เม็ดทราย กับ ก้อนหิน

PoohBear ณ City on Fire

วันที่ 1
ไอ้แจ๊คๆๆๆ ช่วยกูด้วย
 อะไรวะ มีอะไร
 มีหินตำเท้ากูว่ะ เจ็บฉิบหายเลย ดึงเท่าไหร่ก็ดึงไม่ออก
 ไหนๆๆ มาดูดิ๊ เมื่อแจ๊คเห็นแล้วก็พูดแค่ว่า ไอ้ห่า หินบ้านมึงดิวะ นี่มันแค่ก้อนกรวดเองนี่หว่า
 กูเจ็บอ่ะ มึงเห็นมั้ยวะว่ามันคือหิน ก้อนอย่างใหญ่นะเว่ย ถ้ายังไม่เห็นกูว่ามึงต้องไปเปลี่ยนแว่นแล้วว่ะ
 เหยยยยย.....  นี่มันเม็ดทรายนะเว่ยที่ตำเท้ามึงอ่ะ ใจเสาะฉิบหาย เดี๋ยวมันก็หลุดออกไปเอง ลองเอาเท้ามึงไปเขี่ยๆกับพื้นแถวสยามก็ออกละกูว่า ฮ่าๆๆ
 เออๆๆๆ โอเค เดี๋ยวกูลองไปดูละกัน ขอบใจมึงมากนะ ที่ช่วยชี้ทางสว่างให้
 
วันที่ 2
แจ๊คๆๆ เท้ากูยังมีหินติดอยู่เลยว่ะ เม็ดทรายที่มึงบอกอ่ะ กลายเป็นหินก้อนใหญ่ไปแล้วนะเว่ย
 ไหนวะ เท้ามึงก็เหมือนเดิมนี่หว่า ดูท่าทางมึงก็เดินปกติ แล้วยังจะว่าหินมันเม็ดใหญ่ขึ้นได้ไงวะ
 ก็มันปวดนี่หว่า มึงดูสิ เท้ากูบวมด้วยแล้วนะเว่ย
 อะไรของมึงวะ มันก็ปกตินี่หว่า เมิงคิดไปเองป่ะวะ
 เออ กูว่ากูคิดไปเองแน่เลยว่ะ เท้ากูมันไม่ได้บวมหรอกมั้งนะ อืมๆๆ
 
วันที่ 3
เฮ่ย แจ๊ค กูไม่ไหวแล้วว่ะ เท้ากูเริ่มเป็นหนองละ มันเรื้อรังแล้ว
 อะไรอีกวะมึง แจ๊คพูดต่อ แล้วมึงยังเดินได้ปกติมั้ยล่ะ
 ไม่เลยว่ะ เดินกระเผลกบ้าง เขย่งบ้าง ล้มก็บ่อย แถมวันก่อนไปเดินที่สยามตามที่มึงบอก กูก็ล้ม มีคนเหยียบเท้ากูซ้ำอีกแน่ะ
 ไงล่ะมึง รู้ว่าเจ็บเท้าแล้วยังไม่เจียมตัวอีก ยังจะไปเดินสยามให้คนเขาเหยียบเท้าซ้ำเล่น สมน้ำหน้าโว้ยยย
 เออ กูว่าก็จะไม่ไปสยามละว่ะ
 เออ ก็ดี จะได้ไม่โดนเหยียบ เจียมตัวมั่งนะมึงน่ะ ฮ่าๆๆๆ
 เออ
เออๆ ข้าไปละ มีเรียนว่ะ
 เออ กูก็จะไปแล้วเหมือนกัน กูจะไปตามหาที่ที่พื้นมันเหมาะที่กูจะเอาเท้ากูไปเขี่ยหินที่ตำเท้ากูออกให้ได้
กูบอกแล้วไงว่ามันเม็ดทราย เออ แต่ช่างเหอะ มึงจะไปที่ไหนวะ
 พารากอนมั้ง
 ห่า ยังจะไปอีกเนอะ
 ก็เผื่อพื้นที่นั่นมันจะมีความสากพอที่จะปราบไอ้ก้อนหินเวรนี่ได้
 เออๆๆ โชคดีละกัน อย่าไปล้มให้ใครเขาเหยียบเท้าเอาอีกนะเว้ย เดี๋ยวเม็ดทรายเม็ดนั้นจะตำลึกไปอีก
 เออๆ