ฝากให้คนสุดท้อง

คนสุดท้อง

ใครที่รู้จัก
หลายครั้งที่เราให้ใครก็ไม่รู้ที่ไม่รู้จักมาอาศัยอยู่ในร่างกายเราจนทำให้เราขาดความเป็นตัวเองนะเคยมีไหม ยกตัวอย่างคำพูดบ้างคำที่เราใช้โดยไม่รู้สึกตัว โดยการถามคนอื่นเขานะว่ารู้จักไหมว่าเราเป็นใคร หรือรู้จักเราน้อยไปเสียแล้ว ขนาดตัวเราเองยังไปถามคนอื่นว่าเราเป็นใคร ตัวเราเองยังรู้จักตัวเองน้อยไปต้องถามคนอื่นเขาแล้วจะมีประโยชน์อะไรหากเราต้องใช้ชีวิตเพื่อที่จะดิ้นรนต่อสู้ทุกวันนี้ทำให้ใครก็ไม่รู้ที่อาศัยอยู่ในตัวเราโดยเราไม่รู้จักและให้มาครอบงำเราทำให้เราสูญเสียความเป็นตัวเราไปมันคงไม่คุ้มค่าเลยจริงไหม 
	หากวันนี้เราไม่มาเรียนรู้ว่าใครอยู่ในร่างกายเราหรือจิตวิญญาณของใครอาศัยอยู่ในร่างกายเรา ลมหายใจที่เราใช้อยู่ไม่ใช่ของเราเพราะเมื่อไรก็ตามที่จิตของเราจากไปนั้นหมายถึงเราจะไม่เหลือแม้แต่ลมหายใจไม่ต้องพูดถึงร่างกายเลยเพราะเรารู้ๆกันอยู่แล้ว และอีกนานไหมที่เราจะเข้าใจว่าทำไมหนอเราต้องทำอะไรเพื่อใครตั้งมากมายโดยที่ไม่ใช่ตัวเองแบบนี้ 
	ทำไมเราต้องซื้อของมากมายกว่าเงินที่มีในกระเป๋าเพราะเราเป็นคนใช่ไหม โอเค ใช่ และคนมีความต้องการมากใช่ไหม ใช่เพราะเราอยู่ในสังคม และทุกวันนี้สังคมสวยและหล่อไหม เอออันนี้ซิน่าคิด เพราะยังไม่เห็นตัวตนของสังคมออกมานั่งตอบหรือพูดกับเราเลยตั้งแต่เกิดมา มีแต่คนพูดถึงสังคม ๆๆ จนชินหูไปหมดแล้วนะ  หากว่าความอยากเป็นคน ดังนั้นความอยากก็เป็นคนที่เราไม่รู้จัก มาอาศัยร่างกายของเราที่เราต้องดูแลและทำความสะอาดเพื่อให้ได้รับความปลอดภัยในชีวิต แต่เราต้องมาทำตามความอยากที่มีอิทธิพลสั่งให้เราเป็นหนี้ได้เพราะความสวยงามสั่งให้เราหนี้ใช้เงินเกินเงินเดือนหรือรายรับที่เราได้ เออ มันเก่งกว่าเราที่เป็นคนดูแลรับผิดชอบ เพราะแม้แต่ร่างกายเราป่วยเราต้องจ่ายเงินเรานะ ความอยากได้ อยากมี เนี่ยได้แล้วสุขแท้แค่ไหนหรือว่าเอามากองไว้ให้มาก ๆ ก็พอเพื่อให้คนอื่นมองเราแล้วสวยหล่อมีเงินแต่จิตวิญญาณของเราในร่างกายกับมีความทุกข์อยู่ตลอดเวลาที่จะต้องหาเงินมาจ่ายให้กับความอยากและความต้องการเหล่านี้อยู่ตลอดซึ่งเมื่อไรก็ตามที่มองว่าความอยากเหล่านี้ไม่จำเป็นแล้วล่ะก็มันจะถูกผลักไสจากจิตเราและไม่มีโอกาสมาสร้างความเป็นใหญ่เป็นโตในร่างกายที่เรารับผิดชอบได้เราจะรู้ว่าเมื่อนั้นเราได้กลับคืนสู่ร่างกายของเราที่พ่อแม่มอบให้และถนอมเลี้ยงดูแลมาอย่างดี เป็นไงละถึงเวลาที่เราจะให้มันออกจากตัวเราได้หรือยังกับใครก็ไม่รู้ที่เราไม่รู้จัก เพราะบ้างครั้งใครก็ไม่รู้ที่เรารู้จักก็ไม่ได้บอกว่าเป็นคนที่รู้จักเรา เช่นกัน ใครบางคนที่เราไม่รู้จักอาจทำหรือไม่อาจทำให้เรารู้ค่าของการสร้างแรงบันดาลใจได้ดีเท่ากับเราสร้างเอง ก็เพราะเขาเป็นใครไม่รู้ตั้งแต่ต้นนั่นแหละ.............
หรือแม้แต่หากใครสักคนเป็นคนที่เรารู้จัก และเรามองว่าเขาแสนดี แต่ในบ้างครั้งความแสนดีของเขา อาจจะ หรือไม่อาจจะที่เป็นคนสร้างแรงบันดาลใจให้กับเราเดินตามได้จนชีวิตประสบความสำเร็จ หมายถึง ความดีที่มากพอของคนที่รู้จัก อาจจะหรือไม่อาจะ ฆ่าเราให้ตายในความรู้สึกที่แสนดี  เพราะเราถูกเขามองแล้ววางไว้ดั่งเช่นที่เรามองเขาแล้วหรือยัง  คนดีที่รู้จัก........................ .....................................				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน