.... อยากเป็นเด็ก...อีกครั้ง....

กระต่ายใต้เงาจันทร์

 สมัยตอนยังเป็นเด็ก   พอถึงวันเด็ก   นั่งนับวัน  นับเดือน   นับเวลารอ   ทุกนาที
มีความสุขมาก    พ่อจะพาไปเที่ยว     ไปนั่งเครื่องบินบ้าง   ไปเล่นของเล่น   ไปทานไอติม    กระโดดโลดเต้นไปมา     ช่างมีความสุขเสียจริงๆ
พอโตขึ้นมา  ถึงวัยทำงาน    เริ่มแระ   ถึงวันเด็กอีกแล้วเหรอนี่
จะได้ยินเสียงเตือนตลอด    กระต่าย   งานวันเด็กถึงไหน   เพิ่มตรงโน้น  ทำตรงนี้   จัดที่ไหน    วางแผนงานยังไง     หัวฟูสิ
บางครั้งปิดโทรศัพท์  หนีนายซะ ดื้อๆ   ไม่งั้นมีงานเพิ่มเรื่อยๆ  แต่พองานออกมามีความสุขแฮะ   เห็นเด็กๆมีความสุข  พลอยหายเหนื่อย
ถามตอบถามตอบเล่นกันไป    พอจับของแจกรางวัล  หางบัตร  อยู่บนเคื่องเล่นกันเป็นแถว   หมดมุขจะเล่น  บางครั้ง   เลยต้องชวนคุยกันไปเรื่อยๆ  มีมุมกลุ่มสาระให้เล่น   แปดกลุ่มสาระ   ขอบคุณโรงเรียนทั้งห้าโรงเรียนและคณะครูอาจารย์มาช่วยกันอย่างดีค่ะ     ตัวคนดำเนินงานเองอยากเล่นบ้านบอล  เครื่องบิน     อยากเล่นของเล่นจนน้ำลายหก    แอบบอกเด็กๆว่า   ปล่อยให้เล่นของเล่น  อีก1  ชั่วโมง   คนพูดพูดจบ  กระโดดลงเวที   แต่หนีไม่รอด  เอ้ออออออออออ....มีเด็กอีกกลุ่มอยากแสดง  ร้องเพลง   เล่นเกมส์  บนเวที  ถูกจับตัวขึ้นมาจนได้    สนุกดี  แต่ถ้ากลับไปเป็นเด็กคงสนุกกว่านี้เยอะ
มีคนแซวว่า   ...เรามาผิดงานไหมนี่....นึกว่า...เทศกาลงานวัด...อืม...หรืองานวันตรุษจีนหว๊า.........ก็ได้แต่หัวเราะ...ตอบกลับไปว่า...ยุคนี้ต้องรวมหลายงานไว้งานเดียวค่ะ  จะได้เที่ยวแบบคุ้มเกินคุ้ม....