"หากคนอย่างฉันตายจากไป เธอเศร้าใจหรือเปล่า หนึ่งคนที่ข้างเธอยามเหงา มันมีค่าสักแค่ไหน... สำหรับเธอ" ...................................................... "ฝน ฟัง ภูก่อนนะ ฝน" "ได้ ภู ภูอยากพูดอะไร ภูรีบพูดเลยนะ" "ฝนโกรธผมมากเลยเหรอ" "ฝนยังมีสิทธิ์ โกรธภูอีกเหรอ" "มีซิ ฝนมีสิทธิ์ ทุกอย่าง และจะมีตลอดไป" "ก็ได้ ฝนโกรธภู ทำไมภูต้องหลอกฝนด้วย" "ภู ไม่ได้หลอกฝนนะ ภูยังรักษาสัญญา เหมือนเดิม" "แล้วที่ฝนเห็นล่ะ" "มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะ" "งั้น ภู อธิบายมาซิ ฝนจะเชื่อภู" "ก็ได้ .... หวาน เขาเป็นลูกเจ้าของบริษัทที่ ภูทำงานอยู่ ภูก็ไม่รู้นะว่า เขาคิดยังไงกับภู แต่สิ่งที่รู้ ก็คือ ผมไม่ได้คิดอะไรกับเขา แล้ววันนี้ เขาก็ตามผมมา ก็อย่างที่คุณเห็นนั่นแหล่ะ เขา....." "ฝน ขอโทษ" "ขอโทษผมทำไม คุณไม่ผิดนี่" "แต่ ฝน.." "คุณร้องไห้ ทำไมกัน ผมใจไม่ดีนะ" "ภู.......... ฮือ ฮือ" "ฝน คุณอย่าร้องนะ ผมอยู่นี่แล้วไง โอ๋ๆๆ อย่าร้องนะคนดีของผม" "ภูคิดถึงฝนบ้างไหม" "คิดซิ คิดถึงใจแทบขาดเลย ตอนที่ฝนบอกว่าจะยังไม่กลับ ผมเสียใจมาก" "ฝนขอโทษ" "ไม่เป็นไรหรอก ผมเข้าใจว่าคุณต้องมีสิ่งที่ทำให้คุณกลับไม่ได้" "คือว่า ...." "ถ้ายังไม่อยากเล่าก็ไม่เป็นไรนะ ส่วนเรื่องหวาน คุณเข้าใจผมนะ" "ค่ะ ฝนเข้าใจคุณ แต่ว่า คุณจะเดือดร้อนไหมคะ" "ไม่เป็นไรหรอก หากเขาเห็นว่า ลูกสาวเขา สำคัญกว่าพนักงานอย่างผม ผมก็จะหางานใหม่" "แล้ว..." "เอาน่า ถามเยอะจริง เราไปหาอะไรทานกันดีไหมครับ" "ได้เลยค่ะ" "เฮ้อ เด็กขี้แย หายร้องไห้แล้ว แต่เสื้อผมเปียกหมดเลยนะ" "บ้า แค่นิดเดียวเอง เดี๋ยวฝนทำอาหารแก้ตัวแล้วกันนะคะ" "เดี๋ยว ฝน แล้วสัญญา ของเราล่ะ คุณว่าไง" "ฝน ... เอ่อ " "ทำไมล่ะ" "ก็คุณน่ะ ไม่ขอนี่" "ฝน!!!!!" "ค่ะ ฝนตกลงตามสัญญาที่เรามีให้กันค่ะ" "คุณทำให้ผมเกือบจะคลั่งแล้วนะ" "คุณก็ไม่คลั่งนี่คะ" "ผม รัก คุณ แต่งงานกับผมนะ" "ค่ะ ฝนจะแต่งงานกับคุณ" "ขอบคุณครับ" ................................................ ผมดีใจเหลือเกินที่ฝนยอมแต่งงานกับผม ผมกลัวนะ กลัวมากเลย หากคำตอบที่ได้ คือไม่ แต่มันก็ไม่เป็นอย่างที่คิด อีกอย่างเรื่อง หวาน ทำผมไม่สบายใจ ตอนนี้ ผมก็ไม่สบายใจ นะ ไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้น แต่ฝนก็สัญญากับผมแล้วว่า ฝนจะเชื่อใจผม แล้วผมก็จะไม่ทำให้ฝนเสียใจแน่นอน แม้ผมจะตกงาน ผมก็ไม่กลัว .............................................. ฉันดีใจ ที่ได้บอกเขา ตอนแรก ฉันหึงเขามาก แต่ฉันก็มาคิดได้ว่า คนเรารักกัน ก็ต้องเชื่อใจกัน จริงไหม ดังนั้น ฉันจึงเลือกที่จะเชื่อเขา แต่ฉันก็กังวลอยู่เหมือนกัน กลัวว่า โจ เขาจะเป็นอะไรหรือเปล่า ฉันภาวนาให้เขาหายไวไว ........................................ ณ เวลาเดียวกัน ทำไม โจ ยังไม่ออกจากห้องผ่าตัดล่ะ ฉันใจไม่ดีเลยอ่ะ เธออย่าเพิ่งทิ้งฉันไปนะโจ อยู่เป็นเพื่อนทะเลาะกับฉันก่อนนะ เฮ้อ เมื่อไหร่จะออกมาซะทีนะ โอ๊ย ทำไงดีล่ะ จะโทรบอกฝนดีไหมเนี่ย โอ๊ย แต่โจห้ามไว้ เอาไงดี โอ๊ยไม่ได้แล้ว โทรบอกดีกว่า ก่อนที่จะไม่มีเวลา เอร์ เบอร์อยู่ไหนนะ เอ๊ะ ทำไมฉันต้องรวนขนาดนี้เนี่ย อ๊ะ เจอแล้ว "คุณครับ เป็นญาติคนไข้ หรือเปล่าคะ" "อ๋อ เป็นเพื่อนน่ะค่ะ พอดี คุณลุงคุณป้าไปพักผ่อนอ่ะค่ะ แล้ว เอ่อ คนไข้เป็นไงบ้างคะ หมอ" "คือว่า..... เอ่อ คงต้องรอดูอาการคืนนี้ น่ะครับ ถ้าคนไข้ฟื้น เขาก็จะรอด แต่ถ้าไม่ ... เอ่อ" "แล้วผลการผ่าตัดเป็นไงบ้างอ่ะคะ แบบว่า ..." "อ๋อ คือการผ่าตัดผ่านไปได้ด้วยน่ะครับ แต่ขึ้นอยู่กับกำลังใจคนด้วยนะครับ" "กำลังใจ..." "เอ่อ งั้นหมอ ขอตัวก่อนนะครับ" "ค่ะ ขอบคุณ คุณหมอมากนะคะ" ................................................................ นี่ฉันควรจะทำไงดีนะ โทรหาฝนดีไหม แต่ว่า โจ ไม่อยากหใทร แต่ถ้าไม่โทร โจก็จะ....... เอาะ เป็นไงเป็นกัน ยอมโดนด่า อ่ะ ............................................... "ฮัลโหล จ้า" "ฝนเหรอ คือว่า เราจะบอกว่า ตอนนี้ โจผ่าตัดเรียบร้อยแล้วนะ แต่ว่า.." "ทำไม" "คือโจต้องการกำลังใจน่ะ ฉันก็เลยคิดว่า เธอน่าจะเป้นกำลังใจที่ดีให้เขา" "แล้วทำไมเธอเพิ่งมาบอกฉันล่ะ" "ก็โจไม่อยากให้เธอเป็นห่วง และอยากให้เธอกลับไปหาคนรัก ไม่อยากเห็นเธอเสียใจ เขารักเธอมากนะ" "แต่ฉัน... คือ ฉัน" "ทำไมล่ะ เพื่อเพื่อนสักครั้งได้ไหม" "พรุ่งนี้ ฉันนัดกับภูไว้น่ะ" "งั้นเธอก็พาเขามาด้วยซิ" "คือ...." "นะ นะ ฉันขอร้องล่ะ" "เอ่อ... ก็ได้อ่ะ เพื่อเธอนะเนี่ย" "ทำไมต้องเพื่อฉัน" "เอาน่า ฉันรู้นะว่าเธอคิดไรอยู่น่ะ" "เอาเถอะ เธอจะคิดยังไงก็เรื่องของเธอนะ แต่ช่วยมาด่วนเลยนะ" "ได้ แล้วฉันจะรีบบอกภูนะ" .............................................. แล้วจะทำอย่างไรดี ควรจะเล่าเรื่องให้ภูฟังดีไหม หรือไม่ต้องเล่า แค่เพียงบอกว่าจะไปพบเพื่อนเก่า อืม งั้นไม่เล่าดีกว่า ภู คงไม่โกรธฉันหรอกมั๊ง .................................. เหตุการณ์บางอย่างไม่ควรบอก แต่บางสิ่งหากไม่บอก มันจะทำให้เข้าใจผิดหรือไม่????
ลอยไปในสายลม 19 ก.ค. 2548 18:51 น. - ID 5528 
1221
3
0
20 กรกฎาคม 2548 16:58 น. - comment id 74067
ใบไม้หนึ่งใบ ย่อมมีค่าในตัวเองนะคะ คุณอัลมิตา ^_^
20 กรกฎาคม 2548 08:15 น. - comment id 82837
ฉันมีค่าเพียงใบไม้ ยามที่ขั้วปลิดลง ใครล่ะจะสนใจ
19 กรกฎาคม 2548 19:06 น. - comment id 83255
เพลง: ฉันมีค่าแค่ไหน เป็นคนที่ยืนอยู่ข้างเธอ คอยดูแลอยู่เมื่อเธอเหงาใจ เป็นเพียงคนหนึ่งที่เธอเห็นแล้วผ่านไป เธอ เธอรู้รึเปล่า ในใจมีเธอ ทำเพื่อเธอเพียงคนเดียว แต่ก็เท่านั้นเอง เป็นลมเบาๆที่เธอนั้นไม่เคยเห็น เธอไม่เคยมองดูที่ฉัน * ไม่ได้ขอให้เธอมารัก ไม่เคยขอให้เธอห่วงใย แค่อยากรู้เรื่องที่ค้างในใจ อยาก อยากจะถามเธอ ** ถ้าคนอย่างฉันตายจากไป เธอเศร้าใจรึเปล่า หนึ่งคนที่ข้างเธอยามเหงา มันมีค่าสักแค่ไหนสำหรับเธอ *** เดินเพียงลำพัง เพราะฉันมันเพียงคนเดียว เธอไม่เคยสนใจ ยังมีเพียงเธอ และจะรักตลอดไป ต่อให้ใจเธอไม่มีฉัน ( ซ้ำ * , ** ) ก่อนเธอตอบคำถาม ช่วยยืนยันให้ฉันฟังก่อน อยากจะรู้กับเธอแล้ว ความรักนี้ของฉันมีค่าแค่ไหน ถ้าคนอย่างฉันตายจากไป เธอเศร้าใจรึเปล่า หนึ่งคนที่ข้างเธอยามเหงา มันมีค่าสักแค่ไหน ( ซ้ำ ** )
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ