สุดท้ายเราก็ต้องรักกัน....ตอนที่2

ผู้ชายบนดวงจันทร์

หลังจากที่ท่านประท่านได้เสนอให้สองคนไปศึกษารายละเอียดเกี่ยวกับสินค้าตัวใหม่ ที่โอ๋เป็นคนเสนอแต่พิชัยเป็นคนค้าน ก็มาถึงวันที่จะต้องประชุมกันอีกครั้ง ตอนนี้ห้องประชุมก้มาพร้อมกันทุกคนยกเว้น โอ๋  "อีก 15 นาทีถ้าคุณกาญจนาภรณ์ไม่มาเราก็เริ่มประชุมกันเลย" ท่านประท่านกล่าวออกมา  ในเวลาไม่นานโอ๋ก็มาถึง และกล่าวขอโทษทุกๆคน "เอาล่ะเราเริ่มประชุมโดยดีกว่า"ท่านประธานพูดออกมา 
"ไหนคุณวิชัยลองเสนอรายละเอียดมาซิว่าเป็นยังไง"ท่านประธานถาม
"ครับ.. ผมได้ศึกษารายละเอียดแล้วว่าถ้าเราช่ายวัตถุดิบตัวนี้เราจะสามารถลดต้นทุนในการผลิตได้ถึง 30เปอร์เซ็นต์"
หลังจากนั้นวิชัยก็อธิบายรายละเอียดต่างๆให้กับที่ประชุมได้ฟังกันจนเวลาผ่านไป1 ชั่วโมง ..
"รายละเอียดของผมก็มีเท่านี้ล่ะครับ" พิชัยกล่าวเมื่อจบการรายงาน
"ขอโทษนะครับท่านประธาน แล้วของคุณโอ๋ล่ะครับ ผมอยากฟังรายละเอียด" สมคิดกล่าว
"ว่าไงลูกพร้อมหรือยัง"...พ่อโอ๋พูดออกมามาเบาๆ
"พร้อมค่ะหนูไม่ยอมน้อยหน้านายวิชัยนั้นหรอก"โอ๋ตอบกลับเบาๆ
หลังจากนั้นโอ๋ก็อธิบายรายละเอียดให้กับที่ประชุมได้ฟัง ซึ่งก็ดีไม่น้อยกว่าที่วิชัยเสนอออกมา จนทำให้การประชุมผ่านไปหลายชั่วโมง แต่ตัดสินใจไม่ได้ว่าจะตัดสินเรื่องฝ่ายไหน อยู่ๆก็มีคนเสนอ ออกมา "ผมขอแสดงความคิดเห็นครับ"  "ว่ามาคุณสรายุทธ" ท่านประธานถาม
"ผมคิดว่าถ้าเราตัดสินใจกันไม่ได้เราก็ให้ทั้งคุณโอ๋แล้วก็คุณวิชัย ช่วยกันคิดเพื่ออาจจะออกมาดีกว่าที่ทั้ง2เสนอก็ได้" สรายุทธเสนอออกมา
"เอาๆๆ ใครเห็นด้วยก็ยกมือขึ้นล่ะกัน"..ท่านประธานพูดออกมา 
จนในที่สุดมติในที่เป็นเห็นชอบตามความคิดที่นายสรายุทธเสนอออกมา แต่ดูทั้งคู่ไม่ค่อยเห็นชอบกันเท่าไหร่  ท่านประธานเลยพูดออกมา"เดี๋ยวหลังจากการประชุมเดี๋ยวคุณพิชัยกับคุณกาญจนาภรณ์อยู่พบผมก่อนนะ" และท่าประธานก็กล่าวปิดการประชุม...
ตอนนี้ในห้องประชุมก็เหลือกันทั้งหมด 3 คน จนท่านประพูดออกมา
"ไง..ทั้งสองคนจะร่วมงานกันได้ไหม"
"ไม่มีทางหรอกค่ะคุณพ่อหนู่ไม่ร่วมงานกับนายวิชัยเด็ดขาด"..โอ๋พูดออกมา
"ยังก่ะจะมีใครอยากร่วมงานกับคุณหรอก เอาแต่ใจก็เอาแต่ใจ แล้วก็ไม่เหตุผล " ..วิชัยพูดออกมา
"คุณพ่อ นายนี่ว่าหนู หนู่ไม่ยอม" ..โอ๋พูดด้วยความโกรธ
"นี่คุณโอ๋ คุณโตแล้วนะเลิกเอาแต่ใจซ่ะที"..วิชัยพูดว่า
"นายมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉัน"..โอ่พูดออกมา
"เค้า.ก็พูดถูกนะโอ๋" ..พ่อโอ๋พูดออกมา
"คุณพ่อไม่เข้าข้างโอ๋"
"พอๆๆฟังผมบ้าง ผมอยากให้ทั้งสองคนร่วมงานกันได้ไหมถือว่าเพื่อบริษัท ว่าไงคุณวิชัย"
"ผมยังไงก็ได้ครับท่านประธาน"
"แล้วลูกล่ะโอ๋ ทำได้ไหม"
"ไม่มีทางหรอกค่ะ โอ๋ไม่ทำงานร่วมกับนายนี่เด็ดขาด"
"คุณวิชัยกลับไปก่อนก็ได้ครับเดี๋ยวผมพูดกับลูกผมเอง"
"ครับงั้นผมลาล่ะครับท่านประธาน สวัสดีครับ"
"สวัสดี"
หลังจากที่วิชัยกับไปทั้งสองพ่อลูกก็ทะเลาะกันจนในที่สุดพ่อโอ๋ก็พูดออกมา
"พ่อถือว่าเป็นคำสั่ง"
"คุณพ่อ"
"ลูกโตแล้วนะ อย่าทำตัวเป็นเด็กได้ไหม"
"แต่"
"ไม่มีแต่ แยกแยะให้ออกว่าอันนั้นเรื่องส่วนตัวอันไหนเรื่องงาน"
"ค่ะคุณพ่อ หนูถือว่าทำเพื่อบริษัทล่ะกัน"
"พ่อขอโทษนะที่ต้องพูดแรงขนาดนี้"
"ค่ะหนูเข้าใจ"
"แล้วเราจะได้เห็นดีกันนายวิชัย".โอ๋คิดในใจ
ณ.ร้านอาหารมีเสียงโต้เถียงกันขึ้นที่โต๊ะที่วิชัยกับสรายุทธนั้ง
"ไอ้ยุทธ แกจะเสนอทำไมว่ะแบบนี้" ..วิชัยพูด
"เอาน่าข้าขอโทษ แต่ก็ดีแกจะได้ใก้ลชิดกับคุณโอ๋"
"แกก้รู้ว่าข้ากับเค้าไม่ถูกกันแกก็๋ยังจับมาให้ข้าทำงานร่วมกันอีก"..วิชัยพูด
"กินๆๆๆดีกว่าแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ทำใจเถอะเอ็ง"
"จำไว้นะไอ้ยุทธ"
หลังจากวันนั้น ทั้งโอ๋และพิชัยก็ร่วมงานกันและก็มีปัญหากันไม่เว้นแต่ละวันเพราะความเอาแต่ใจของโอ๋จนในที่สุดก็เกิดเรื่องขึ้น
โปรดติดตามกันต่อไป