เรื่องแปลก (ตอนที่ 1) คนเศร้าทำไมชอบมองดาว

สนิม

คืนนี้เธอคงนอนไม่หลับสินะ  ถึงได้มานั่งอยู่ตรงนั้น  เธอคงไม่ทันได้สังเกตุหรอกว่ามีใครมองดูเธออยู่จากตรงนี้  ฉันก็ยังคงอยู่เวรยามดังเช่นเดิม  เพื่อนๆเริ่มทยอยกันออกมาปฏิบัติหน้าที่ของตนเองกันแล้ว  ฉันยังมองดูเธออยู่จากตรงนี้  อยากรู้จริงๆว่าเธอคิดอะไรอยู่นะ  วันนี้หน้าตาเธอดูเศร้าหมองจัง  ภายใต้สายตาเป็นประกายดวงตาคู่นั้นดูเหงาๆ  ก็คงเหมือนหลายๆ ครั้งที่ฉันได้พบเธอที่นี่  เวลาที่เธอไม่มีใครเธอมักจะมานั่งตรงนี้เสมอ.....
	" เป็นอะไรไปหรอ " ฉันเลื่อนตัวออกจากเงาจางๆที่อาศัยอำพรางตัวเองอยู่  และถามเธอเบาๆ  เธอร้องไห้  !!!!!!!  " ใครทำอะไรเธอ " เธอร้องไห้เมื่อหันมาสบตาฉัน  ฉันมองดูเธออย่างอยากที่จะค้นหาคำตอบและรู้สึกเห็นใจเธอ  แม้ฉันจะไม่มีอกอันอบอุ่นไว้คอยซับน้ำตาเธอเวลาที่เธอปวดร้าว  ทั้งๆที่ฉันก็อยากจะทำอย่างนั้นเป็นที่สุด  แต่ฉันก็คอยรับฟังเธอเสมอนะ
 " เธอเคยร้องไห้มั้ย???? " เธอถามฉัน
 " ......"    ฉันเงียบฟังเธอ
 " เธอเคยรู้จักความรักหรือเปล่า??? " เธอถามฉันอีกและมองทอดสายตามาด้วยความปวดร้าว
	ฉันจะให้คำตอบเธออย่างไรดี  ก็ฉันไม่รู้จัก " ความรัก " ของเธอมาก่อน  แต่เธอคงสนิทกับเขามาก  ฉันรู้สึกเหมือนว่าความรักทำให้หัวใจเธอเป็นทุกข์  ฉันไม่รู้จักเขาหรอก  แต่ฉันอยากให้เธอรู้จักฉันก่อนรู้จักเขา  เพราะอย่างน้อยฉันก็ไม่ทำให้เธอร้องไห้เพราะฉัน  เหมือนกับที่เขาทำให้เธอร้องไห้เพราะเขา    และฉันก็ไม่เคยร้องไห้หรอกนะ  แต่ฉันเห็นเธอร้องไห้บ่อยๆ ??? ทำไมหล่ะ
	ฉันไม่รู้หรอกว่าทำไมความรักทำให้เธอต้องเสียน้ำตาได้อย่างไร  แต่ฉันคิดว่าเขาคงมีอำนาจต่อจิตใจเธอมาก...มากเสียจนฉันคิดว่าโลกของเธอคงเศร้าไปทั้งใบ  และทำให้เธอเสียน้ำตาได้มากมายอย่างนี้  
" อย่าร้องไห้เลยคนดี " ฉันบอกกับเธอเบาๆ
" ไม่มีอะไรน่ากลัวหรอก  ผ่านวันนี้ไปแล้วเธอจะยิ้มได้เอง เชื่อฉันสิ แม้ว่าจะไม่มีเขาอยู่  แต่ฉันยังอยู่ข้างๆเธอนะ "
          คำปลอบใจของฉันอาจไม่มีพลังยิ่งใหญ่เท่ากับคำพูดหวานๆของใครบางคนที่เธออยากฟังจากเขา  เสียงของหัวใจฉันที่เต้นเป็นจังหวะคลายเหงามันก็คงเบามากในความรู้สึกของเธอ  แต่ฉันสามารถอยู่กับเธอได้  อยู่เคียงข้างเธอได้จนถึงเช้าเวลาที่เธอไม่มีเขาข้างๆกายเธอ  ฉันไม่สงสัยหรอกว่า ทำไม!! เวลาที่เธอเศร้าแล้วต้องร้องไห้  แต่ฉันก็อดแปลกใจไม่ได้ว่า  ทุกครั้งที่เธอเศร้า  ทำไมเธอต้องร้องให้กับฉัน @@@  " ร้องไห้กับดาว "
หากว่าเธอนอนไม่หลับ
เปิดม่านมารับดาวสักหน่อย
ดาวขอเป็นเพื่อนยามเธอเลื่อนลอย
และจะคอยอยู่ดูแลเป็นกำลังใจ
อย่ามาถามดาวว่าเคยร้องไห้หรือเปล่า
ดาวก็เคยเศร้าเหมือนกันรู้ไหม
เวลาที่ดาวเศร้าดาวไม่มีใคร
แต่เมื่อเธอเศร้าใจ...  เธอยังมีดาว