- บางอย่าง เปลี่ยนไป -

อัลมิตรา

ทำไม เราไม่คุยดีกันเหมือนเมื่อก่อนล่ะครับ 
เขาถามเบา ๆ หลังจากที่หย่อนตัวลงนั่งข้าง ๆ ฉันที่ศาลาชายน้ำ ฉันทอดตาไปยังสายน้ำที่อยู่เบื้องหน้า
มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปหรือเปล่าครับ เขาถามอีกครั้ง ในขณะที่ฉันยังไม่ทันได้ตอบคำถามแรก
ถูกแล้ว ที่ฉันไม่ได้คาดหวัง ฉันตอบโดยที่ไม่หันหน้ามา				

คุณเปลี่ยนไปตั้งแต่วันนั้น ดูเหมือนว่าคุณไม่ยกโทษให้ผม ฉันก็รู้อยู่แก่ใจว่าเขาหมายถึงวันไหน
คำถามที่คุณถาม มีคำตอบอยู่ในนั้นแล้วค่ะ  ฉันต้องเค้นแต่ละคำออกมาด้วยความกล้ำกลืน
ทำไมล่ะครับ ทำไม .. ทำไมคุณไม่ให้โอกาสผมอีกสักครั้งล่ะ เขาเองก็เสียงสั่น ๆ
ศรัทธาที่หายไป ยากเติมสิ่งใดไปทดแทน และแล้วฉันปล่อยให้น้ำตาไหลเปรอะสองแก้ม
ผมขอโทษ เขายื่นมือมาแตะปลายนิ้วของฉัน แต่ฉันก็ทำราวกับว่า ไม่ได้รู้สึกถึงรสสัมผัสแต่อย่างใด				

ไม่มีทางเลยหรือครับ ที่เราจะรักกันเหมือนเดิม ฟังจากน้ำเสียงของเขา เหมือนคนที่หัวใจบาดเจ็บ
ความรักของคุณ ฉันไม่อาจยอมรับได้ ฉันต้องทนสะอื้นอั้นอีกหน
ไม่รู้ว่าผมจะต้องกล่าวคำขอโทษอีกกี่ร้อยกี่พันหน คุณถึงจะลืมเรื่องที่นั้นเสียที หรือว่าคุณจะให้ผมทำอะไร ผมยินดีทำเพื่อคุณ
จริงหรือเปล่าคะ หากฉันให้คุณทำอะไรบางอย่าง แล้วคุณจะทำตามที่ฉันขอ ฉันถาม และเขาก็ตอบรับทันทีว่า
ผมรักคุณ ทุกอย่างที่เป็นความประสงค์ของคุณ ผมยินดีรับปากครับ				

ถ้างั้น ปล่อยฉันให้ไปตามทางเถอะค่ะ อย่าเหนี่ยวรั้งฉันด้วยคำพูดที่เหมือนคำมั่นอีกต่อไปเลย ฉันกล่าวอย่างเรียบ ๆ
ผม ... เขากล่าวค้างไว้เท่านั้น เพราะฉันชิงตัดบทเสียก่อน
บางอย่าง เปลี่ยนไปแล้ว...  ประโยคนี้ ที่ฉันต้องรวบรวมกำลังใจทั้งหมดให้พูดออกไป ในที่สุด ฉันก็ทำสำเร็จ				
หลอมจนเกล็ดเม็ดทรายกลายเป็นแก้ว 
ดูเพริศแพร้วงามงดจรดสวยใส
สะท้อนแสงงามระยับวิบวับไฟ
เหมือนดังใจเราสองครองรวมกัน 

กาลหมุนเวียนเปลี่ยนไปแก้วใบหรู
ที่เชิดชูรักเรียงเพียงความฝัน
กลับปริร้าวเศร้าสร้อยร้อยรำพัน
เนิ่นนานวันแผลก็แตกเหมือนแทรกกาย

กาลเวลาผ่านเลื่อนเหมือนสายน้ำ
สิ่งที่ย้ำในสัญญามาจางหาย
แก้วใบนั้นถูกวางอย่างเดียวดาย
เมื่อรักกลายเป็นร้างจืดจางลง

ณ.วันนี้แก้วพร้อยด้วยรอยร้าว
เจ็บแปลบราวใจแยกแหลกเป็นผง
แก้วแห่งรักดับสลายคลายมั่นคง 
สิ้นสุดตรงรอยร้าวที่เศร้าใจ				
comments powered by Disqus
  • ดาวเคียงเดือน

    27 มกราคม 2549 18:13 น. - comment id 89238

    ภาพสวยมากค่ะ..36.gif
  • ม้าลาย

    28 มกราคม 2549 09:40 น. - comment id 89262

    "แต่ผมไม่เห็นอะไรเปลี่ยน\" เขายังต่อปากต่อคำ 
    \"มีสิ่งหนึ่งที่ยังคงอยู่ตราบสิ้นฟ้าไงครับ จำไม่ได้หรือ\"
    ฉันคิดอยู่ครู่หนึ่ง
    \"ถ้าอย่างนั้น คงเป็นฉันเองที่เปลี่ยนไป\" 
    \"ผมเองก็อาจจะเปลี่ยน แต่การเปลี่ยนแปลงไม่ใช่สิ่งที่สำคัญนักสำหรับผม มีบางสิ่งบางอย่างยิ่งใหญ่กว่าที่ยังมั่นคงอยู่เสมอ ตราบสิ้นฟ้า\"
    เราทั้งสองต่างเงียบ และคิดถึงเรื่องราวเก่าๆ  แสงจันทร์เพ็ญคืนนี้สวยงามจริงๆ 
    \"ดูพระจันทร์สิครับ พระจันทร์ดวงเดิม ขึ้น และตก ไม่เคยเหนื่อยไม่เคยท้อถอย ทั้งที่โลกนี้มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากมาย แม้ว่าคนที่นั่งมองพระจันทร์จะเปลี่ยนไปอย่างไร
    คนบนโลกมองดูพระจันทร์ดวงเดิมและดวงเดียวกัน เวลาเปลี่ยนไป หลายสิ่งเปลี่ยนไป แต่ใจพระจันทร์ไม่เคยเปลี่ยน ผมเชื่ออย่างนั้นตลอดมา\"
    เขาไม่สนใจความเปลี่ยนแปลงของฉันเลย แต่ฉันกลับมองเห็นเขาเปลี่ยนไปจากเดิมมากมาย จากเมื่อปีก่อนที่เราพบกันครั้งแรก
    \"คุณแก่ลง  ขนหงอกตั้งเยอะ ฟันบางซี่ก็หัก \" ฉันป้องปากและหัวเราะเบาๆ 
    \"แต่คุณเหมือนเดิม ขนนุ่ม น่าทะนุถนอม แม้จะมีร่วงเป็นหย่อมๆ คงเพราะความเครียดแหละนะ\"เขายิ้มน่ารักเหมือนเดิม
    เขาเอียงเข้ามากระซิบแล้วขบหูฉันเล่นเบาๆ
    \"อย่าคิดมากไปเลย ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงหรอกครับ เราเองก็คุ้นเคยกับมันอยู่แล้วนี่นา การเปลี่ยนแปลง ถ้าเรามองข้ามมันไปเสียบ้าง...\"
    \"บางทีฉันอาจจะทนกับการเปลี่ยนแปลงไม่ได้ ฉันอยู่กับมันมานานมากแล้ว\"
    ฉันหยิบปืนสั้นบรรจะกระสุนเงิน \"นัดเดียว\"ยื่นให้เขา
    \"ฉันอยากพ้นจากภาวะนี้ไปเสียที\"
    \"คุณก็รู้ว่าผมทำไม่ได้ แม้แต่จะจับปืน ผมทำไม่ได้\"
    \"ฉันรู้ เราไม่เหมือนกัน ฉันเปลี่ยน คุณไม่เปลี่ยน มันไม่มีทางไปด้วยกันได้\"
    \"ความรัก แม้จะผ่านมาเพียงแค่ช่วงเวลาหนึ่ง แต่มันก็มีค่าพอที่จะให้เรารักษามันไว้ เท่าที่จะทำได้ ไม่ว่าอะไรจะเปลี่ยนไป\"
    แสงจันทร์เริ่มจางลง ใกล้เช้าแล้ว มันเป็นช่วงเวลาที่ฉันทรมานที่สุด
    \"ลาก่อนค่ะ\"ฉันพูดเหมือนทุกครั้ง\"จนกว่าพระจันทร์จะเป็นใจ\"
    แล้วฉันก็เปลี่ยน  ใบหน้าบิดเบี้ยวเปลี่ยนรูปร่าง ขาเหยียดยาว ขนรุงรังค่อยๆหดหายไป เขามองดูการเปลียนแปลงนี้ด้วยสายตาละห้อยเหมือนกับทุกครั้ง 
    ดวงตาหม่นเศร้า ซึ่งยังคงมีพระจันทร์ดวงเดียวและดวงเดิมอยู่ในใจ ช่างน่าสงสารจริงๆ แน่นอน ฉันหมายถึงเราทั้งสองคน
    
    แล้วการเปลี่ยนแปลงก็จบสิ้น ฉันลุกขึ้นนั่ง โอบเขาเข้ามาและลูบหัวเขา  มีอีกหลายเรื่องที่ฉันอยากจะบอก แต่เราคงไม่ได้สนทนาอะไรกันอีกจนกว่าจะวันเพ็ญหน้า
    ความสุขแค่ข้ามคืน ซึ่งต้องจบลงแบบนี้ทุกครั้ง โชคชะตาและพันธนาการอันเลวร้าย มนุษย์หมาป่า กับ หมาน้อยที่น่าสงสารของเธอ ไม่มีทางออกเลยจริงๆ
    
    ...แม้แต่จะจับปืน เขาก็ยังทำไม่ได้...
  • ภูตะวัน

    28 มกราคม 2549 20:15 น. - comment id 89285

    บางอย่าง...
    ก็ยังคงอยู่น่ะอิม...
    
    มิตรภาพไง..59.gif
  • ร้อยแปดพันเก้า

    29 มกราคม 2549 10:43 น. - comment id 89294

    1.gif59.gif59.gif
  • อัลมิตรา

    31 มกราคม 2549 13:25 น. - comment id 89327

    คุณดาวเคียงเดือน .. ขอบคุณมากค่ะ
    
    คุณม้าลาย .. อั่นแน่ อย่าบอกนะว่า พระเอกชื่อไมเคิล นางเอกชื่อเซลิน
    เดี๋ยวคนจะเข้าใจผิด คิดว่าเราไปดูหนังเรื่อง underworld ด้วยกัน ..
    
    \"ในที่สุด เราก็ผ่านพ้นวันนั้นจนได้ ถึงคุณจะเป็นไลแคน แต่คุณก็มีเลือดออกแวมไพร์อยู่ในตัวคุณ\"  
    \"ผมจะเป็นเช่นไร\"
    \"อนาคตเท่านั้น ที่จะบอก .. คุณคือมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ หนึ่งเดียวในโลกที่มี..\"
    
    คุณภูตะวัน .. บางคราวเมื่อย้อนกลับไปมองอีกที
    มิตรภาพที่เคยเห็นว่างดงาม .. บัดนี้ มันลางเลือนเต็มที
    
    คุณร้อยแปดพันเก้า .. :) ไว้เล่ายาว ๆ หลังวาเลนไทม์ดีมั๊ย ตั้งใจว่าจะเขียน how do i ... (ให้ทาย ว่า ต่อด้วยคำอะไร)
    เป็นเพลงในภาพยนตร์เรื่อง con air ... อดใจรอนะ อ่านฟรี ไม่เก็บตังค์เหมือนเดิม ค่ะ ..ฮา
  • ผู้ ห ญิ ง ช่ า ง ฝั น ..

    3 กุมภาพันธ์ 2549 12:51 น. - comment id 89383

    ในชีวิตคนเรา
    เรื่องราว... ผู้คน.... มากมายที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
    บางที.. มากเกินไป.. จนเราคาดไม่ถึง...
    เ ข้ า ม า.. แล้วก็  ผ่ า น ไ ป...
    
    และสุดท้าย..  ที่เหลือทิ้งไว้ให้ คือ  ค ว า ม ท ร ง จำ ..
    
    ด้วยหัวใจระลึกถึงค่ะ คุณอัลฯ
    
    
    36.gif
  • มิล

    19 กุมภาพันธ์ 2549 20:47 น. - comment id 89693

    นั้นดิ เราว่านะ ไม่ว่าจะเริ่มต้นดีมาแค่ไหนก้อเถอะ จะรักกันมากก้อเถอะ มันก้อไม่มีอะไรแน่นอน พอมีอะไรมากระทบ มันก้อเลิกได้ เราว่านะ 10.gif10.gif เราก้อพึ่งรู้ก้อเราเจอมาแล้ว ทำไงได้ ได้แต่ทำใจ สะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน