บาดแผลใจ

กันนาเทวี

คนเราไม่มีใครปรารถนาบาดแผลในใจแต่บางครั้งชะตาชีวิตก็ผกผัน
ทำให้เราต้องเผชิญกับสิ่งที่เราไม่ได้คาดคิด  สุรภีก็เช่นกัน
     "แม่ภีไม่ไปกะเขาได้ไหม  อีตาคนนี้หนูไม่ชอบขี้หน้าเขาเลย"
     "ไม่ได้หรอกลูกเขาเป็นทนายความที่ปรึกษาในบริษัทของเรา
       เราต้องให้เขาไปด้วยเผื่อมีอะไรไม่ชอบมาพากลกะบริษัทโน้น
       จะได้รู้ทันเขา"
      "ก็ไหนแม่ว่าคุณลุงเขาใจดีไงแม่  ญาติกันแท้ๆ"
      "เป็นญาติก็จริง  แต่เรื่องธุรกิจนี่ไว้ใจกันยากนะ"
      " แล้วอีตาทนายหน้าจืดนี่ละคะ  ไว้ใจได้แค่ไหนเชียว"
      "คุณพ่อไว้ใจเขาเสมอจ้ะ เขาทำงานให้ท่านไม่บกพร่อง"
       "แหมๆๆเชียร์กันจัง ชักหมั่นไส้เสียแล้วสิพ่อคนดี"
       "อิอิ  ลูกแม่นี่ ไม่เป็นผู้ใหญ่สักที"
        "ครานี้หนูจะได้พิสูจน์ ฝีมือละว่าทำงานแทนพ่อได้ไม่
          บกพร่องเหมือนกัน"
        "จ้าๆๆ..."
สุรภีเป็นลูกสาวนายยรรยงอภิมหาเศรษฐีร้อยล้านที่ทำธุรกิจการค้า
ขายข้ามชาติ  มีธุรกิจในเรือนทุนมหาศาลมากมายหลายอย่าง เธอเป็น
คนชอบเอาใจตนเองตั้งแต่เด็ก  มีปัญญาดีเรียนเก่ง  แต่หยิ่งในเกียรติ
มาก  เพราะถือว่าตนเองรวย  สวยมีบริวารคอยบริการเอาใจ
เมื่อปลายปีที่แล้วมานายยรรยงเกิดเสียชีวิตกะทันหันขณะทำงานในบริษัท
ด้วยโรคหัวใจล้มเหลวเฉียบพลันยังนำความโศกเศร้ามาให้กับลูกเมีย
เป็นอย่างมาก  สุรภีในฐานะทายาทสาวคนเดียวจึงต้องสละการเรียนต่อ
ในระดับปริญญาเอกในต่างประเทศเพื่อมาดำเนินกิจการต่อจากผู้เป็นพ่อ
      "นี่ชั้นสั่งให้นายจัดการให้เรียบร้อยทำไมยังไม่จัดการอีก  หา"
      "แต่คุณท่านบอกว่างานนี้เราต้องพิจารณาโดยรอบคอบผ่าน
        คณะอนุกรรมการของบริษัทก่อน  เพื่อกันหุ้นส่วนครหาได้นะครับ"
       "โอ้ย  น่าเบื่อรำคาญเสียจริงทำอะไรก็ชักช้าติดขัดไปหมดแบบนี้
         บริษัทคู่แข่งเขาก็แซงหน้าไปหมดสิ"
       "ทำธุรกิจการค้าบางอย่างก็ใจร้อนไม่ได้นะครับต้องรักษาภาพพจน์
         ของทางบริษัทด้วย"
        "นี่นายมาว่าชั้นทำภาพพจน์บริษัทเสียหายเหรอ"
        "เปล่าครับผมเพียงแต่ติงเตือน"
        " อวดดี"   
        "ครับ"
        "เอะ! นายนี่จะกวนประสาทชั้นรึไงหา  ว่าแล้วยังมาครับๆๆอยู่ได้"
       "ขอโทษครับ "
ศักดิ์ชัยทนายความของนายยรรยง  เป็นลูกน้องของเขามานานตั้งแต่
เขายังเริ่มกิจการใหม่  เขาเข้าทำงานในตำแหน่งพนักงานและพร้อม
เรียนต่อปริญญาตรีด้านกฏหมายไปด้วย  โดยนายยรรยงสนับสนุนมา
โดยตลอดเขาจึงรู้สึกสำนึกในบุญคุณและนับถือเขาเสมือนพ่อ และนาย
ยรรยงก็ไว้เนื้อเชื่อใจเขามาโดยตลอด
ด้วยความใกล้ชิดกันหญิงสาวยอมรับว่าศักดิ์ชายเป็นผู้มีความสามารถ
หลายด้านจริงๆเขาเรียนรู้และถ่ายทอดบุคลิคท่าทาง  ความคิดอ่านมา
จากพ่อเธอได้ทุกอย่าง  แต่เรื่องอะไรเธอจะยอมแพ้เขาละ  เธอมีความรู้
มีดีกรีและฐานะดีกว่าเขาตั้งเยอะ  สำคัญเธอเป็นจ้าวนายและเขาเป็น
ลูกจ้างรับเงินเดือนจากเธอ
แต่ใจเจ้ากรรมนี่สิมันไม่ได้เป็นดังตั้งสัจจาไว้เลย   นับวันก็จะเอนเอียง
เข้าหา  วันไหนเขาไม่มาไม่อยู่มันหงุดหงิด  งุ่นง่านจนระงับตนเอง
ไม่อยู่  นี่เธอเป็นอะไรไปนะสุรภีเริ่มถามตนเอง   ไม่ได้นะ   เขาเป็นใคร
เธอเป็นใคร   เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด
เงารักที่แฝงในใจเริ่มประจักษ์หากไม่ได้รับการต่อติดหรือเชื่อมต่อพลังรัก
นั้นคงจะมอดม้วยไปแต่อนิจจาเคราะห์กรรมนำชัก   หรือจะโทษอะไรดี
กิจการบริษัทที่เคยดำเนินมาด้วยดีก็มีอุปสรรคปัญหาเข้ามาจากพิษ
เศรษฐกิจโลก ทำให้เธอต้องอาศัยเขาช่วยเหลือติดต่อประสานงานมากมาย
จากความครางแครงใจที่เคยมีก็เลือนหายไป  ศักดิ์ชายกลายเป็นที่ปรึกษา
ประจำตัว  เป็นคนที่รู้ใจไปเสียทุกเรื่องทำไมนะใจเจ้ากรรม  ความหยิ่ง
ในศักดิ์ศรีของลูกผู้หญิงหายไปไหนหมดสิ้น  ต่อแต่นี้ชีวิตสุรภีจำเป็นอยู่
เพื่อเขาแล้วหรือเธอพยายามวนถามตนเองทุกครั้งที่อยู่ลำพัง
จะทำอย่างไรดี  เขาไม่ใช่ของเราๆ เขามีเจ้าของ น้อยภรรยาสุดรักและมี
น้องโอมลูกชายที่น่ารัก  สุรภีจะทำฉันใด หักใจหรือก็ช่างยากเย็นหรือ
ตามใจตนเองมันช่างนักหนาเหลือเกิน   พ่อจ๋าลูกเหนื่อยล้าเหลือเกิน
ทำไมหนอคนเราต้องมีรักที่ผิดที่ผิดทางด้วย  .....
ไม่แปลกหรอกหากประสบการณ์ชีวิตต้องแลกมาด้วยความขมขื่น
เสียงสะอื้นระคนหยาดน้ำใสๆที่ไหลรินอาบร่องแก้มกับรักที่ระทมทุกข์
บ่อยไปที่ดวงตาแห่งปัญญามืดบอดเพียงเพราะชีวิตสมบูรณ์พร้อม
มีอันผกผัน   ต่อเมื่อเวลาล่วงผ่าน  เสมือนการส่องกระจกเงามอง
ใบหน้าตนเองช่างมีความไม่ดี  ขี้เหร่ไม่เอาไหนมากมาย
เอาเถอะอย่างไรก็เป็นบทเรียน    แม้จะเจ็บปวดปานใดก็ไม่ได้
เลวร้ายเสมอไป  อย่างน้อยก็สอนให้รู้จักตนเองมากขึ้น  เพื่อมี
ชีวิตอยู่อย่างอดทนเข้มแข็งต่อไป...............