นิทานแห่งความรัก

Rabbit

กาลละครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีเกาะอยู่ เกาะนึงซึ่งเกาะนั้น 
เป็นที่รวมอยู่ของความรู้สึกทั้งหมดไว้ด้วยกัน 
มีความสุข,ความรัก,ความเศร้า,ความรู้,ความเห็นแก่ตัว 
วันนึงมีประกาศว่าเกาะที่ความรู้สึกทั้งหมดอยู่นั้นกำลังจะจมน้ำ 
ทั้งหมดจึงได้เตรียมเรือเพื่อที่จะหนีออกจากเกาะ 
คงจะเหลือแค่ความรักที่ไม่ยอมหนีไปจากเกาะแห่งนี้ 
ความรักตัดสินใจที่จะอยู่บนเกาะ จนวินาทีสุดท้าย 
เมื่อเกาะกำลังจะจมความรักจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือ 
....ความร่ำรวยแล่นเรือผ่านไปและตอบความรักว่า 
" ข้าช่วยท่านไม่ได้เพราะลำพังเงินและทองในเรือข้า 
ก็หนักพอข้ารับท่านขึ้นไม่ได้ " 
ความรักจึงหันไปขอความช่วยเหลือจากความเห็นแก่ตัว...ช่วยฉันด้วย 
"...ฉันช่วยเธอไม่ได้หรอกคุณตัวเปียกไปทั้งตัว 
คุณจะทำให้เรือของฉันเปียกด้วย " 
ความเศร้าพายเรือใกล้เข้ามา ความรักจึงเอ่ยปากถาม.. 
....ความเศร้าให้ฉันขึ้นเรือด้วยนะ 
" ....ไม่ล่ะความรักฉันกำลังเศร้ามากเลย ฉันอยากอยู่คนเดียว " 
ความสุขก้อได้แล่นเรือผ่านความรักไปโดยไม่ได้ยินเสียง 
ขอความช่วยเหลือของความรักเลย 
ทันใดนั้น ก็มีเสียงนึงดังขึ้น มานี่ความรัก ฉันจะรับเธอไปเอง 
ซึ่งเป็นเสียงคนแก่คนนึง 
เมื่อไปถึงเกาะที่แห้งแล้วคนแก่นั้นก้อพายเรือหายไป 
ตามทางของเขา ความรักจึงนึกขึ้นได้ว่าลืมถามชื่อชายแก่คนนั้น 
จึงถามความรู้ว่า....ใครเป็นคนช่วยฉันหรอ ความรู้ตอบว่า.... 
......เวลาไงหล่ะ ความรัก.....ความรักทำท่างงแล้วพูดต่อว่า
แต่ทำไมเวลาถึงช่วยเราหล่ะ ความรู้ยิ้มในความรอบรู้ของตนเอง 
แล้วตอบความรักไปว่า......ก้อเพราะมีเพียงเวลาเท่านั้น 
ที่เข้าใจว่าความรักนั้นยิ่งใหญ่เพียงใดไงล่ะ.......