อุทาหรณ์สอนใจหญิง...น่ากลัวมาก ขอบอก

ฉันทลักษณ์

น้องหญิง (นามสมมุติ) นักเรียนชั้นม.6 ของโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพ ทุกวันเสาร์ เธอจะออกมาเรียนกวดวิชาแถวสยาม จนถึง 6 โมงเย็น กว่าเธอจะถึงบ้านก็ค่อนข้างมืดแล้วซอยบ้านเธอก็ลึกและเปลี่ยวมาก แต่ทุกครั้งเธอจะโทรเข้าไปตามพี่ชายออกมารับ วันหนึ่งหลังเลิกเรียนน้องหญิงก็กลับบ้านตามปกติแต่รู้สึกได้ว่าวันนั้น ท้องฟ้ามืดเร็วกว่าปกติและดูเหมือนว่าอาจจะมีฝนตกเมื่อน้องหญิงลงจากรถเมล์เธอก็โทรเข้าบ้านเพื่อที่จะให้พี่ชายออกมารับตามปกติ แต่ปรากฏว่าวันนั้นพี่ชายของเธอไม่สบายจนลุกไม่ขึ้น จึงบอกให้น้องหญิงนั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างเข้าไปเองและให้แวะซื้ออาหารเข้าไปกินด้วย
     เมื่อน้องหญิงซื้อของเรียบร้อยแล้วเธอก็มาที่วินมอเตอร์ไซค์เพื่อเรียกรถเเข้าบ้าน ทั้งที่ใจจริงแล้วไม่อยากนั่งเลยเพราะน้องหญิงรู้ดีว่าวันนั้นเธอแต่งกายไม่มิดชิด กระโปรงก็ค่อนข้างสั้น สายตาของคนขับมอเตอร์ไซค์ที่มองเธอก็ไม่น่าไว้วางใจ วันนั้นฟ้ามืดเร็วมาก เพราะฝนกำลังจะตก ระหว่างเข้าซอยน้องหญิงมองหน้าคนขับรถจากกระจกข้าง เธอเห็นสายตาของคนขับก็มองมาที่เธอเช่นกัน แววตาดุดัน เธอกลัวมากรีบเลื่อนกระเป๋ามาปิดที่ขาไว้ แต่ สายตาของคนขับรถก็ยังคงจ้องมาที่เธอสีหน้าเริ่มผิดปกติขึ้นเรื่อยๆ รถก็ขับช้าลง..ช้าลง น้องหญิงเริ่มใจไม่ดีแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงและแล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นคนขับหักรถเข้าข้างทางที่เป็นที่รกร้างว่างเปล่าฝนเริ่มตก ซ้ายขวาไม่มีคน ทุกอย่างเงียบมากคนขับลงจากรถและกระชากน้องหญิงลงมาอย่างแรงยังไม่ทันที่น้องหญิงจะร้องของความช่วยเหลือคนขับรถก็กระชากมือเธอที่ถือของอยู่ขึ้นแล้วตะคอกใส่หน้าเธอ
"อยากตายรึไง"
"เมื่อไหร่จะเอาถุงน้ำเต้าหู้ออกจากหลัง Ku .....Ku ร้อนโว้ย ....." 
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าเวลาซ้อนมอเตอร์ไซค์อย่าเอาถุงน้ำเต้าหู้ไปไว้ที่หลังคนขับมิฉะนั้น อาจเจอเรื่องระทึกขวัญเช่นนี้นะ...