คำสัญญา ตอนที่ 6

บทที่ 6 แล้วเราก็ได้รักกัน(3)
เมื่อเจนั้ง พ่อกี๋ก็พูด
"กี๋ช่วยไปซื้อของกับแม่เค้าหน่อยนะ"
"ค่ะ"
"เธอทำงานอะไรเหรอ"
"ผมทำงานธุรกิจส่วนตัว"
"อืม"
"แล้วที่บ้านเธอพ่อแม่เธอทำอะไร"
"ทำงานบริษัทครับ"
"แล้วรู้จักกี๋นานยัง"
"ประมาณ 1 ปี ครับ"
"แล้วเจอกันยังไง"
"ผมเจอเพื่อนผมโดยบังเอิญ แล้วกี๋มากับเพื่อนผมครับ"
"เพื่อนที่ชื่อสาวช่ายไหม"
"ช่ายครับ"
"แล้วเธอรักลูกสาวชั้นจริงไหม"
"จริงครับ"
"แล้วชั้นจะแน่ใจได้ยังไง"
"ผมเอาเกียรติของผมเป็นประกันครับว่าผม รักกี๋จริง"
"แล้วเธอรู้ไม๊ว่ากี๋มีโรคประจำตัว"
"กี๋เป็นอะไรครับ"
"นี่กี๋ไม่ได้บอกเธอเลยหรือ"
"ป่าวนิครับ"
"แล้วกี๋เป็นอะไรครับ"
"กี๋ป่วยเป็น โรคหัวใจ"
"จริงหรือครับ"
"เธอยังเปลี่ยนใจได้นะ"
"ผมไม่เปลี่ยนใจหรอกครับ"
"ทำไมล่ะ"
"ยิ่งผมรู้ว่ากี๋เป็นแบบนี้ ก็ทำให้ผมยิ่งรักกี๋มาก"
"อืม"
"ชั้นเชื่อเธอนะว่าเธอจะดูแลลูกสาวชั้นได้"
"ครับผมสัญญา"
"ชั้นฝากชีวิตลูกสาวชั้นไว้กับเธอด้วยนะ"
"ครับ"
"ผมสัญญาครับว่าจะดูแลกี๋ให้ดีที่สุด"
"ชั้นเชื่อว่าเธอเป็นคนดีนะ เหมือนกับที่ลูกสาวชั้นเชื่อว่าเธอเป็นคนดี"
"ขอบคุณครับ"
แล้วพ่อกี๋กับเจก็คุยกันไปเรื่อยๆ จนกี่กลับมา
"ไงๆ หนุ่มๆ 2 คน คุยอะไรกันบ้าง"
"ไม่มีอะไรหรอกครับกี๋ ก็คุยกันไปเรื่อยๆ"
"ค่ะ"
"ถ้างั้นพี่กลับก่อนนะกี๋"
"กลับก่อนครับคุณอา"
"จะกลับแล้วเหรอ ไม่อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนเหรอ"
"ไม่ล่ะ ครับ"
"คราวหน้ามาเรียกพ่อก็ได้นะ"
"ครับ..พูดแบบอายๆ"
"เดี๋ยวกี๋ไปส่งค่ะ"
"แล้วค่อยเจอกันนะครับ"
หลังจากที่ส่งเจเสร็จ กี่ก้เดินเข้ามาในบ้าน
"ยิ้มหน้าบานเลยนะลูกสาวพ่อ"
"อย่าแซวสิค่ะ"
"ดูๆๆหน้าแดงใหญ่แล้ว"
"55555"
ไปดูที่เจกันบ้าง เจหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
"ว่าไงเพื่อนเลิฟ"
"สวัสดีสาว"
"ไปพบว่าที่พ่อกี๋เป็นไงบ้าง"
"5555"
"ก็ดีนะ ตอนแรกกลัวเลยอ่ะ "
"ทำไมล่ะ"
"นึกว่าจะโดนกรีดกันไม่ให้คบแล้ว"
"อืม"
"แต่พ่อกี๋พูดดีมากเลยนะ"
"เหรอ..แบบนี้เพื่อนชั้นก้สบายแล้วสิท่า"
"ก็ยังหรอกนะ"
"เอาน่าเพื่อนเลิฟยังไงก็ผ่านไปได้ขั้นหนึ่งแล้ว"
"เออๆๆ"
"สาวแล้วตอนนี้เธออยู่ไหน"
"ทำไมเหรอ"
"ออกมาทานข้าวด้วยกันนะ"
"ได้ๆๆๆที่ไหนล่ะ"
"ที่เซ็นทรัสลาดพร้าวล่ะกัน"
"อีกแล้วเหรอ..ทำไมแกชอบไปที่นี้จังว่ะ"
"เออน่า"
"ได้ๆๆ เจอกันทุ่มหนึ่งนะ"
"จ้า.คนกำลังมีความรัก"
และแล้วก็ถึงเวลานัด
"กินกันที่ไหนดีสาว"
"แล้วแต่แกล่ะกัน"
"โทรชวนไอ้เวสมาด้วยดีกว่า"
"ก็ดีเหมือนกัน"
"ฮาโหลเวสเหรอ"
"มีอะไรว่ะเจ"
"มากินข้าวด้วยกันไหม สาวมันก็มานะ"
"ได้ๆๆ ที่ไหน"
"เซ็นทรัส"
"เออๆๆเดี๋ยวเจอกัน"
เวลาผ่านไปได้ 30 นาที เวสก็มาถึง"
"ไงว่ะไอ้เจได้ข่าวว่าเป็นแฟนกับน้องกี๋เหรอ"
"ก็คบๆกันอยู่"
"ไอ้นี่เสือซุ้มเงียบเลยนะ ไม่บอกเพื่อนบ้างเลย"
"โทษทีเพื่อน"
"ไงเจ๊สาว เมื่อไหร่จะมีแฟนกับเค้าซ่ะทีล่ะ"
"หยุดพูดไปเลยอีเวส"
"ผมรอเจ๊อยู่นะ"
"พอๆๆๆหยูดพูดเลยแก"
"เวส สาว จะทานอะไรดี"
"อะไรก็ได้ แกสั่งไปเลยเจ"
"แล้วจะรู้ไหมเนี้ย"
หลังจากนั้นทั้ง 3ก็คุยกันอย่างสนุกสนาน แต่อยู่ๆก็มีผู้หญิงเดินเข้ามาทัก
"สวัสดีเจ จำเราได้ไหม"
โปรดติดตามตอนต่อไป

ผู้ชายบนดวงจันทร์ 19 เม.ย. 2548 10:15 น. - ID 4996

977

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/fiction/4996 ที่มา: - ,

comments powered by Disqus

สาวร้านเน็ต

19 เมษายน 2548 11:03 น. - comment id 84242

อะนะทำไมเขียนยาวจังเลย..แล้วทำไมพ่อกี๋ยอมง่ายจังว้า...งั้ยเจก้อสบายนะสิ..ต่อไปจะเป้นงั้ยว้ารีบลงตอนต่อไปเร็วดิอยากอ่านนิ

เพื่อน

19 เมษายน 2548 11:18 น. - comment id 84243

อยากรู้จังว่าผู้หญิงคนที่เข้ามาทักเจเป็นใคร

น้อง ตู่ เอง

19 เมษายน 2548 13:52 น. - comment id 84247

สงสัย แฟนเก่า แหง เลย ผู้หญิงที่ โผล่มาอ่ะ(ตื่นเต้น จัง)

วลีฝัน

19 เมษายน 2548 14:51 น. - comment id 84251

5555....อ่านแล้วขำเลยอ่ะเพื่อนช้าน แต่ก็ยังใช้ภาษาผิดอีกเนอะ อุตส่าห์ติแล้วว่าให้ตวรจทานดี...ดีหน่อย
\"นึกว่าจะโดนกรีดกันไม่ให้คบแล้ว\"
\"ชั้นฝากชีวิตลูกสาวชั้นไว้กับเธอด้วยนะ\"
- ชั้น....หมายถึงชั้นวางของ ที่ถูกต้องเขียนว่า ฉัน หรือแทนสรรพนามไปเลย คุณอา หรือว่าพ่อ ถ้าเกดิเขียนแบบนี้ความหมายจะเปลี่ยนไปนะ ลองคิดดูใหม่ดิ
- กรีดกัน ที่ถูกต้อง กีดกัน
.........ยังมีอีกหลายจุดนะต้องแก้ไขนะเพื่อน

เด็กตรัง

19 เมษายน 2548 21:34 น. - comment id 84261

55555555  โดนไปเลยยยยยย เห้นไมพี่วลีเจ๊แกเตื่อนแล้ว   

แฟนเก่าแน่นอนสาวคนที่มาใหม่ ...หรือไม่ เจก็เจ้าชู้ แต่ก็ไม่นะ แล้วจะเป้นใครอะ อันนี้ต้องติดตาม อิอิอิ  แซวเล่นนะ คราบท่าน

วลีฝัน

20 เมษายน 2548 11:07 น. - comment id 84275


บทที่ 6 แล้วเราก็ได้รักกัน(3)

เมื่อทั้งสองได้มาเจอกันซึ่งเป็นครั้งแรกที่ได้คุยกัน เจก็หวั่น...หวั่น กลัว...กลัว กล้า....กล้าเหมือนกัน ทำตัวไม่ถูก ยังกับจำเลยอยู่ต่อหน้าผู้พิพากษา
\"กี๋ลูกช่วยไปซื้อของกับแม่เค้าหน่อยนะ\"
\"ได้ค่ะคุณพ่อ\"
\"เธอทำงานอะไรเหรอ?\"
\"ผมทำงานธุรกิจส่วนตัวครับ\"
\"อืม\"
\"แล้วพ่อแม่เธอล่ะทำอะไร?\"
\"ทำงานบริษัทครับ\"
\"รู้จักกับกี๋นานยัง?\"
\"ประมาณ 1 ปี ได้ครับ\"
\"รู้จักกันยังกันยังไงเหรอ?\"
\"บังเอิญ แล้วเพื่อนผมแนะนำให้รู้จักครับคุณอา\"
\"อ๋อ....เพื่อนที่ชื่อสาวใช่เปล่า?\"
\"ถูกต้องแล้วครับ\"
ถามอะไรตรงๆ ตอบอย่างลูกผู้ชายน่ะ เธอรักกี๋จริงไหม?\"
\"ได้ครับ ผมก็ตอบอย่างศักดิ์ศรีของลูกผู้ชายเหมือนกันว่า....ผมรักกี๋จริงครับ\"
\"อืมมม....งั้นก็ดี แต่ทราบเปล่าว่ากี๋เขามีโรคประจำตัวอยู่
\"ไม่นี่ครับ กี๋เขาก็ไม่บอกครับ เป็นโรคประตัวอะไรครับคุณอา?
\"ลูกกี๋ป่วยเป็นโรคหัวใจ\"
\"จริงหรือครับ?\"
\"เธอยังมีเวลาคิด ยังเปลี่ยนใจได้นะ\"
\"ผมไม่เปลี่ยนใจหรอกครับ\" พูดแบบมั่นใจมาก
\"ทำไมล่ะ?\"
\"ยิ่งผมรู้ว่ากี๋เป็นแบบนี้ ก็ทำให้ผมยิ่งรักกี๋มาก\"
\"อืม แบบนี้ก็ค่อยสบายใจหน่อย และก็รับรองนะว่าจะดูแลลูกกี๋ได้\"
\"ผมสัญญาครับว่าจะดูแลกี๋ให้ดีที่สุด\"
\"เอาล่ะ ในเมื่อลูกกี๋เห็นว่าเธอเป็นคนดี ฉันก็เชื่อเหมือนกับที่ลูกบอก\"
\"ขอบคุณครับ\"
ในที่สุดทั้งสองก็พูดคุยกันอย่างถูกคอตามประสาลูกผู้ชาย
พ่อคะ กี๋ซื้อของมาให้แล้วนะ  เป็นไงคุยกันสนุกเชียวน๊า
\"ไม่มีอะไรหรอกครับกี๋  ก็คุยกันไปเรื่อยๆ\"
\"ค่ะ\"
\"งั้นพี่กลับก่อนนะกี๋  กลับก่อนครับคุณอา\"
\"จะกลับแล้วเหรอ ไม่อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนเหรอ\"
\"ขอบคุณครับ ไว้โอกาสหน้าแล้วกัน\"
\"คราวหน้ามาเรียกพ่อก็ได้นะ\"
\"ครับ..ครับ.  เจพูดแบบอายๆ\"
\"เดี๋ยวกี๋ไปส่งนะคะ\" กี๋พูดพลาง รีบเอาของไปไว้ในบ้าน
\"แล้วค่อยเจอกันนะครับ\" เจไหว้ลาอย่างนอบน้อม
หลังจากที่ส่งเจเสร็จ กี๋ก็เดินเข้ามาในบ้านอย่างอารมณ์ดี 
\"ยิ้มหน้าบานเลยนะลูกสาวพ่อ\"
\"ก็คนมีความสุข จะให้กี๋ร้องไห้เหรอคะคุณพ่อ\"
\"ดูๆๆหน้าแดงใหญ่แล้ว\"
\"คุณพ่อ....\" กี๋พูดแบบอาย...อาย
เมื่อเจกลับถึงบ้านก็เลยนึกถึงเพื่อนเพราะความหิว แต่ใจอิ่มเอิบพองโตเชียว
\"ฮา...โหล ว่าไงเพื่อนเลิฟ\"
\"สวัสดีสาว\"
\"เป็นไงบ้างไปพบว่าที่พ่อกี๋ โดนลูกปืนเปล่า...อิอิ\"
\"ฮา...ฮา...ฮา ระดับไหนแล้ว  ก็ดีนะเพื่อน ตอนแรกกลัวเหมือนกัน แต่พ่อก็คุยดีนะ นึกว่าจะโดนกีดกันแล้วว่ะ\" 
\"อืม....เหรอ แบบนี้เพื่อนฉันก็ผ่านฉลุยสิ\"
\"ก็ยังหรอกนะ ยังไงก็ถือว่าเราทำดีที่สุดแล้ว\"
\"เออๆๆ\"
\"สาวแล้วตอนนี้เธออยู่ไหน\"
\"ทำไมเหรอ?\"
\"ออกมาทานข้าวด้วยกันไหม?\"
\"ได้ๆ นึกว่าอิ่มใจอิ่มกาย ไม่ต้องทานแล้ว ว่าแต่ที่ไหนล่ะ\"
\"โห....ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก เซ็นทรัลลาดพร้าวล่ะกัน\"
\"อีกแล้วเหรอ..ทำไมแกชอบไปที่นี่จังว่ะ\"
\"เออน่า\"
\"เออ..ได้ เจอกันประมาณทุ่มหนึ่งนะ\"
\"จ้า.คนกำลังมีความรัก\"
แล้วทั้งสองเวลาก็มาตามเวลาที่นัดกันไว้
\"ทานรัยดีล่ะสาว\"
\"แล้วแต่แกล่ะกัน\"
\"โทรชวนไอ้เวสมาด้วยดีกว่า\"
\"อืม....ก็ดีเหมือนกัน\"
\"เหวย....เวสเหรอ\"
\"มีอะไรว่ะเจ\"
\"มากินข้าวด้วยกันไหม สาวมันก็มาน่ะ\"

\"ได้ๆ ว่าแต่....ที่ไหน\"
\"เซ็นทรัล\"
\"เออ...เออ เดี๋ยวเจอกัน\"
เวลาผ่านไปได้ 30 นาที เวสก็มาถึง ทั้งสามคนคุยกันเหมือนกับว่าไม่ได้เจอกันเป็นปี
\"ไงว่ะไอ้เจได้ข่าวว่าคบอยู่กับน้องกี๋เหรอ\"
\"ก็คบๆกันอยู่\"
\"ไอ้นี่เสือซุ่มเงียบเลยนะ ไม่บอกเพื่อนบ้างเลย\"
\"ฮา ฮา ฮา  ก็ยังไม่ชัวร์นี่เพื่อน ขืนบอกไปน้องเขาเสียหายนะเว่ย\"
\"เป็นไงเจ๊สาว เมื่อไหร่จะมีแฟนกับเขาซะทีล่ะ\"
\"นี่...นี่....หยุดพูดไปเลยอีเวส\"
\"ผมรอเจ๊อยู่นะ\"
\"พอๆๆๆ เงียบไปเลยแก\"
\"เวส สาว จะทานอะไรดี\"
\"อะไรก็ได้ แกสั่งไปเลยเจ\"
\"แล้วจะรู้ไหมเนี๊ย\"
ในขณะที่ทั้งสามคุยกันอย่างสนุกสนาน ก็มีผู้หญิงคนหนึ่ง หน้าตาน่ารักเดินเข้ามาหา
\"สวัสดีเจ จำเราได้ไหม\"

โปรดติดตามตอนต่อไป
* อันนี้ที่เราแก้ไขนิดหน่อยนะเพื่อน