มโนธรรมสำนึก

กันนาเทวี

ลิซซี่ไม่อยากเป็นนางเอกเพราะนางเอกหนังไทยส่วนมากสวยแต่อ่อนปวกเปียก
โดนเขารังแกเอาเปรียบสารพัด  ดังนั้นลิซซี่จึงคิดว่าชีวิตนี้จะไม่ยอมเป็นนางเอก
แบบนั้น  ขอเป็นนางมารร้ายหรือนางอิจฉามากกว่า  เรื่องอะไรคนเราเกิดมาบน
โลกทุกคนต่างมีสิทธิพื้นฐานแห่งความเป็นมนุษย์เท่าเทียมกัน  3  ประการไม่ใช่
หรือ  คือหนึ่ง  สิทธิที่จะอยู่บนโลกใบนี้   สองสิทธิที่จะมีความปลอดภัย  สามสิทธิที่
จะพัฒนาตนเองโดยการศึกษาเรียนรู้หาประสบการณ์ ลิซซี่คิดว่าหากทำตัวแบบ
นางเอกหนังไทยนะ มีหวังหมดสิทธิ์ทั้งสามประการเห็นมีแต่โดนโขกสับ  ใส่ร้าย
ป้ายสีสารพัด ต้องทุกข์ระทมขมขื่นเป็นที่สุด  กว่าจะได้ดีตอนสุดท้ายกว่าพระเอก
จะยอมรับว่ารักและขอแต่งงานก็น่วมพอดีเกือบเอาตัวไม่รอด   บางเรื่องแต่งงาน
แล้วยังโดนใส่ร้ายให้พระเอกเข้าใจผิดอีก  แม่พระเอกพิสูจน์ความรัก ความเป็น
กุลสตรีอีกกว่าท่านจะหันมาเมตตาก็ต้องอดทนๆๆ  เอาความดีชนะนี่มันยาก
หลาย ดังนั้น ลิซซี่ขอสละตำแหน่ง  ขอเป็นผู้ช่วยนางเอกจอมแก่นหรือเป็นนาง
ร้ายดีกว่าจะได้รักษาสิทธิมนุษยชนของตนเอง  มิให้ใครมาทำร้ายรังแกได้
       วัฒนาชอบลิซซี่เพราะเธอเป็นหญิงกล้า ท้าทาย รู้จักปกป้องสิทธิของตนเอง
ไม่อ่อนปวกเปียก  เรียบร้อยเป็นผ้าพับไว้  แต่เขาต้องปวดหัวเพราะแม่เขา
ไม่ชอบลิซซี่เลย  ลิซซี่ก็ไม่ยอมก้มหัวให้แม่ของเขาแน่เขาคนกลางคงย่อยยับ
แน่  ฝ่ายหนึ่งก็มารดาผู้มีพระคุณอย่างหาที่สุดไม่ได้  อีกฝ่ายหนึ่งก็หญิงอันเป็น
ที่รักดังดวงใจ  เรื่องชักจะยุ่งเสียแล้วสิ
เรื่องจริงของสังคมปัจจุบัน  มักเป็นเช่นนี้  ชีวิตคนจึงมีปัญหา มโนธรรมสำนึก
เท่านั้นที่จะช่วยคลี่คลายปมปัญหา  คนเราต้องอยู่ร่วมกันในสังคมหากรู้จัก
ปรับเข้าหากัน  ใช้มโนธรรมในการแก้ไขปัญหา   เอาใจเขามาใส่ใจเรา
ทุกอย่างก็สงบไม่เดือดร้อน   หวังว่าลิซซี่และคุณแม่ของวัฒนาจะมีจิตสำนึก
แห่งมโนธรรม   และเสียสละบางอย่างเพื่อบุคคลที่ตนรัก ความรัก ความเมตตา
และการให้อภัยแก่กันเท่านั้นที่จะนำมาซึ่งความสงบและสันติภาพ  เริ่ม  ใน
ครอบครัวก่อน  แล้วแผ่ขยายวงกว้างสู่สังคมมนุษยชาติต่อไป
สวัสดีจ้า....ลิซซี่ที่รัก   ขอให้เธอโชคดีมีความสุขนะจ้ะ    
กันนาเทวี    24   มิถุนายน  2551