ความทรงจำจะอยู่ในใจเสมอ...

จัสมินฆ์

ท้องทะเล    เสียงคลื่น   สายน้ำ  แสงจันทร์   ยามราตรี  
ดูแล้วช่างสวยงาม    แต่  ในความสวยงาม   อาจมีบางอย่างที่น่ากลัว
               เพราะบางอย่าง     อาจจะไม่สวยงามเหมือนที่ตา เรามองเห็น    อาจจะไม่สวยหรู   อย่างตอนที่เรานั่งมองและเคยสัมผัส
                มีคน  ๆ หนึ่ง  เคยบอกเราว่าท้องทะเลลึก  มีหลายอย่างที่น่ากลัว   อย่างสัตว์ร้าย   สัตว์มีพิษต่าง ๆ   
                 แต่เขาชินกับทะเล   เพราะเขาเกิดมาก้เห็นท้องทะเลแล้ว     เขาชอบออกเรือหา   หาสัตว์ในทะเล    มันเป็นอาชีพ  ที่เรียกได้ว่าเป็นอาชีพหลักของคนที่อยู่    ไกล้ทะเล  ก็ว่าได้  
                 เป็นงานที่เสียง และสนุก   เราก็เคยไปออกเรือหา ปลากับเขา  หลายครั้ง  ที่เป็นพาระ ให้พี่ชายคนนี้ต้องมาดูแล     
                แต่มันก็เป็นความสุข  ที่ได้ไป     เพราะเขาจะรู้เรื่องเกี่ยวกับทะเลการดูแลตัวเองเวลาที่อยู่ในทะเลที่มองไป  มีแต่ฟ้า กับ  น้ำ
                 การรักษาเบื้องต้นเวลาที่ โดนสัตว์มีพิษในทะเล     เขาไม่เคยกลัวที่จะออกทะเลคนเดียว   เพราะเขารู้จักความกลัวในท้องทะเลดีพอ
                แต่มีบางอย่างที่เขากลับไม่รู้จัก  และไม่ระมัดระวังตัว  เพราะมันเป็นสิ่งที่ธรรมชาติได้กำหนดให้เป็นไป   นั่นคือความน่ากลัว ที่คนทั้งโลกรู้จัก    แต่มันก็สายเกินไป   ความน่ากลัวนั้นได้เอาชีวิตเขาไปอย่างไม่มีวันกลับ    
               มันพรากชีวิตของลูกอันเป็นที่รักของ ผู้หญิงคนหนึ่ง   ไปโดยไม่มีวันกลับมา   เราได้แต่ร้องให้   
                
               เราสองคนพี่น้อง   แยกกันอยู่ตั้งแต่ ยังเล็ก ๆ  ไม่เคยได้เห้นหน้ากัน    จนเราเรียน   จบ.ป6   พี่ชาย ก็มาหา เพราะตอนนั้น พี่ชายโตพอที่ไปไหนมาไหนคนเดียวได้    พี่ชายชอบพาเราไปเที่ยว  ชอบสอนอะไรหลาย ๆ อย่าง     แต่ ตอนนี้ ไม่มีอีกแล้ว   
                  26  ธันวา  2547   ตอนนี้ก็ครบ  120  วันแล้ว ที่ความเป็นพี่น้องของเราเหลือ  แค่ความทรงจำ   และสิ่งที่ดี-ดี    
                  ช่วงเวลา  ความสุขมันแสนสั้นนัก   ทำไมเวลาที่เรามีความทุกข์  มัน  ช่างยาวนานเหลือเกิน    
                  หากพี่ชายมองอยู่บนท้องฟ้า   อยากให้รู้ว่าดีใจนะที่ได้เกิดมาเป็นพี่น้องกัน   พี่ชายไม่เคยทำให้น้องชายคนนี้เสียใจเลยแม่แต่วินาทีเดียว    พี่ชายชอบเรียกเราว่า  ...ไอ้ตัวเล็ก  ....    
                  ตอนนี้ไอ้ตัวเล็กของพี่ชาย  ไม่มีใครอีกแล้วในชีวิต     ที่จะคอยอบรบสั่งสอน     แต่สัญญานะว่าจะจดจำคำสั่งสอนของพี่ชายไว้เสมอ 
                                                                  รักพี่ชาย  
                                                                   ...............				
comments powered by Disqus
  • เตย

    15 พฤษภาคม 2548 08:20 น. - comment id 84697

    อย่าท้อนะคะเป็นกำลังใจให้ค่ะ 11.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน