ขอเพียง เคียงข้าง

กริม

ย้อนไปเมื่อ 5 ปีที่แล้ว ฉัน   กิ่ง และแมทเราเป็นเพื่อนรักกัน เรา 3 คนสนิทกันมาก มากที่สุด แต่ภายใต้คำว่าเพื่อนของแต่ละคนกับมีอะไรที่แอบแฝง ใช่..ฉันแอบรักแมท ในขณะที่แมทก็แอบรักกิ่ง ฉันรู้ตลอดเวลาว่า  เพื่อนรักทั้ง 2 ต่างก็มีใจให้กัน เพียงแต่ไม่มีใครกล้าที่จะเอ่ย ฉันเป็นตัวกลางรับฟังความรู้สึกของแต่ละฝ่าย ฉันไม่เคยให้ความเห็นใดๆ และไม่เคยเอาเรื่องที่ได้ฟังจากฝ่ายหนึ่งไปเล่าให้ฝ่ายหนึ่งฟังเลย ฉันเป็นเพียงผู้ฟัง ผู้ฟังเท่านั้น   
        ยิ่งนับวัน ทั้งสองคนก็ยิ่งทำเหมือนกับไม่ใช่เพื่อนกัน เขาไม่ยอมเจอหน้ากันเลย วันนั้นแมทมาหาฉันและบ่นกับฉันว่า 
        แอน เราบอกรักกิ่งไปแล้วล่ะ แมททำหน้าเศร้า ว่าไงนะ ฉันออกอาการตกใจอย่างเห็นได้ชัด 
        เราบอกกิ่งไปแล้วว่าเรารักเขามาก แต่แอน..กิ่งเขาปฏิเสธเรา เขาบอกว่า เป็นเพื่อนกันดีแล้ว ทั้งๆที่เขาก็รู้ว่าทุกวันนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว ฉันได้แต่เงียบ 
        หลังจากวันนั้นไปไม่กี่วัน กิ่งก็มาปรับทุกข์กับฉัน แอน..แมทเขาบอกว่ารักเรา แอนเราจะทำไงดี เรากลัวทุกอย่างจะเปลี่ยนไป ฉันมองหน้ากิ่ง กิ่งดูวุ่นวายใจ เธอพูดไปร้องไห้ไป
     กิ่งแล้วกิ่งรักแมทรึเปล่า กิ่งเงียบไปพักหนึ่งก่อนจะพยักหน้ารับ 
    ทุกวันนี้มันก็เปลี่ยนไปแล้วนะกิ่ง กิ่งกลัวอะไร กิ่งจะวิ่งหนีอะไร ทั้งที่กิ่งก็รัก แมท แล้ว แมทมันก็รักกิ่ง 
            หลังจากนั้นประมาณอาทิตย์กว่าๆ แมทกับกิ่งก็มาหาฉัน คราวนี้เขา2คนมาพร้อมกัน เขาสองคนไม่ได้หอบความทุกข์มาด้วย กิ่งยิ้มอย่างร่าเริง 
    แอน เรา2คนคบกันแล้วล่ะ ขอบใจแอนนะ ฉันมองดูเพื่อนทั้งสอง ก็ดีแล้วล่ะ..
              หลังจากกิ่งกับแมทกลับไปแล้ว ฉันได้แต่ร้องไห้ ไงล่ะมีน้ำใจนักสุดท้ายก็มีแต่น้ำตาให้สัมผัส ไม่ ฉันต้องไม่เสียใจสิ เพื่อนรักทั้งสองมีความสุขเราต้องไม่ร้องไห้ ฉันหยุดน้ำตาตัวเองไม่ได้  
ความรู้สึกที่เหมือนถูกทิ้งให้โดดเดี่ยวมันโถมเข้าใส่จนฉันรับมันไม่ไหว  
            2ปีแรกที่กิ่งและแมทรักกันมันก็ราบลื่นดี เขาไม่เคยทะเลาะกันเลย แต่สองปีที่ผ่านมาฉันก็อยู่อย่างโดดเดี่ยวเช่นกัน ฉันพยายามไม่นึกถึงว่าฉันเป็นเศษเกินของทั้ง2แต่ก็ทำไม่ได้  ก็มันไม่เหมือนเมื่อก่อน เรา3คนไม่ใช่เพื่อนรักกันเช่นวันวาน เพราะอีก 2 คนเขาเป็นคนรักกันเสียแล้ว 
           ย่างเข้าสู่ปีที่ 3 ที่แมทกับกิ่งคบกัน การเปลี่ยนแปลงครั้งที่2ก็เริ่มขึ้น ดูเหมือนว่าแมทจะทำให้กิ่งน้อยใจบ่อยเหลือเกิน แล้วกิ่งก็เหมือนจะทำให้แมทหึงได้ตลอด แมทเมาบ่อยครั้ง และคนที่ต้องรับผิดชอบดูแลแมทขณะที่เมาก็คือฉัน กิ่งก็ร้องไห้บ่อยมาก คนที่ต้องคอยปลอบใจกิ่งก็ต้องเป็นฉันอีกเช่นกัน ฉันรู้สึกท้อบ้างบางครั้งแต่เพื่อคนที่รัก เพื่อเพื่อนรัก ฉันก็ต้องทนได้  
        วันหนึ่งกิ่งและแมททะเลาะกันแรงกว่าทุกครั้ง กิ่งโยนสร้อยที่แมทซื้อให้ทิ้ง ไปเลยแมท ไม่ต้องมายุ่งกับเรา เลิกกันไปเลยดีกว่า กิ่งวิ่งปาดน้ำตาผ่านฉันไป เอ่อ เรามันไม่ดี จะไปกับใครก็ไปเลย แมทตะโกนไล่หลัง 
        ฉันเดินเข้าไปหาแมท แมทอาละวาดเตะของที่อยู่ใกล้กระจัดกระจาย และโวยวายออกมาเท่าที่เขาจะทำได้ ฉันก้มลงเก็บของที่แมทเตะล้ม แอนเกะกะน่า!!!ถอยไปห่างเลยไป แมทยังโวยวายไม่เลิก แต่ฉันไม่สน เขาผลักฉันจนฉันล้ม เอ่อ!!จะโวยวายอะไรก็โวยวายให้มันพอเลย ถ้าคิดว่ามันทำให้แกสบายใจนะแมท เอาสิ ฉันตั้งของพวกนี้ให้แกเตะอีกสักกี่ก็ได้ แกหายบ้าเมื่อไหร่บอกฉันด้วย ฉันโวยคืนบ้าง แมทมองหน้าฉัน 
    ทำไมกิ่งต้องโกรธเราตลอดด้วย เรามันแย่ตรงไหนแอนเราไม่ดีตรงไหน แมทจับไหล่ทั้งสองข้างของฉันแน่นมากเขาเขย่ามันด้วยแรงทั้งหมด ฉันรู้สึกปวดมากจนน้ำตาไหล แต่ฉันไม่โวยออกไป เกือบนาทีกว่าเอ็มจะหยุด 
    นายไม่ได้เสียหายตรงไหนเลย นายไม่ได้แย่ นายเป็นอย่างนี้ดีที่สุดแล้ว กิ่งเขามีเหตุผลน่า ฉันพูดพร้อมน้ำตา  ใช่ฉันเจ็บทั้งกายและใจ ทำไมแอนต้องทำอย่างนี้ด้วย ทั้งที่เราทำขนาดนี้แอนยังไม่ไปอีก แมทหลบสายตาของฉัน เราทนนะแมท ทนมาตลอด ก็เพราะว่าเรา.. แมท.. เสียงของกิ่งหยุดคำพูดของฉัน
     ฉันกับแมทหมุนตัวไปมอง กิ่งยืนห่างออกไป แมทรีบวิ่งไปหากิ่ง เราขอโทษ แมทดึงกิ่งมากอดไว้แน่น  ฉันจึงเลี่ยงออกมาอีกทาง ดีแล้วที่ยังไม่ได้พูดออกไป 
    สักพัก แมทกับกิ่งก็นั่งรถออกไป ฉันได้เพียงแอบมองรถเก๋งของแมทแล่นออกไป ฉันก็คิดว่าจะขับรถเล่นรอบๆเมืองเหมือนกัน  เอี๊ยด ปัง! เสียงอุบัติเหตุเกิดไปไกลนัก  เป็นผลทำให้การจารจรติดขัด   เท่าที่ฉันมองเห็นคงจะเป็นรถบรรทุกกับรถนั่นรถแมท!! ฉันรีบวิ่งลงจากรถ ฉันมองเห็นแมทกุมแขนข้างซ้ายที่อาบด้วยเลือด  โชคดีที่เขาไม่เป็นไร  แมท!! แมทหันมามองฉัน แอน แอน!! กิ่ง แอนช่วยกิ่งที ฉันช็อกไปชั่วขณะ    ด้านที่กิ่งนั่งรับการกระแทกไปเต็มๆ กิ่งยังติดอยู่บนรถ ร่างกิ่งเต็มไปด้วยเลือด พอดีที่รถมูลนิธิและรถโรงพยาบาลมา     ฉันมองดูเขาช่วยกันเอาร่างกิ่งออกมาจากซากรถด้วยน้ำตา กิ่งคงเจ็บปวดมากขณะอยู่บนรถโรงพยาบาล แมทร้องเรียกกิ่งอยู่ตลอดเวลาส่วนฉันก็เอาแต่ร้องไห้ กิ่งลืมตาขึ้นมาช้าๆ แมท.. กิ่งพูดด้วยเสียงเบามาก กิ่งรักแมทมากนะ  น้ำตาของกิ่งไหลออกมา ความเข้มแข็งของลูกผู้ชายหายไป แมทร้องไห้ออกมา กิ่งต้องไม่เป็นไร แมทจับมือกิ่งแน่น แอน.. ฉันขยับตัวไปใกล้ๆกิ่ง 
    เรารู้ว่าแอนรักแมทเท่าๆกับเรา เราขอโทษ ฝากแมทด้วยนะ ฉันพยักหน้ารับพร้อมน้ำตาที่หลั่งริน กิ่งมองหน้าแมทสักพักหลังจากนั้นกิ่งหลับตาลงแล้วร่างทั้งร่างของเธอก็แน่นิ่งไป
        ถึงมันจะผ่านไปแล้ว ถึงกิ่งจะจากโลกนี้ไปแล้ว แต่กิ่งไปเคยตายไปจากใจของแมทเลย  แมทยังคงรักและภักดีต่อกิ่งเสมอ กับฉันนั้นแมทเคยมีความรู้สึกยังไงด้วยเขาก็ยังคงความรู้สึกนั้น เขาเคยรักฉันเหมือนเพื่อนตอนนี้ก็ยังเป็นอย่างนั้นอยู่ถึงแม้เราจะอยู่ในฐานะแฟนแต่ความรู้สึกมันไม่ใช่ ยังไงฉันก็จะยืนอยู่ข้างๆแมทเสมอแม้เขาจะไม่รักฉัน ฉันจะยืนอยู่อย่างนี้จนกว่า เขาจะเจอคนที่เขารักจริงๆ ถึงเวลานั้นฉันจะไป..
 
                                                        กริม.