โอ๊ย เหนื่อยแล้วนะคะที่ต้องตามพี่แบบนี้ ยิ่งตามยิ่งห่าง จะไหวไหมนี่ ไม่ต้องตาม เหนื่อยก็หยุด ไม่ต้องตาม เราจะไปตามใครได้ตลอดเวลา ทุกคนมีเวลา มีภาระที่ต้องทำ ทำแบบนี้เรียกว่าไม่มีสติ ไม่รู้แหละ จะตามให้ถึงที่สุด คอยดูสิ ยัยดื้อตาใสเอ๊ย จะตามให้ได้อะไร ไม่รู้ จะเอา จะเอาความรักจากพี่ นี่แหละฉันแหละ คนดื้อตาใสตัวจริง ไม่เคยรับรู้อะไร ไม่เคยยอมรับอะไรที่ฝืนความรู้สึกง่ายๆ รู้ทั้งรู้ว่าผิดแต่ฉันไม่เคยเปลี่ยนสักที ความรักกับฉัน ช่างเป็นสิ่งที่แปลกใหม่ในชีวิตเหลือเกิน ปีกว่ากว่าที่ได้รู้จักรักใครสักคนในแบบคนรัก ช่างยากเกินเข้าใจจริงๆ เส้นชัยของความรักของฉันอยู่ตรงไหน ทำไมฉันถึงหาไม่เจอ ทำไมความรักไม่มีเส้นชัยเหมือนสมัยวิ่งแข่งกีฬาสี ฉันชอบการวิ่งแข่งแม้ว่าฉันจะไม่ใช่ผู้ที่ได้ที่หนึ่งเสมอไป แต่ฉันดีใจเสมอเวลาที่ฉันเข้าถึงเส้นชัย ลองแข่งวิ่งระยะไกลดูบ้างไหม อืม ไม่ไหวมั้ง ไม่เคยวิ่งระยะไกลเลย 800 เมตรคงพอไหว ครูว่า เธอน่าจะทำได้นะ ลองระยะ 3000 เมตรดูนะ โห อาจารย์ แล้วหนูจะทำได้ไหมเนี่ย แต่ลองดูก็ได้ค่ะ หนึ่งรอบสนามเท่ากับสี่ร้อยเมตร นี่ฉันต้องวิ่งตั้งเจ็ดรอบครึ่งเลยหรือนี่ ประโยคนี้ได้แต่คิดในใจเท่านั้น นั่นเป็นการวิ่งระยะไกลครั้งแรกของฉัน ฉันจะทำได้ไหมน้า ไม่ได้ก็ต้องได้ ลองดู รอบแรกที่วิ่งออกไป อืม ก็ไม่เหนื่อยเท่าไรนี่ วิ่งช้าๆไปเรื่อยๆ ไม่ต้องรีบเหมือนวิ่ง 100 เมตร ไม่เหนื่อยดี รอบสอง สนุกแฮะ วิ่งไปคุยไป พอไหวๆ รอบสาม อืม ไปเรื่อย ดูสิมีคนให้กำลังใจข้างสนามเยอะแยะเลย สู้ๆ รอบสี่ เฮ้อ เมื่อไรจะถึงสักที เริ่มเบื่อแล้วนะ รอบที่ห้า อีกไม่กี่รอบ จะแซงเพื่อนไปดีไหมน้อ จะได้ห่างเยอะ ไม่เอาดีกว่า เกาะกลุ่มไว้สนุกดี รอบที่หก เหนื่อยจริงๆ เมื่อไรจะถึงเส้นชัยสักที หอบแล้วเนี่ย รอบที่เจ็ด เฮ้อ เบื่อแล้ว ไม่วิ่งต่อดีกว่า เบื่อๆๆๆๆๆ วิ่งไปทำไมว้า กะอีกแค่เหรียญทอง ก็เท่านั้น คิดแล้วก็วิ่งออกมาจากสนามหน้าตาเฉย นี่แหละฉันตัวจริง คนดื้อตาใส วิ่งออกมาทำไม จะบ้าเหรอ อีกครึ่งสนามก็ชนะแล้ว ครูและเพื่อนๆโวยวายก้องหู เหนื่อยนี่ เบื่อด้วย เฮ้อ จะถึงเส้นชัยอยู่แล้ว น่าเสียดายจริงๆ ไม่อดทนต่ออีกสักนิดล่ะ นั่นเป็นเหตุการณ์เมื่อสิบห้าปีที่แล้ว สมัยที่สังขารยังอำนวยและสนุกสนานกับการทำกิจกรรมกีฬา เมื่อนับมาเปรียบเทียบกับความรัก ฉันช่างเป็นคนที่อดทนเหลือเกิน กี่ครั้งที่เจ็บ กี่ครั้งที่ถูกผลักให้ล้ม ไม่เคยจำอีกที ยังตะเกียกตะกายขึ้นมาวิ่งไล่ต่อหน้าตาเฉย เส้นชัยความรักอยู่ไหนก็ไม่รู้ ฉันยังวิ่งตามไปเรื่อยๆ วิ่งต่อไปโดยไม่ทราบจำนวนคู่แข่ง วิ่งต่อไปโดยไม่รู้ว่าจะถูกผลักอีกเมื่อไหร่ เส้นชัยอีกสองร้อยเมตรฉันยังท้อ นับประสาอะไรกับเส้นชัยของความรักที่มองไม่เห็นวี่แวว เหนื่อยไหมเธอ วิ่งตามคนไร้ตัวตน คิม รักนะ เพื่อนซี้ของฉันถามบ่อยๆ ก็เหนื่อยนะเธอ ทำไงได้ ก็รักแล้วนี่ ตอบไปโดยไม่รู้มีสติไหม ผู้ชายก็เหมือนรองเท้านะเธอ ไม่ดีก็เปลี่ยนสิ แล้วจะรู้สึกดี อืม ก็รักคู่นี้นี่ กัดเท้าหน่อยจะเป็นไรไป ไม่หน่อยแล้วนะ ดูเท้าเธอจะอักเสบหมดแล้วนะ เคยสำรวจดูตัวไหม อืม คืนนี้จะลองไปคิดดู คิดได้จะมาบอก คืนนั้นฉันนั่งคิดอยู่ระเบียงหลังห้องนอนจนดึก กลิ่นโมกหอมมาต้องจมูก สายลมดึกพัดผ่านมาจนเริ่มหนาว แต่จนแล้วจนรอดฉันฉันก็ยังไม่ได้ข้อสรุปให้กับตัวเองว่าฉันจะตามเขาต่อไปดีไหม ในเมื่อยิ่งตามยิ่งห่างออกไปทุกที ว่าไงยะ คิดอะไรดีๆออกหรือยัง แม่เพื่อนรักทวงถาม อืม ไม่รู้ ฉันไม่ค่อยฉลาด คิดอะไรไม่ออก บ้าจริงๆนะเธอนี่ ฉันเคยอ่านเจอว่า โลกภายนอกบอกให้เรารู้ว่า อย่าวิ่งตามใครถ้าไม่แน่ใจว่าจะตามเขาได้ทัน เพราะมันเสียแรงเปล่า และโง่เหลือเกิน เธอจะยอมโง่เหรอ อืม ฉันคงโง่จริงๆแหละ เขาว่าฉันโง่บ่อยๆ เธอนี่จริงๆเลย ฉันไม่รู้จะว่ายังไงแล้วเนี่ย คิม ฉันคงวิ่งทันเขาหรอก อืม แล้วจะฝืนทำไม ตามไม่ทันก็พักก่อน มีกำลังค่อยวิ่งต่อ อ้าว ไม่ห้ามแล้วเหรอ ท้วงเพื่อนแบบขำๆ ห้ามได้เหรอคนดื้ออย่างเธอ ตอบแล้วค้อนพองาม อืม ฉันดื้อจริงๆเหรอคิม ยังมีหน้ามาถาม ดื้อด้านด้วย ไม่ใช่ดื้อธรรมดา เหรอ คงจะจริงเนอะ เขาก็ว่า ฉันไม่พูดเรื่องนี้กับเธอแล้วนะ เจ็บก็ใจเธอเองนะ ฉันเตือนเธอแล้วนะ อืม ไม่โทษใครหรอก นอกจากตัวเอง และแล้ว เพื่อนรักของฉันก็ไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้อีกเลย เธอคงเบื่อแล้วที่จะคุยกับเพื่อนที่ดื้อๆอย่างฉัน จะมีสักกี่คนที่วิ่งตามความรักไปโดยไม่เหน็ดเหนื่อย มีใครสักกี่คนที่วิ่งเข้าเส้นชัยความรักได้ ฉันอยากเป็นนักวิ่งฝีเท้าดี เหมือนกับคนที่ฉันรักเป็น ฉันจะได้ตามเข้าทัน จะได้ไม่ต้องเหนื่อย ไม่ต้องโง่ที่จะวิ่งไล่ทั้งที่รู้ว่าตามไม่ทัน ในการวิ่งสู่เส้นชัยของความรัก ฉันคงเป็นคนโง่ที่จะวิ่งตามเขา วิ่งตามความรักต่อไป อาจจะไม่วิ่งไม่ทันเขา แต่ขอรักษาระยะทางไว้ แค่ได้มองเห็นไกล เพราะรู้ยิ่งวิ่งเข้าใกล้ เธอยิ่งเร่งความเร็วออกห่าง ทำอย่างไรได้ รักแล้วนี่ ใครจะว่าโง่ก็ยอม เหนื่อยกายพอไหว แต่เหนื่อยใจยังวิ่งตาม เฮ้อ ไม่อยากเหนื่อยเพราะวิ่งไล่ความรักเลย ให้ตายสิ
เมื่อมั่นใจใครคนนี้ที่ฉันรัก ได้ประจักษ์ความเศร้าเขาเมินหมาง มองตรงไปเห็นเงาเขาเลือนลาง ปลีกตัวห่างวิ่งตามหลังยังไม่ทัน ยิ่งฉันย่นระยะทางระหว่างใจ ยิ่งอยากใกล้เขายิ่งหนีที่รักฉัน ผลสุดท้ายคือช้ำร้องรำพัน แต่คนรั้นวิ่งตามต่อมิท้อใจ มีแรงหนีมีแรงไล่ไม่ท้อถอย จะทนคอยวันใกล้กันมิหวั่นไหว ใครว่าโง่โม้บ้างช่างปะไร ขอสานใยรักเสมอเธอคนดี ถึงแม้คุณตามเงาเขาคนอื่น ฉันจะฝืนกอดคุณไว้ไม่ให้หนี เห็นใจกันหันมาหาสักที ฉันคนนี้คงดีใจได้ใกล้คุณ..........................
เพียงพลิ้ว 15 พ.ค. 2549 15:54 น. - ID 6746 
2593
3
0
15 พฤษภาคม 2549 16:37 น. - comment id 90721
นักเรียนเรียนยังมีจบ นักรบรบยังมีห้ามหัก นักเดินทางยังมีพัก แต่นักรักอย่างเธอ\"ไม่เคยพอ\" พี่กานต์อ่านแล้วซึ้งมากกกกกกกกกกกกกก ความหลังแม้พ้นผ่านนานแล้วยังงไม่ลืม คนนั้นช่างฝั่งใจจังนะครับ สู้ๆ ๆ ๆ เหนื่อยนักพักบ้างนะครับ เอาใจช่วยครับ
15 พฤษภาคม 2549 16:43 น. - comment id 90722
อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลยค่ะ.. อยากเป็นคนเข้มแข็งอย่างคุณจริงๆ แต่เราพยายามแล้ว..พยายามที่จะตาม..แต่แล้วคนที่ต้องเจ็บก็คือเราเอง..เพราะเราไม่เข้มแข็งพอ..ตอนนี้เราเลยคิดว่าจะหยุดเสียที...แต่ยังไงก็ขอให้คุณโชคดีนะค่ะ
15 พฤษภาคม 2549 19:30 น. - comment id 90724
เหอๆๆ ยายจ๋ามาได้จังหวะหลานต้องไปวิ่งทดสอบร่างกายพรุ่งนี้พอดีเลย งือๆๆ >
15 พฤษภาคม 2549 23:07 น. - comment id 90727
อืม...เห็นภาพเลยอ่ะ ยิ่งรักก็ยิ่งเหนื่อย รักไม่ช่วยอะไรเลย บางทีการวิ่งตามความรักไปเรื่อยๆเพื่อรักษาระยะห่างเอาไว้ ให้รู้ว่ายังมีเค้าอยู่ในสายตา ก็น่าจะดีกว่าถ้ามีความอดทนพอ
16 พฤษภาคม 2549 04:17 น. - comment id 90730
แวะมาแอบฟังพี่ๆคุยกันนะ อิอิอิ ย่องเบามายามดึก ๆ อิอิอิ ไปละคะ อิอิอิ รักละคิดถึง
16 พฤษภาคม 2549 07:10 น. - comment id 90733
เอมเลิกวิ่งแล้วพี่ ยิ่งวิ่งยิ่งอ้วน เอ้ยม่ายช่าย ยิ่งวิ่งยิ่งเหนื่อยและเค้าก็ยิ่งหนีเราไปด้วยแหล่ะนะ เอาเป็นว่า เอมขอเป็นคนแจกน้ำให้นักวิ่งดีกว่านะ สบายกว่ากันเยอะ เอ่ว่าแต่ว่า จามีหนุ่มไหนเค้าสนใจมาช่วยเสริฟน้ำเป็นเพื่อนเอมเปล่าน้อ
16 พฤษภาคม 2549 13:06 น. - comment id 90740
กาต่ายก็เคยจะวิ่งน่ะแต่คนชวนดันชวนไปวิ่งราวสะนี่กลัวคุกค่ะพี่กานต์ อ่านของพี่กานต์คิดถึงเพื่อนๆจังค่ะ
16 พฤษภาคม 2549 15:21 น. - comment id 90744
ตัวเองไม่เคยไปวิ่งชักกะที ยังเอารูปวิ่งมาลง ต้องอย่างผมจิ ผมวิ่งทุกค่ำ ออกกำลังกายทุกวัน กินผักใบเขียว กินน้ำวันละแปดแก้ว นอนหลับวันละไม่ต่ำกว่าแปดชั่วโมง..
17 พฤษภาคม 2549 12:21 น. - comment id 90758
หน้าส่วนตัว
...ยอดนักวิ่งวิ่งเข้าอย่าเข่าอ่อน
อย่าเพิ่งผ่อนพักแรงต้องแข็งขัน
อย่าปล่อยทิ้งถอดใจวิ่งให้ทัน
วิ่งทุกวันมันจะแกร่งแข็งแรงดี
ขาจะป่องน่องโป่งโครงร่างบึก
กล้ามเป็นปึกเนื้อเป็นปั้นมันก็หนี
หุ่นก็พลิ้วผิวนวลไม่อ้วนพี
หลับครอกฟี้ฝันสนุกอย่าปลุกเชียว
18 พฤษภาคม 2549 12:20 น. - comment id 90783
หายไปไหนเนี่ยยยย..
19 พฤษภาคม 2549 15:29 น. - comment id 90798
อ่านแล้วชอบตอนที่ว่า อย่าวิ่งตามใครถ้าไม่แน่ใจว่าจะตามเขาได้ทัน .....
บางครั้งเราก็อยากจะหยุดนะแต่อีกใจเราคงผูกพันธ์กับเค้าจนถอนตัวไม่ได้ก็ได้แต่หวังว่าเค้าจะหยุดรอเราในซักวัน
20 พฤษภาคม 2549 08:59 น. - comment id 90808
สวัสดีค่ะน้องอัสสุ ขอบคุณมากนะคะที่เอาใจช่วยพี่กานต์ และเป็นกำลังใจให้พี่กานต์เสมอ พักนิดหน่อยก็พอมแรงวิ่งตามแล้วค่ะ พักนานไปเดี๋ยวพี่ตามไม่ทันค่ะ ยอมรับค่ะเป็นคนที่ค่อนข้างฝังใจมากๆ อย่าเป็นเหมือนพี่เลยนะคะไม่ดีหรอกค่ะสวัสดีค่ะคุณอ่อนแรง ดีใจมากค่ะที่คุณอ่านแล้วรู้สึกดี กานต์ไม่ใช่คนเข้มแข็งหรอกค่ะ แต่เพียงไม่อยากยอมแพ้ อยากลองทำให้ถึงที่สุดค่ะ รู้ทั้งรู้ค่ะ ว่าคนที่จะเจ็บคือเรา แต่ตัดใจไม่ได้ ต้องวิ่งตามต่อค่ะ พยายามต่อ อยากทำได้อย่างคุณค่ะ แต่หยุดไม่อยู่แล้วค่ะ ขอบคุณในคำอวยพรนะคะ หวังว่าคุณคงจะโชคดีนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ