5 กุมภาพันธ์ 2550 22:52 น.
เสี้ยว
คนดี...ฉันขอโทษ
ฉันรู้เธอไม่โกรธฉันใช่ไหม
มีหลายคำ หลายความรู้สึกข้างใน
สับสนปนๆไปในใจนั้น
ฉันเองแหละที่ผิด
ที่ไม่อาจคิดกับเธออย่างที่ฝัน
ที่เคยวาดภาพไว้ในวันที่เรามีกัน
แต่แล้วกลับเป็นฉันที่ทำลายมันไป
ที่เคยกลัวเธอเป็นเพียงความฝัน
กลับกลายเป็นตัวฉันที่แสนจะอ่อนไหว
แล้วฉันก็ทำผิดที่เผลอรับเอาหัวใจ
กับความรู้สึกที่เธอให้มาทุบมาทำลาย
ยังคงปล่อยหัวใจให้ถูกแผดเผา
ด้วยภาพของเราวนเวียนไม่ห่างหาย
ความผิดในครั้งนี้คงยากจะกลับกลาย
คงตามติดไม่เว้นวายตลอดไป
ฉันควรทำอย่างไรดี
ฉันอยากเห็นเธอมีวันที่สดใส
ฉันอยากเห็นเธอลุกขึ้นแล้วก้าวต่อไป
ไม่อยากเห็นเธอจมลงไปในความเงียบงัน
ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรนอกจากขอโทษ
จริงๆก็อยากให้โกรธให้เกลียดฉัน
ตัวเธอเองจะได้ลืมเรื่องราวที่ผูกพัน
และจะได้กำจัดฉันออกไปจากใจ
และมันคงยากจะเริ่มต้นอีกครั้ง
เพราะกลัวจะทำใจใครพังในครั้งใหม่
คงไม่มีแล้วที่คิดจะคบใคร
จึงขอปิดหัวใจเอาไว้อย่างเย็นชา....