ปานดำ

ก่องกิก

ปานดำ

เป็นรูปของข้าพเจ้าเอง เมื่อประมาณ ต้น ปี 2524  ไปถ่ายรูป 

เพื่อมาทำใบขับขี่รถจักรยานยนต์

ตอนนั้นขี่เป็นแต่รถจักรยาน 

ก่อนที่จะเป็นรูปนี้ ตอนนั้นว่างงาน ช่วยทางบ้านทำไร่ข้าวโพด เขาเรียกว่าข้าวโพดข้าวเจ้า 

ฝักใหญ่ แก่แล้วเมล็ดสีส้ม พอแห้งก็เก็บผลผลิตไว้ขายมีคนมารับซื้อถึงบ้าน

แกะเอาเฉพาะเมล็ด ไปตวงขายเป็นถัง ถังละ 30.-บาท  

อยากจะหางานที่สบายกว่านี้ทำบ้าง

 จึงเดินทางไปที่แรงงานจังหวัด เขาติดประกาศไว้  ร้านเฒ่าแก่ฮง ต้องการ ลูกจ้าง 

ตำแหน่งพนักงานขายและควบคุมคลังสินค้า  ในอัตราค่าจ้างเดือนละ 750.-บาท

 ร้านเฒ่าแก่ฮง   ต้องการลูกจ้างประจำ ในอัตราค่าจ้างเดือนละ 750.-บาท

ข้าพเจ้าสนใจมาก จึงเตรียมหลักฐาน บัตรประจำตัวประชาชน สำเนาทะเบียนบ้าน เข้าไปติดต่องาน

สอบสัมภาษณ์

เฒ่าแก่..........อืม..หน่วยก้านดี ขับรถมอเตอร์ไซด์ หรือรถยนต์เป็นไหม มีใบขับขี่ด้วยนะ

ข้าพเจ้า .......ขี่เป็นแต่จักรยานครับ

เฒ่าแก่.........ไปหัดขับรถมานะ ทำใบขับขี่มาด้วย แล้วมาใหม่

ข้าพเจ้า........กลับก่อนนะครับ พร้อมแล้วจะแวะมาใหม่

วันนั้นเอง เดินออกจากร้าน เฒ่าแก่ฮง  แวะเข้าร้านถ่ายรูป “ห้องภาพ ดาวทอง “

ข้าเพเจ้า.........ถ่ายรูปทำใบขับขี่หน่อยครับ

นายดาว.........ขึ้นไปขั้นบนเลยครับ

ข้าพเจ้าสังเกต บริเวณห้องถ่ายรูป จะมีกล้อง 4 ขา ขนาดใหญ่  ตั้งอยู่กลางห้อง มีผ้าคลุม

 มีเก้าอี้ 1 ตัวสำหรับนั่งถ่ายรูป 

มีโคมไฟฟ้าหลอดใหญ่ 4 ดวง มีฉากวางข้างๆมากมาย  

มีโต๊ะเครื่องแป้ง กระจก หวี ตู้เสื้อผ้าสำหรับถ่ายรูป

นายดาว.........แต่งตัวเรียบร้อยแล้วนั่งเลยนะ

ข้าพเจ้าทำตามคำสั่งโดยดี

นายดาว.........หันทางซ้ายนิดนึง ../ คืน ๆๆๆๆๆ  / เอียงคอมาทางซ้าย/

คงไม่ได้ดั่งใจ นายดาวจึงเอามือมาจัดหัวกับคางโยกไปโยกมา 

นายดาว........อยู่นิ่ง ๆ.นะ .ตามองกล้อง 1 ....2 ......แช๊ะ  เรียบร้อย

นายดาว........เอากี่รูป

ข้าพเจ้า.........ครึ่งโหลครับ

นายดาว........ครึ่งโหล  80.-       บาท มัดจำ 40.-บาท

ข้าพเจ้า........หนึ่งโหล ล่ะ

นายดาว........หนึ่งโหล 100.- บาท มัดจำ 40.-บาท

ข้าพเจ้า........งั้นเอา หนึ่งโหล

นายดาว........ค่า มัดจำ 40.-บาท  อีก 2 วันมาเอา

เมื่อครบกำหนดเวลาตามที่นัดหมาย ข้าพเจ้าเตรียมเงินไว้ 60.-บาท  เพื่อไปจ่าย

นายดาว.........เอาไปนัดมา พร้อมเงินมัดจำ  60.-บาท  

ข้าพเจ้ายื่นเงินให้ เขานับเงินครบถ้วนแล้ว จึงส่งซองรูปให้ข้าพเจ้า

พระเจ้า !  หูของข้าพเจ้า มีปานดำตั้งแต่เมื่อไร

เป็น เพราะข้าพเจ้าอียงซ้าย หรือ แสงไฟ ที่ส่องไปไม่ถึง หูของข้าพเจ้า

ข้าพเจ้าทำสีหน้าไม่พอใจ และค่อย ๆ เดินออกจากร้านอย่าเชื่องช้าแต่โดยดี  

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน