7 กันยายน 2544 03:27 น.
เสี้ยว
ปลายดินสอ เจ้าจรด ลงกระดาษ
ตั้งใจวาด น้ำทะเล สีสดใส
แตะแต้มนิด ไกลลิบลิบ ขลิบเรือใบ
เมฆน้อยใหญ่ ลอยละล่อง ท่องนภา
จุ่มพู่กัน สะบัดน้ำ ลงครามสวย
แต้มสีด้วย หัวใจ ไร้เดียงสา
แตะพู่กัน เติมสีสัน ให้งามตา
ดูโสภา ล้ำพิลาศ วาดด้วยใจ
ทำได้แค่ แผ่ความสวย ด้วยกระดาษ
แค่ได้วาด ผ่านความคิด ด้วยจิตใส
กรอบกระดาษ อาจกั้นตา มิกั้นใจ
ตราตรึงไว้ ในความคิด สนิทนาน
5 กันยายน 2544 06:31 น.
เสี้ยว
ซื้ด..แสนเผ็ด หรือจะเข็ด ขยาดลิ้น
อดทนกิน เผ็ดแทบดิ้น ยังทนไหว
ถึงร้อนลิ้น เผ็ดแต่ปาก หากสุขใจ
ส้มตำไทย พริกมากเม็ด สะเด็ดดี
ส้มตำไทย ส้มตำปู ดูไม่จืด
พริกเป็นพืด ใส่ให้มาก หลายหลากสี
น้ำตาลนิด น้ำปลาหน่อย อร่อยดี
ซื้ด...เผ็ดจี๋ น้ำสี่ขวด ฮวดหมดเลย
24 สิงหาคม 2544 22:11 น.
เสี้ยว
อ่อนแสนอ่อน อ้อนอาบลม พรมอุ่นแดด
รังสีแผด แดดอาบทุ่ง รุ่งพฤกษา
แลทิวข้าว พราวกระจ่าง กลางสายตา
เด็กน้อยมอง ว่าช่างใหญ่ เกินตาชาย
เลยลองเหลือบ ก้มลงมอง ตรองตรงขอบ
ก็นึกชอบ ดอกเล็กเล็ก นี่ไฉน
ไม่ต้องทอด มองยาว สาวตาไกล
เจ้าอยู่ใกล้ ข้าได้เอื้อม ดอมเด็ดดม
22 สิงหาคม 2544 01:53 น.
เสี้ยว
ดังติ๊กติ๊ก เข็มกระดิก อยู่ที่เก่า
เสียงเบาเบา เจ้าเกาะหู มิรู้หาย
เหลือบเร้นเร้น เห็นบนฝา มิวางวาย
เจ้าแขวนกาย มิอายโฉม นานนมมา
เมื่อวันก่อน เหลือบมิเห็น เร้นลับหลบ
มองมิพบ ฤาเจ้าหลบ อยู่หลังฝา
ไร้ติ๊กติ๊ก กระดิกเข็ม นาฬิกา
ฤาร้างลา ข้ามองหา มิพบเลย
เคยติ๊กติ๊ก แขวนกระดิก บนข้างฝา
ฝุ่นยังหนา จับที่เก่า เจ้ายังเฉย
ฤาจะถึง วันที่ต้อง ลาลับเลย
ลมรำเพย เชยกระซิบ คิดวังเวง.........
ลืมตาตื่น ฟื้นสำเนียง เคียงคุ้นหู
กวาดตาดู ฤาจะเป็น เพียงแค่ฝัน
นาฬิกา เจ้าแขวนตัว อยู่ตรงนั้น
สิ่งสำคัญ เห็นเจ้าอยู่ ดูอุ่นใจ
สำนึกรู้ รู้สึกตน ตนตื่นอยู่
เสียงเข้าหู สำเนียงดี มีความหมาย
หากร้างเชียบ เงียบหงอยเหงา คงเปล่าดาย
ข้าหยัดกาย คลายงุนง่วง ปวงมายา
ดังติ๊กติ๊ก กระดิกเข็ม อยู่ที่เก่า
แสงยามเช้า เจ้าสุกสว่าง กลางข้างฝา
แม้นเป็นข้า ที่ต้องจาก ไกลคลาดคลา
นาฬิกา เจ้าคงร้าง ว้างวังเวง
17 สิงหาคม 2544 08:36 น.
เสี้ยว
ในความจริงยังมีความฝัน
ดวงตะวันยังคงส่องแสง
ท่ามกลางพายุที่โหมแรง
ใจที่แห้งแล้งฤาหยัดยืน
ชืวิตไม่มีสิ่งน่าพิสมัย
อย่าใส่ใจกับสิ่งขมขื่น
ทำวันนี้ให้ใสสดชื่น
ทุกค่ำคืนจงฝันในสิ่งงาม
ความจริงของชีวิตโหดร้าย
ความเป็นความตายยังทวงถาม
จงฝันในคืนที่แสนงาม
ปล่อยใจไปตามจินตนา
ปลดปล่อยตัวเองบ้าง
อย่าฝันร้างเดี๋ยวกลายเป็นบ้า
ถ้าเธอฝันที่จะจับปากกา
จงหยิบขึ้นมาแล้วร่ายเป็นกลอน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเสี้ยว
หน้าส่วนตัว
1048
