16 ตุลาคม 2544 12:41 น.

นอน

เสี้ยว

เวลาสงบยามค่ำคืน
เติมพลังความสดชื่นเพื่อวันใหม่
ให้ภาระติดปีกลอยไปให้ไกล
แล้วหลับใหลให้สุขใจคลายกังวล

ผ่อนกายสบายๆ
หยุดเวียนว่ายในความสับสน
นอน นอนลงเถิด อย่าคิดร้อนรน
การงานมากล้นปล่อยไว้นอกเตียง

หายใจช้าๆ ลึกๆ
อย่าไปนึกถึงเรื่องราวถกเถียง
ปล่อยให้กาลคล้อยเลื่อนลอยจากสำเนียง
คิดแค่ความนุ่มของเตียง และหมอน ให้นอนสบาย

นอกหน้าต่าง
มีแค่ดวงดาวพรายพร่างสว่างไสว
มีแค่จันทราผ่องนภาอยู่ไกลๆ
พักเถอะ เพื่อวันใหม่สดใสกว่าเดิม				
16 ตุลาคม 2544 08:14 น.

รูปเก็บเก่า

เสี้ยว

รูปเก็บเก่า เล่าความหลัง ครั้งเก่าก่อน
รูปเก็บซ่อน ย้อนสิ่งเก่า เล่ามิหาย
รูปเติมรัก ปัจจุบัน ย้อนผันกลาย
รูปเรียงราย คล้ายอดีต หวนคิดคืน

รูปยิ้มร่า หน้ายิ้มแย้ม แก้มย้วยทัก
ยิ้มยึกยัก ฟันหักเก แย้มมิฝืน
สถานที่ กระดี้กระแดะ ไปแหมะยืน
หน้ารวยรื่น ยืนพักตร์พริ้ม ยิ้มรวยริน

รูปแสนเศร้า เคล้าสะอื้น ก็มีอยู่
รูปหดหู่ ดูหมองหมอง มีฟ้องสิ้น
รูปร่วมเศร้า ร่วมเร่าร้อง น้ำตาริน
หยาดหยดผิน รินจากตา หารูปเดิม

รูปเก็บเก่า เล่าเรื่องราว คราวทุกช์สุข
ทั้งคราวลุก ทั้งคราวล้ม ล่มหรือเสริม
รูปเก็บเก่า มีเรื่องราว เล่าเพิ่มเติม
รูปเดิมๆ เสริมทุกข์สุข ทุกวันวาร				
9 ตุลาคม 2544 11:24 น.

ความรักของฉัน คือ...

เสี้ยว

ความรัก
หลายคนบอกนักว่าสูงค่า
เสริมสร้างคนให้มีราคา
ชีวิตมีค่ามิมืดมัว

แม้รักจะช้ำ
เรื่องรักร้าวซ้ำฉุดชั่ว
หัวใจรักมีหรือเกรงกลัว
ความรักหมองมัวยังถือว่ารักงาม
บางครารักพลัดพราก
ใจจะจากทุ่งลัดทิวข้าม
ไกลแค่ไหนหัวใจก็บินตาม
สู่ฟ้ากว้างทะเลครามใจจะบิน
บางครารักแสนหวาน
เป็นน้ำตาลลืมขมซ่านลืมสิ้น
ทั้งทิวเขาเหล่าไพรจะกู่ก้องให้ได้ยิน
ว่ารักเธอ รักหมดสิ้น สิ้นทั้งใจ

แต่เรื่องรักทั้งหมดนี้
ผู้อื่นมีแต่ฉันหามีไม่
หัวใจฉันก็มีค่าแค่หัวใจ
ไร้ดวงไฟกระตุ้นใจให้ลุกฟู
ไหนล่ะความรักของฉัน
ความรักคืออะไรกันฉันอยากรู้
มาสิมา ฉันจะคอยเฝ้าดู
หัวใจฉันมีรูที่รอรักมาอุดรอย

มาเถิดความรัก	แค่อยากรู้จัก
รักคืออะไร		มาเถิดมาไหม
หัวใจแห้งไป		รักไร้ร้างลา				
6 ตุลาคม 2544 12:57 น.

กลับมาอีกครั้ง

เสี้ยว

กลับมาแล้วกลับมายืนตรงที่เก่า
แหงนหน้าเศร้าเคล้ารอยหมองมองหน้าต่าง
ยังเหลือกลิ่นของความสุขอยู่จางๆ
ความอ้างว้างคลานเป็นเงาย่องเบามา
น้ำตาไหลก็ให้ไหลปล่อยจนเปียก
หัวใจเพรียกเรียกวันผ่านไห้หวนหา
อุปาทานมองผ่านๆให้หลอกตา
คล้ายกับว่าอดีตกาลย้อนให้มอง
สะบัดหน้าไล่มายาที่ใจหลอก
ดึงตัวออกจากจิตคิดนิมิตหมอง
ไม่มีแล้วหมดไปแล้วที่เคยมอง
จบครรลองอดีตสิ้นแทบสิ้นใจ
จะไม่มีสรรพสำเนียงแห่งความสุข
จะเหลือทุกข์ที่รุกใจให้หวั่นไหว
จากวันนี้จะหมดสิ้นจบสิ้นไป
รอยอาลัยจะเหลือไว้เพียงให้จำ				
3 ตุลาคม 2544 22:21 น.

ความสุขข้างล่าง...มีได้ไม่ยากเย็นนัก

เสี้ยว

ถ้าโกรธกับเพื่อน...มองคนไม่มีใครรัก
ถ้าเรียนหนักๆ...มองคนอดเรียนหนังสือ
ถ้างานลำบาก...มองคนอดแสดงฝีมือ
ถ้าเหนื่อยงั้นหรือ...มองคนที่ตายหมดลม

ถ้าขี้เกียจนัก...มองคนไม่มีโอกาส
ถ้างานผิดพลาด...มองคนไม่เคยฝึกฝน
ถ้ากายพิการ...มองคนไม่เคยอดทน
ถ้างานรีบรน...มองคนไม่มีเวลา

ถ้าตังค์ไม่มี...มองคนขอทานข้างถนน
ถ้าหนี้สินล้น...มองคนแย่งกินกับหมา
ถ้าข้าวไม่ดี...มองคนไม่มีที่นา
ถ้าใจอ่อนล้า...มองคนไม่รู้จักรัก

ถ้าชีวิตแย่...จงมองคนแย่ยิ่งกว่า
อย่ามองแต่ฟ้า...ที่สูงเกินตาประจักษ์
ความสุขข้างล่าง...มีได้ไม่ยากเย็นนัก
เมื่อรู้แล้วจัก...ภาคภูมิชีวิตแห่งตน				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเสี้ยว
Lovings  เสี้ยว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเสี้ยว
Lovings  เสี้ยว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเสี้ยว
Lovings  เสี้ยว เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเสี้ยว