ถึง...ใครบางคน ที่หายไป

ปาน

เวลาผ่านไป เราไม่เคยพบนาย ไม่เคยเห็นรูป ไม่มีแม้กระทั่งจินตนาการรูปร่างหน้าตาของนาย แต่นายรู้ไหม นายเป็นเพียงคนๆเดียวที่อยู่คุยกับเราจนดึกๆดื่นๆคุยกับเราทุกวัน เป็นคนที่เป็นห่วงเรา คอยสั่งให้เราไปนอนและอวยพรให้นอนหลับฝันดีเสมอ  ตอนนั้นนายคือเพื่อนในโลกไซเบอร์ที่ดีที่สุดของเรา 
      นานไป เรารู้ว่านายรู้สึกอย่างไรกับเรา  นายแคร์เรา เป็นห่วงเรา และรักเราเสมอ ทั้งคำพูดที่บอกในโทรศัพท์ ที่แม้นายจะไม่กล้าพูดมันออกไปสักเท่าไหร่ ทั้งข้อความที่ส่งมา และตัวอักษรทุกตัวที่พิมพ์ส่งมาผ่านหน้าจอ นายรู้ไหมเราสามารถรับรู้มันได้หมดถึงความรู้สึกดีนั้น  แต่เราโง่เอง เรากลับเห็นว่ามันเป็นแค่เรื่องตลก  ที่เห็นคำว่ารักกับเพื่อนตัวเอง 
      ตลอดระยะเวลาประมาณ 7-8 เดือน อาจจะน้อยนิดสำหรับการตัดสินใจ แต่สำหรับเราและนาย เรารู้ว่ามันยิ่งใหญ่ นายยังเป็นเพื่อนเรา ยังดีกับเราเหมือนเดิม เราก็ยังรักเพื่อนคนนี้ไม่เคยลดลง เหมือนกับที่นายยังดีและรักเรามากเท่าเดิม ทุกครั้งที่เราทะเลาะกัน ไม่ว่าด้วยความเข้าใจผิดของใครก็ตาม เราก็เข้าใจกันเสมอ  เพราะในโลกของเรา เรามีกันอยู่แค่สองคนเท่านั้น ที่เราจะเสียเวลาวันละหลายๆชั่วโมงนั่งหน้าคอมพิวเตอร์ และสนุกสนานและมีความสุขเมื่อเราได้สัมผัสแป้นพิมพ์ทุกครั้งร่วมกัน
นายคงไม่รู้ว่าเราคิดเช่นไร วินาทีนั้น  คำว่ารักของเรา มันอาจจะมากกว่าคำว่าเพื่อนเพียงแต่เราไม่มั่นใจ 
       เราขอโทษ เรื่องนั้น ถึงเราจะไปมีใคร ถึงเราจะไปชอบใครๆ แต่นายรู้ไหม เรากลับไม่รู้สึกว่านายสำคัญน้อยลงเลย นายก็ยังเป็นเพื่อน เป็นเพื่อนคนสำคัญของเราเสมอ  เราผิดเองที่ปิดบังนายเรื่องของเขา แต่นายรู้ไหม เพราะนั่นคือเราไม่อยากให้นายร้องไห้ ไม่อยากให้นายต้องมาเสียความเป็นเพื่อนเพราะเรา  
เราร้องไห้นายเสียใจ แต่นายปลอบเรา 
       นายไม่โกรธเรา ไม่เลยแม้แต่จะว่าสักนิด กลับหัวเราะฝืนๆบอกเราว่า ไม่เป็นไร
         นี่แหละ เพื่อนของเรา
         แล้วตอนนี้มันเกิดอะไร
         นายเปลี่ยนไป
        ผมจะอยู่กับปานตลอดไป  เคยใช้มันกับเราไม่ใช่หรือ
        ตอนนี้มันหายไปไหน
        นายจะอยู่กับเราโดยไม่คุยกับเรางั้นหรือ
        นายใจร้าย..
         ..
         เป็นเพียงหมาเฝ้าเจ้าของ ได้แต่เฝ้าอยู่ห่างๆ แต่เห่าไม่ได้นะ   นายทิ้งข้อความไว้แบบนี้
        ทำไมต้องใช้ข้อความนี้มาทำร้ายจิตใจเราด้วย
        นายจะอยู่กับเราตลอดไปได้ยังไง ถ้าทำเหมือนคนไม่รู้จักกัน
        ไม่ว่าตอนนี้นายจะทำอะไรอยากให้รู้ไว้ สำหรับเพื่อน รัก มันสำคัญมากกว่าคำใดๆ
         และไม่ว่าตอนนี้ นายจะอยู่ไหน อยู่ตรงมุมไหนของโลก ตอนนี้ถึงนายจะหนีเราไป แต่นายยังอยู่ในมุมหนึ่งของหัวใจเราตลอดเวลา 
         ขอโทษสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง อยากเป็นเหมือนเดิมได้ไหม  อยากให้นายมาเปงคนไล่เราไปนอนแล้วบอกฝันดี อยากให้นายเป็นคนที่โทรมาถามทุกครั้งหลังสอบว่าทำได้ไหม เป็นคนที่โทรมาถามสุขทุกข์เราทุกครั้งที่เราต้องไปเรียนไกลๆ เป็นคนที่ทำให้เรายิ้มได้ และมีความสุขที่สุดในโลกเหมือนเดิม
        ถ้านายได้อ่านอยากบอกนายว่า
        เรารักนาย..เพื่อนรัก				
comments powered by Disqus
  • เรย์

    24 มกราคม 2546 12:14 น. - comment id 67286

    ขอให้เค้าได้อ่านข้อความของเธอน่ะ ขอให้ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม โชคดีน่ะ
  • เซฟ

    24 มกราคม 2546 22:38 น. - comment id 67289

    ถ้าเค้าอ่านนะต้องเข้าใจแน่
  • โจ้

    25 มกราคม 2546 19:18 น. - comment id 67291

    คำเดียวสั้นๆนะ \'\' สุดยอด \'\'
  • แม่มดน้อยค่ะ

    25 มกราคม 2546 23:29 น. - comment id 67295

    เข้าใจค่ะ. . .เข้าใจความรู้สึกนี้ดีมากๆๆ ๆด้วย
    และขอให้เค้าเข้าใจปานเหมือนกันนะ. . .
    
                         =^__^=
  • ออม

    28 มกราคม 2546 17:58 น. - comment id 67301

    เราขอให้เค้าได้อ่านนะจ๊ะ
    เป็นกำลังใจให้ปานค่ะ
  • กระปุกแป้ง

    17 กุมภาพันธ์ 2546 17:01 น. - comment id 67414

    เราขอให้เขาได้อ่านนะจ๊ะ  เราเข้าใจความรู้สึกของปานจ๊ะ   เราจะเป็นกำลังใจให้ปานกัยเพื่อนเข้าใจกันเร็วๆๆนะจ๊ะ  ^_*
  • อามามิ ริน

    2 มีนาคม 2546 22:57 น. - comment id 67557

    รัก ...สื่อได้แทนทุกความหมายจริงไหมครับ
    จะเชียร์คุณปานน่ะครับ...
  • Shadowflame อะโครพเนจร

    3 มิถุนายน 2546 21:36 น. - comment id 68889

    อืมมม สงสัยยาตัวนี้คงจะต้องเข้าไปปรับอีกแล้วหล่ะ
    ป.ล
    หากผมไม่รู้สาเหตุของ\"โรค\" ผมก็ไม่อาจ\"รักษา\" ได้นะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน