มีคนเคยถาม หลายคน หลายความคิด กระต่ายทำไมใต้เงาจันทร์ มีเรื่องราวหลากหลาย มีคนอยากค้นหา แต่เงาก็คือเงา ทุกคนต้องมีเงาในใจทุกคน ในบางเรื่อง ในบางมุม ในหลายๆครั้ง เคยอยากลบเลือนเงานี้ออกจากใจ ให้เหมือนลิ้นชัก ที่ปิดตาย แต่....ในหลายครั้งเช่นกัน กาลเวลากลับพลัดพาเงานี้เข้ามาได้ ไม่ว่า ทางช่องประตู บานพับ หน้าต่าง เคยร้องถาม ถกเถียง เสียงดังในใจ ในเมื่อความทรงจำ ชักนำสิ่งที่เจ็บปวด พัดพานำสิ่งที่รัก จากไปไกล ทำไมน่ะ....เพราะอะไร....กลับให้ความทรงจำมาร้ายตัวเองครั้งแล้ว ครั้งเล่า แสงจันทร์ สีเหลืองนวล สวยเย็นตา แต่เงาของหัวใจ ใครบางคนกลับมืดมิด ดับสนิท อยากเก็บความทรงจำส่วนที่ดีไว้ แต่เคยคิด เพราะ ร่องรอยของความรู้สึก ในส่วนที่ดี กลับมาทำร้ายมิใช่หรือ เหตุการณ์ครั้งสุดท้าย เหมือนภาพที่เกิดขึ้นไม่นาน ทั้งที่วันเวลา นานเพียงพอสำหรับจะลืม มีบางคน ทิ้งบางคน ไว้กับ คำสัญญา ความฝันที่แตกกระจาย เพียงลำพัง น้ำตาวิ่งไล่กันบนใบหน้า สะอื้นจนตัวโยน นั่งแอบในมุมแคบๆ ปิดปากตัวเองเพื่อป้องกันเสียงสะอื้น ไม่มีใครรู้ ไม่ให้ใครได้ยิน เจ็บปวดเหลือเกิน ดวงตาพร่าเลือน ด้วยน้ำตาที่คลอเคลีย ปล่อยให้ไหล ปล่อยมันไป จงร้องให้พอ แล้วอย่าเสีย น้ำตากับมันอีก ต้องรักษาภาพพจน์ ทั้งที่ใจแทบแหลกสลาย โลกหดหู่ ชีวิตแห้งแล้ง เหลือเพียง ตัวคนเดียว ความพยายามเฮือกสุดท้าย โลกไม่ได้แคบ จนฉันรู้สึก ปลอดภัย แต่ชีวิตไม่ได้มีจุดมุ่งหมาย เพื่อการดำรงอยู่ เพียงเรื่องเดียว ...life goes on...วิถีชีวิต ต้องเดินไปตามทาง เคยถอนหายใจ แอบร้องไห้ในมุมห้อง สะอื้นตัวโยน ในค่ำคืน เพียงลำพัง อยู่กับฝันร้าย ที่ทำให้นอน สะดุ้ง หวาดผวา กลับความทรงจำ ที่โหดร้าย เราต้องยืน อยู่ให้ได้ ป้ายน้ำตาทิ้ง ยืนอยู่ตรงนี้ ยิ้มกับคนทั้งโลก เพียงคนเดียว ต้องอยู่ให้ได้ กับสังคม ที่เลือกเอง ถึงวันนี้ ความรัก ไม่อยู่กับ ฉันอีกแล้ว ร่องรอยของความเจ็บปวด ทำให้หวาดกลัว จนต้องสร้างเกราะ ป้องกัน ตัวเอง หลายอย่าง หลายสิ่ง หัวใจ ความรู้สึก คงจบสิ้น เพียงแค่หวังว่า สักวัน หัวใจของ ฉันคงไม่แข็งหรือเย็นเยือก เหมือนหิมะ ที่ตกลง ท่ามกลาง อากาศ ที่หนาวเหน็บ เย็นชา
กระต่ายใต้เงาจันทร์ 1 ก.ย. 2549 20:09 น. - ID 7120 
1674
1
0
1 กันยายน 2549 20:37 น. - comment id 92580
1 กันยายน 2549 22:27 น. - comment id 92582
......
2 กันยายน 2549 10:28 น. - comment id 92584
แต่งได้ดี แต่ทําไมไม่แต่งให้หวานๆๆบ้างละ อาจจะดีก่าวนี้ก็ได้นะ เหมือนเดิมให้ด้วยกลอน ฉันรอใครสักคน วันเวลาในวันนี้ กับชีวิตที่มองไม่เห็นใคร มันท้อแท้แค่ใหน ไม่มีใครเคยรู้ ผ่านอะไรขนาดใหน แต่จุดหมายเหมือนยังไกลอยู่ ความสมหัวงไม่รู้ มันลบไปอยู่ใหน ขอเพียงใครสักคน เข้ามาช้วยให้มีกําลังใจ มีแรงสู้ต่อไป เมื่อไหร่จะเจอกับคนนั้น จะตอบแทนด้วยใจ ที่ใครคนนั้น ที่เข้ามาผูกพัน ให้ใจสดใส หนึ่งคนบนโลกนี้ ไม่อาจรู้ว่าเป็นใคร ถ้ามีใครสักคน เกิดมาเพื่อฉัน คงจะมีสักวัน ที่ได้พบเจอเธอ อย่างน้อยแค่รู้ว่า ใครคนนั้นยังมีอยู่จริง อยากให้เป็นเธอกระต่ายใต้เงาจันทร์
2 กันยายน 2549 23:07 น. - comment id 92588
หน้าส่วนตัว
ในค่ำคืนที่สุดฝืนสะอื้นไห้
เพียงแค่ต้องการใคร
มาเช็ดน้ำตาให้เท่านั้นเอง
น่านะกระต่าย
4 กันยายน 2549 00:25 น. - comment id 92594
เงาตะคุ่มๆหลบในตุ่มดัมั้ย ผีปอบหรืออย่างไร ถึงได้อยู่ใต้เงาจันทร์
4 กันยายน 2549 21:32 น. - comment id 92599
ดีจ๊ะเชาว์ยิ้มอะไรเก็น...อิๆๆ...บอกเจ๊..หน่อยดิค ร๊าบบบบ หวัดดีค่ะเอ็ม...เป็นคนเศร้าค่ะ..เลยเขียนแต่เศร้าๆเน๊อะ.... อ้อยจ๋า...มาเช็ดน้ำตาให้ต่ายเลยน่ะ...แต่ทอดคางคกรึยังอ้อยเหยียบไปกี่ตัวหล่ะ...อิๆๆ.. เจ้าตัวแสบ ทำเป็นเล่นไปหมด...
5 กันยายน 2549 08:45 น. - comment id 92601
ชีวิตที่เหมือนอยากเลือก บางทีก็คือชีวิตที่เลือกแล้ว... เพียงแต่เผลอหลงลืมไปเท่านั้น... เวลาความเจ็บปวดถามหา เพียงจะหันหน้าหาใครให้ปลอบโยนหัวใจให้สบายขึ้นแม้เพียงสักหนึ่งคน ยังยากจะข้ามความรู้สึกระแวดระวังนั้นไปได้.... \"มีเพียงหัวใจตัวเองเท่านั้น ที่จะสอนความรู้สึกเจ็บปวดของตัวเองได้ดีที่สุด\"ไม่มีใครโศกเศร้าเพียงลำพัง
30 กันยายน 2549 17:24 น. - comment id 92878
บางครั้ง ความเศร้า โศรก ความทุกข์ เหมือนเงา เกาะติด แต่ละคน ว่าจะดำเนินไปทางใด ของบางอย่าง บางทีถึงทางตัน บางทีถึงทางสว่าง คงเป็นวิบากกรรมที่แต่ละคนจะฝันฝ่าค่ะพี่แทน
25 มกราคม 2553 00:41 น. - comment id 113541
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ