เส้นทาง... สายสุดท้าย(4)

ลอยไปในสายลม

"นา"
"อะไรเหรอ ปู"
"เป็นอะไรหรือเปล่ เมื่อกี๊ยังว่าจะไปกินข้าวด้วยกันเลย"
"เหรอ ทำไมจำไม่ได้ล่ะ"
"นั่นน่ะซิ เธอเป็นอะไร"
"อ๋อ เปล่า เปล่า ไม่มีอะไร"
"แน่ใจเหรอ"
"อืม"
"ไมต้องหลบตาด้วย จ้องหน้าเรานะ"
"ไมอ่ะ"
"นัยตาเธอมันฟ้องว่าต้องมีอะไรแน่ๆเลย"
"ขนาดนั้นเชียว"
"อืม เธอชอบเขาเหรอ"
"เปล่าซะหน่อย"
"ไม่เชื่ออ่ะ"
"ทำไมล่ะ"
"ฉันสังเกตว่าเธอน่ะ อะไร อะไรก็รักษ์"
"..."
"ลองถามป่านมันดูซิ"
"อืมใช่ เราก็เห็นนะ เธอน่ะใส่ใจกับรักษ์เขามากเลยนะ"
"ไม่ว่าเขาชวนไปทำอะไร เธอก็ไปตลอด ขนาดกับพวกเรา เธอยังไม่เคยยอมไปทุกครั้งเลยอ่ะ"
"เหรอ ไม่รู้ซิ"
"บอกมาเดี๋ยวนี้นะ"
"ไม่รู้ เหมือนกันอ่ะ อาจจะไม่ใช่ก็ได้ ก็เรากับรักษ์สนิทกันจะตาย"
"สนิทกันแล้วไง"
"ก็เป็นเพื่อนสนิทกันไง"
"เพื่อนสนิทแล้วเลื่อนขั้นไม่ได้เหรอ"
"..."
"นั่นแน่ ชอบเขาล่ะซิ"
"คงใช่มั๊ง"
"ชอบเขาก็บอกเขาไปซิ"
"แต่เขามีตคนที่เขาชอบแล้วนี่"
"แต่นั่นมันอดีตนะ ตอนนี้เขาก็ยังไม่มีใคร"
"ช่างเถอะ"
"แน่ใจนะว่าทนได้"
"อืม"
"ก็ได้ แล้วจะคอยดู"
สรุป เพื่อฉันก็คาดคั้นฉันให้ตอบจนได้
ก็ความรู้สึกมันห้ามกันไม่อยู่นี่เนอะ
แล้วฉันควรจะตัดสินใจอย่างไรดีล่ะ
บอก หรือไม่บอกดี
ฉันกลัว กลัวว่าถ้าบอกไปทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิม
จริงๆนะ ฉันกลัวนัก
"นา"
"ดีค่ะ พี่ศร"
"จะไปไหนเหรอ"
"อ๋อ จะไปชมรมน่ะค่ะ"
"ไปด้วยกันไหม"
"ค่ะ"
"ทำไมวันนี้มาชมรมเร็วนัก ไม่มีเรียนเหรอ"
"ไม่มีค่ะ ก็วันนี้มีเรียนแค่ตอนเช้า"
"งั้นวันนี้พี่ไปส่งละกันนะ"
พี่ศรดีกับฉันจังเลย
แต่ฉันรู้สึกว่า ฉันไม่ได้ชอบเขา
ฉันกำลังหลอกเขาอยู่เหรอเปล่านะ
ไม่หรอก ในเมื่อเขายังไม่พูดอะไร
แล้วทำไมเราต้องไปหลอกเขา
พี่เขาอาจจะแค่เห็นฉันเป็นน้องชมรมที่ดีก็ได้นะ
อืม ฉันจะไม่คิดมาก แค่คนเดียว ฉันก็แย่แล้ว
ปวดหัวเพราะตัดสินใจม่ถูกนี่แหล่ะ
พรุ่งนี้วันเกิดเขา ฉันควรจะบอกเขาดีไหม??????
...............................................