ฉันที่ขี้เกียจและเฉื่อยชา.....

คีตากะ

	ทะเลทรายแห่งความปรารถนาไร้ฟากฝั่ง ถูกหล่ะ! ฉันเป็นมนุษย์ธรรมดาตามความเข้าใจของฉัน แม้ท่านจะมองเห็นว่าฉันเป็นเหมือนกับท่าน ความคิดและความปรารถนาได้นำพาฉันก้าวเข้าสู่ทะเลทรายอันแห้งแล้ง กว้างไกลและไร้ขอบเขต ใช่แล้วมันไร้จุดมุ่งหมาย ท่านกล่าวว่าฉันมาเพื่อเลือก เลือก และเลือก มิใช่มาเพื่อตัดสิน ซึ่งท่านเองก็สัญญาไว้ว่าจะให้ทุกสิ่งในสิ่งที่ฉันขอ เพียงแต่ต้องขอในนามของท่าน มิใช่ด้วยความอยากหรือความปรารถนา เมื่อใดฉันขอท่านด้วยความอยากและคาดหวัง ท่านไม่เคยปฏิเสธฉันเลย ท่านให้ทุกอย่าง ท่านได้มอบประสบการณ์ความแห่งความขาดแคลนให้กับฉัน เพราะท่านรู้ว่าฉันเป็นเหมือนท่าน เมื่อจิตใจของฉันขาดแคลน ความอยากเข้าครอบงำและคาดหวังในสิ่งต่างๆ ฉันไม่เคยได้รับในสิ่งที่อยากจะได้ ฉันจึงคงขาดแคลนเช่นนี้ตลอดไป ท่านทราบดีว่าฉันควรมีสิ่งใดและไม่ควรมีสิ่งใด ไม่ใช่สิ อันที่จริงฉันมีแล้วทุกสิ่ง และไม่มีความจำเป็นต้องมีสิ่งใดหรือขอสิ่งใด เพราะท่านอยู่กับฉันตลอดเวลา ท่านให้ตั้งแต่ฉันยังไม่เอ่ยปากขอด้วยซ้ำไป ในโลกของท่านไม่มีสิ่งที่เรียกว่า เลว และ ดี ฉันต้องการเป็นหนึ่งเดียวกับท่าน ฉันดิ้นรนเพื่อบรรลุถึงท่าน แต่มันกลับทำให้ฉันห่างไกลจากท่านมากขึ้น เพราะท่านบอกว่าฉันแสดงจิตใจอันขาดแคลนขึ้นมาแล้ว ท่านย่อมให้ในสิ่งที่ฉันขอ นั่นคือ ประสบการณ์แห่งความต้องการเรื่อยไป ฉันกำลังก้าวเข้าสู่ทะเลทรายเหมือนกับมนุษย์ส่วนใหญ่บนโลกนี้ ที่วิ่งอยู่บนกงล้อแห่งความคิดของจิตใจ อาจเรียกมันได้ว่า คุกแห่งความคิด ที่ไม่มีหนทางจะออกไปได้ จนกว่าจะเป็นนายเหนือความคิด ท่านสอนให้ฉันเลิกที่จะฟังจิตใจของตัวเอง ความคิดเพราะจิตใจที่มุ่งมั่นซ้ำๆ มันจะกลายเป็นจริงขึ้นมาในวันข้างหน้า เหมือนกับวันนี้ ที่ฉันมองย้อนกลับไป สิ่งที่ฉันเป็นในวันนี้คือสิ่งที่ฉันได้เคยเลือกเอาไว้และเคยตั้งใจที่จะเป็นมาก่อนในอดีต ท่านบอกให้ฉันฟังจากความรู้สึก ไม่ใช่จิตใจหรือความคิด ความรู้สึกมาจากจิตวิญญาณ มันคือความจริง ณ ปัจจุบันเท่านั้น เพราะนี้คือสิ่งที่ท่านบอก นี่คือเสียงของท่าน และคือประสงค์ของท่านด้วย ในการทำให้ฉันตระหนักรู้ถึงพลังความสามารถของตัวเองซึ่งก็คือของท่านด้วยเช่นกัน เมื่อใดที่ฉันเป็นหนึ่งเดียวกับท่านความคิดของฉัน เป็นความคิดของท่านด้วย คำพูดของฉันเป็นคำพูดของท่านด้วย การกระทำของฉันเป็นการกระทำของท่านด้วย ฉันไม่แปลกใจที่ทะเลแดงเคยแยกออกเป็นสองฟากได้ จากการร้องขอของโมเสส คนตายฟื้นคืนชีพได้ด้วยการร้องขอของเยซู พระพุทธเจ้าเดินข้ามแม่น้ำได้อย่างง่ายดาย ฯลฯ ไม่มีสิ่งใดที่ท่านจะทำไม่ได้ ฉันไม่สงสัยข้อนั้น นี่คือวิทยาศาสตร์ขั้นสูงสุดที่แม้แต่นักวิทยาศาสตร์บนโลกก็ยังพัฒนาไปไม่ถึง จุดมุ่งหมายของฉันไม่เคยเปลี่ยนแปลง เพียงแต่ฉันอาจขี้เกียจและเฉื่อยชาเท่านั้น และฉันยังสนุกกับพลังการสร้างสรรค์จากการเลือกสิ่งต่างๆซึ่งหลายครั้งที่ฉันก็เหน็ดเหนื่อยกับผลลัพธ์ของมัน โลกของท่านซึ่งก็คือโลกที่แท้จริงของฉันไม่มีคำว่าสำเร็จ กับล้มเหลว เหมือนที่มนุษย์เขาสมมุติกัน ฉันพบแล้วว่าฉันไม่มีความจำเป็นต้องร้องขอสิ่งใด ฉันทำเพียงแต่ ขอบคุณและขอบคุณ ในสิ่งที่ท่านได้ให้มาตลอด ท่านไม่เคยปฏิเสธการร้องขอของฉัน แม้บางอย่างมันก็ไร้สาระสิ้นดี และอาจไม่มีประโยชน์อะไรกับฉันเลยในการที่จะเป็นหนึ่งเดียวกับท่านและมีความรักอันยิ่งใหญ่เหมือนที่ท่านมี.......................				
comments powered by Disqus
  • กุ้งหนามแดง

    3 กรกฎาคม 2551 17:59 น. - comment id 84336

    บางคนอาจบอกว่าบ้า...แต่ถ้าสื่อกันได้ก็เรียกว่าเข้าถึง...
  • โคลอน

    3 กรกฎาคม 2551 14:44 น. - comment id 84346

    11.gif36.gifไม่ผิดหรอกค่ะความรู้สึกแบบนี้ โคลอน ก็เคยเป็น ไม่อยากทำอะไร อยากอยู่เฉยๆปล่อยเวลาให้ผ่านเลยไป...จนรู้ตัวอีกที เวลามีค่าและน่าเสียดายมากมาย....แต่ไม่มีคำว่า สาย หากอยากจะเริ่มต้น40.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน