4 สิงหาคม 2544 05:22 น.

ครั้งนี้ ครั้งหน้า และครั้งต่อๆไป

เคยเชื่อมั่นหนักหนา
เคยแกร่งเคยกล้าเสมอ
ไม่กลัวอุปสรรคที่เจอ
ไม่เพ้อไม่ละเมอกับสิ่งใด
ลม ร้อน แดด ฝนก็ทน
ฝืนผจญแทบทนไม่ไหว
เคยปลอบตัวเองว่า "ไม่เป็นไร"
น้ำเหงื่อที่เสียไปต้องได้คืน
ไม่เตรียมรับความผิดหวัง
เดินหน้าเต็มกำลังไม่เคยฝืน
วันนี้สิเจ็บสุดกล้ำกลืน
สิ่งที่ได้คืนคือ "น้ำตา"
ความใฝ่ความฝันที่เพียรสร้าง
เหลือฝันอ้างว้าง รกร้างหนักหนา
นี่หรือสิ่งตอบแทนคุ้มราคา
เสียดายทั้งน้ำตา และกำลังแรง
ขออีกนิดจะให้เหมือนเก่า
เหมือนที่พวกเราต่างเคยเข้มแข็ง
ขอเพียงหยุดพักร่างกายอันอ่อนแรง
คราวหน้าจะแกร่ง จะเข้มแข็งยิ่งกว่าเดิม