาก็อยู่แล้ว ผมยังอยากเอามาติดที่ร้านเลยครับพี่
	ครับอาการปลื้มใจจนออกนอกหน้านี้ เก็บไว้ก็ยากอยู่
	หากชาวไทยโพเอมมีเวลาไปเยี่ยมเยือนร้านหนังสือเดินทางที่มีชั้นสองไว้แขวนงานศิลปะ มีชาดีๆเป็นกา เป็นแก้ว มีกาแฟหอมๆ ให้คุณจิบไป อ่านหนังสือเล่มโปรดไป คุ้มมากๆ บางวันอาจมีนักเขียนตัวเป็นๆที่ติดดินนั่งโต๊ะข้างๆคุณก็ได้
	ร้านหนังสือเดินทาง มีโปสการ์ดหลายแบบให้สรรหา  มีหนังสือคุณภาพให้คุณอ่านเต็มชั้นไม้สุดคลาสสิค  มีหนังสือทำมือบางเล่มที่อาจเป็นของคุณก็ได้  ถ้าลองเอาไปเสนอเจ้าของร้านดู
	ถ้าไปไม่ถูกโทรนัดเรา หรือเมล์มาหา  เราจะพาไป  แต่สัญญานะต้องเลี้ยงชาสักกานึง  ก็พอแล้ว
ส่วนที่เหลือคือความอิ่มใจล้วนๆ  เพราะบรรยากาศกาวดักหนอนของร้านนี้ไม่มีที่ B2S แน่นอน