เบื้องหลัง...

กุ้งหนามแดง

.....
P: Hello K สบายดีไหมค่ะ
K: สบายดีค่ะ
P: อืม! "Your Mind" ที่แวะไป Comment ตัวเองน่ะ คือเราเองแหละ..
K: นึกแล้วเชียว (ยิ้มในใจ...แหม! ช่างทำไปได้..)
    เราก็กำลังปรับปรุงอยู่น่ะ เขียนได้ไม่ดีนัก ต้องฝึกฝนอีกเยอะเลยตัว..
P: อืม! เรื่องฉันทลักษณ์ พื้นฐานดีแล้ว แต่ยังขาดเรื่องการดำเนินเรื่องอยู่น่ะ ..
K: ก็คิดอยู่แหละ ต้องค่อยเป็นค่อยไปหน่อยน่ะ เราหัวทึบมากเลยตัว..
    ตัวเองสบายดีน่ะ..
P: สบายดีค่ะ ถึงดีที่สุด..(ยิ้มแย้ม)
K: แล้วไปคอมเมนต์งานเค๊าอีกน่ะ เปลี่ยนชื่อบ้างก็ได้ สนุกดี ดูแล้วเหมือนมีคนสนใจดี  แต่ตัวเองต้องแนะนำตัวอย่างให้เค๊าด้วยน่ะ จะได้ดูน่าเชื่อถือหน่อย..(เออออ ไปกับเจ้าหล่อนหน่อยซิ..)
P: ได้เลยเพื่อน แค่นี้ก่อนน่ะ เดี๋ยวไปคอมเมนต์งานคนอื่นบ้าง..แล้วจะเข้าไปคอมเมนต์ให้..
K:  ขอบคุณล่วงหน้าจ๊ะ บ๊ายบาย ( ..จะไปไหนก็ไปเหอะ..จะได้ทำอย่างอื่นบ้าง อิอิ)
P:  เช่นกันค่ะ บายค่ะ..
....				

"ที่รัก ทำอะไรอยู่จ๊ะ Chat กับเพื่อนเหรอ สนุกไหม" วรรณถามพร้อมทั้งมองมาทางหน้าจอแสดงความสนใจ..

" เอ็มกับเพื่อนน่ะ ที่เป็นนักกลอนอยู่เรือนแปดเหลี่ยม" หันมามองหน้าแล้วกลับไปมองจอคอมพิวเตอร์ต่อ..

"แล้วนี่กลอนอะไรน่ะ คุ้นๆ ว่าเป็นกลอนตอบงานของคุณน่ะ" วรรณหยิบ กระดาษ Draft ขึ้นมาดูจาก โต๊ะที่ไม่เรียบร้อยสักเท่าใด เศษยางลบดินสอ เกลื่อนเชียว..ทั้งดินสอ ไม้บรรทัด ก็ไม่เป็นที่เป็นทาง ไม่นับถังผงที่แอบไว้ข้างโต๊ะกระดาษเต็มเชียว ยังรอการเก็บไปทิ้ง..

"คุณจะลอกมาทำไมเนี่ย ดูสิลอกมาก็ผิดๆ ถูกๆ  มีขีดฆ่าอีก..ถ้าชอบก็ พิมพ์เอาก็ได้ Printer ก็มีนี่นา" วรรณยังคงถามต่อ..พร้อมทั้งทำหน้าไม่เข้าใจผสมตำหนิเล็กน้อย สายตาบอกว่าทำไมงกจังเลย..ขนาดแก่แล้วน่ะ..

"บ้าเหรอคุณ ผมเขียนเองทั้งนั้นแหละ.."

"อ้าว! นึกว่าคุณ..." 
..