คนที่คิดถึง

กระต่ายใต้เงาจันทร์

คิดว่าคนทุกคนคงมีคนที่แอบคิดถึงเก็บไว้ในใจกันหลายคน  ผู้คนส่วนใหญ่สมัยนี้  คำศัพท์คงเรียกว่า กิ๊ก   กระมั่ง
เธอมีได้  ฉันมีได้  สิทธิเท่าเทียมกัน  โลกเปลี่ยน  ความคิดเปลี่ยน  จะกิ๊กจะกั๊กกันขนาดไหน  แต่ที่จำเป็นก็คือ  อย่าให้ครอบครัวเดือดร้อน  และเป็นภาระสังคม
มีคนที่คิดถึงมีไว้ดีกว่าไม่มีเพราะ ยังมีให้คิดถึง   กระชุ่ม กระชวยหัวใจดีกว่า    เหมือนยาขนานเอกทีเดียว
จนที่ฉันคิดถึงคงเป็นแม่   ถึงไม่ใช่แม่แท้ๆแต่เป็นยิ่งกว่า  ความผูกพัน   ความห่วงใย  ความช่วยเหลือจากครอบครัวคงกะพันธ์และพี่เจี๊ยบ  ที่เป็นแค่มนุษย์ร่วมโลก  ไม่ได้ผูกพันทางสายเลือดและไม่มีผลประโยชน์อะไรต่อกัน
แม่วิภาดา  เป็นสวย  มีรอยยิ้มจือปนอยู่เสมอ   ไม่ว่าพูดคุยกับผู้ใด   จิตใจดี  มาก  เอื้ออาทรห่วงใย  เสียงแม่  จะเพราะก้องกังวานพลิ้วและมีพลัง ตักแม่นิ่มเหลือเกิน  เนื้อตัวหอมเย็นๆอ่อนๆ  ฝ่ามือที่ลูบลงมาที่หลังหรือศีรษะ ถ่ายทอดถึงความรัก  ความเป็นห่วงอย่างลึกล้ำประหลาด  แม่ชอบช่วยเหลือผู้อื่นและทำเพื่อคนอื่น   อยู่เสมอ
คงไม่ต่างอะไรกับพ่อปัญญา  ที่ใจดี  และตามใจแม่เสมอ   ไม่ว่า   แม่ว่า  ทำอะไร  พ่อจะเห็นดีเห็นงาม   คอยสนับสนุน  ไม่เคยขัดใจ
เรียกว่า  เป็นคู่สร้างคู่สม  คู่ปาท่องโก๋ทีเดียว  นึกถึงพ่อและแม่   ให้นึกถึงพระอาจารย์ดร.สมพงษ์วันที่ไปปฎิบัติธรรมท่านกล่าวว่า  อาตมาบิณฑบาตได้  น้ำตาลทรายใส่บาตรมาสองถุง  มัดติดกันเลยสงสัย   ถามโยมไปว่า   ทำไมต้องใส่น้ำตาลผูกโบว์ติดกันสองถุง   โยมว่า  รัก  เราทั้งสองคน มีความรักที่หวานซึ้งเลยใส่  น้ำตาล  จะได้รักกัน   หวานสดชื่นไปถึงชาติหน้า   อะไร  จะหวานกันซะ  ขนาดนั้น   ฟังไปหัวเราะไป  สงสารพระไป  
ทำให้คิดมาถึงพ่อกับแม่บุญธรรม  ว่าสมัยหนุ่มสาว  คงใส่น้ำตาลทำบุญร่วมกัน    จนหวานแบบไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
ส่วนพี่เจี๊ยบ  เป็นนักศึกษาที่สอน รูปร่างหน้าตา   สง่างามเหมือนนักรบโบราณ   มีสเน่ห์   ที่สาวๆมองคงต้องมองตามเหลียวหลังกันอีกที    ในความเท่ห์   ของพี่เจี๊ยบ 
  แต่สิ่งที่ได้รับจากพี่เจี๊ยบคือ    ความผูกพัน ความห่วงใย  ที่ที่บริสุทธิ์และไม่เคยคาดคิดว่า  จะมีมนุษย์อย่างนี้อยู่ในโลก
แต่มีอยู่ในตัวพี่เจี๊ยบเต็มเปี่ยม  เป็นความรู้สึกที่บริสุทธิ์  ไร้ข้อแม้
และไร้ผลประโยชน์
คำว่า  เพื่อนแท้  ไม่ต้องมีคำอธิบายใดๆ  เพื่อน  ที่ยื่นมือมาช่วยเหลือ   โดยไม่ต้องร้องขอ ในยามที่เราลำบาก และหมดอาลัยในชีวิต  พี่เจี๊ยบจะมาประคองให้ผ่านพ้นไปได้ทุกครั้ง
เวลาเราอยู่ดีมีสุข  พี่เจี๊ยบจะเงียบหาย
แต่เวลาเราทุกข์  พี่เจี๊ยบจะมาให้เห็น   และช่วยเหลือ  ด้วยจิตใจที่งดงาม ทำให้เราเริ่มรับรู้ว่า  ชีวิตที่มืดมนและไร้ทิศทางเมื่อใด  จะจะพบคนช่วยเหลือและนำแสงสว่างนำทางเล็กๆ  ให้เราผ่านไปได้เสมอ
ขอเพียงเราเป็นคนดี   จะจริงใจ  ไม่แสแสร้ง แอบแฝงผลประโยชน์ในการกระทำ    เราก็จะได้ส่วนที่ดีย้อนมาเสมอเมื่อเวลา  เราถึงทางตันในชีวิต
ดีใจและขอบคุณจากหัวใจที่ได้รู้จัก  พี่เจี๊ยบและขอบคุณโลกนี้  ที่ ยังมีสิ่งดีๆให้เราได้พบ
  พี่สาวอีกคน   ที่ร่วมโลก    อาจารย์ต้อย  สวย  สวยแบบยิ่งดูยิ่งสวย  จิตใจดีมาก  จนเรารู้สึกเป็นห่วง  และรักพี่สาวจับใจ ไม่อยากให้เจอเรื่องเลวร้าย  คิดถึงและเป็นห่วง   พี่สาวคนนี้เสมอ
นักศึกษาทุกคน  ทุกชั้นปี  ของศูนย์การศึกษาเพชรบุรี ที่มอบ ความรัก ความช่วยเหลือ ความเอาใจใส่  ความเคารพที่มีต่ออาจารย์   ซาบซึ้งจนประมาณหาค่ามิได้
ท้ายสุดคนที่คิดถึง  คงจะเป็นนาย  นายกภาคภูมิ   ภัทรประสิทธิ์  ที่มี ความเมตตาและห่วงใย  ให้อยู่เสมอตลอดมา
คนเราใช่ว่า  จะเจอแต่เรื่องเลวร้ายตลอดชีวิต
ฉันยังเจอคนที่ดี  อยู่กับคนที่จิตใจดี มีลูกที่ดี  จิตใจงดงามมีนักศึกษา   ที่เป็นทั้งเพื่อน   ทั้งพ่อ  ทั้งแม่  และลูกศิษย์  มีเจ้านายที่เข้าใจ   มีเพื่อนแท้  มีพี่สาว  
ที่สำคัญมีครอบครัวใหม่  พ่อและแม่และครอบครัวคงกะพันธ์
และสุดยอดของคนที่คิดถึง   คงจะเป็น  ท่านนี้                  หนูคิดถึงแม่ที่สุดในโลก คร๊าบบบบบบบบบบบบ  จาก   หนูเอง
ป.ล               ดีใจและขอบคุณความคิดถึง   ความห่วงใย   ที่ส่งข้ามฟ้าข้ามทะเล มาบรรจบกัน  อย่างน้อยฉันก็ยังมีคนคิดถึงมากมายในโลกนี้
แล้วอยากรู้นัก  ว่า  มีใครแอบคิดถึงฉัน  บ้างรึปล่าว
                                                           กระต่ายใต้เงาจันทร์
				

ครอบครัวคุณแม่วิภาดา				

พี่สาวที่แสนสวย				

ตัวน้อย ของแม่วิภาดา