ที่ต้องเป็นเรื่องสั้น..เพราะฉันไม่ใช่กวี

...ทางแสงดาว...

จะเก็บความรู้สึกดีดี  ที่เคยมีให้ใครๆ
จะเก็บความรู้สึกนั้นๆไว้
แม้ปัจจุบันไม่เหลืออะไรก้อตามที........
...เลิกเก็บความรู้สึกก่อนเก่า ไม่ถูกใจเรา..
มาบั่นทอนความรู้สึกเก่าๆในวันนี้...
แยะแยกความรู้สึกต่างอย่างที่มี
วันนี้ยังรู้สึกที่ได้จดจำสิ่งนั้นนั้นไว้
ยังคงมีเศษหนึ่งแห่งเสี้ยวเวลา.....ในความจริง
รู้ดีอยู่แก่ใจ....โดยว่าไม่ต้องถามใครว่าทุกสิ่งนั้นจริงไหม?
คิดเสียว่า....สิ่งที่ได้รับ คือบทเรียนนอกตำราเล่มใหญ่
สิ่งที่อยากจะมอบตอบแทนออกไป คือรอยยิ้มตอบแทน....
น้ำจิต น้ำใจ   ที่สอนให้  ร้องไห้ในวันนั้น.....
                    วันนี้ยังรู้สึกดีดี
หัวใจยังมีพลัง       พร้อมรับทุกสิ่งทุกครั้ง.....
เพราะสิ่งที่คำว่าเพื่อน..จะให้จำยังไม่พอ...
น้ำใสๆในหัวใจยังมีอีกมาก  มาซิมาจะบริจาคหากเข้ามาขอ
เอาไปทำอะไร ๆ  เอาซิ..เอาไปให้พอ....
                        เพียงขอ....ถ้าจะกรุณาให้.............
หยุดทำให้คนต่อไป...ใจช้ำ...ก้อคงพอ
.......เพียงขอถ้าจะกรุณาให้....เลิกทำร้ายใจของใครๆ....
....................ก้อคงพอ................
........................คิดถึงที่ไม่ถึง......แค่ตัวหนังสือ  กข...ถึง  อ  ก้อแค่นั้น    ก้อแค่นั้น