24 เมษายน 2552 23:18 น.
เอื้องอังกูร
ยุคก่อน...
แจกเงินต่อเงินได้เงิน
อาจเกินไปบ้างบางครั้ง
งอกเงยขึ้นมาเงินยัง
ทุกคนยังฟังเพื่อนกัน
ยุคนี้...
แจกเงินเสียเงินเงินหาย
เช้าข่ายละลายหลายขัน
น้ำพริกลงน้ำหายพลัน
ของฉันนี่แน่ไม่คิด
ยุคก่อน...
นำเงินลงทุนจุนเจือ
ขาดเหลือน้อมรับถูกผิด
ต่อเงินได้เกินความคิด
จะผิดเพราะปิดของตน
ยุคนี้...
กู้เงินเขามาง่ายดี
ประชาชีบอกข้าไม่สน
ใช้หนี้ด้วยกันประชาชน
ดอกผลร่วมด้วยช่วยกัน
ยุคก่อน
สร้างงานสร้างเงินสร้างชาติ
มิขาดสิ่งของเธอฉัน
สร้างสุขรากหญ้าทั่วกัน
คนกรุงเลยหันหมั่นไส้
ยุคนี้...
ออกเช็คช่วยชาติขาดบอก
เมืองนอกมีให้กู้ไว้
เป็นหนี้แค่นี้ไม่เป็นไร
รอให้คนเก่งมาปลด
ถ้าจะเลือก....
จะเลือกยุคไหนคิดเอง
ทุกคนล้วนเจ๋งกันหมด
พูดไปเหมือนผายลมตด
ลมมาคงหมดกลิ่นเอง
15 เมษายน 2552 09:13 น.
เอื้องอังกูร
แล้วเลือดก็หลั่งริน...
ประชาชนสิ้นเสรี
ทหารก็กวาดปฐพี...เอาผีไปทำลาย
ฤาจะให้ปกครองด้วยทหาร
เพื่อตัดความรำคาญคนกระหาย
กี่ศพที่ร่วงลงวางวาย
ก็เพื่อหมายประชาธิปไตย
วันนี้เมืองไทยมีเท่านี้
เอะอะใช้ปืนจี้แก้ไข
สั่งฆ่าประชาชน..ข้อหาไอ้จัญไร
นี่หรือ....ท่านนายกคนใหม่
ได้ยินไหมเสียงร่ำไห้ประชาชน
ตามสบายเถิดตามสบาย
ก็เป็นนายแล้วอย่าสน
จะทำอะไรก้อได้กับประชาชน
แค่ที่ปล้นเข้ามา..ข้า..ก็ตายแล้ว
10 เมษายน 2552 09:57 น.
เอื้องอังกูร
สีแดง-เหลืองเขาว่าเรืองอำนาจ
พูดอะไรก็เพื่อชาติขาดสมอง
มีความคิดแต่ขาดการตรึกตรอง
จึงผยองพองขนจนใหญ่โต
เหลืองเคยทำชาติพังจนขยาด
เกือบพินาศลุกลามหลายอักโข
เรื่องพูดคุยมีราคาแค่คุยโว
อีพุดโธ่โอหังจังไรเลย
สีเหลืองไปแดงมาอีกคราแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้วมาพร้อมคำเฉลย
ชาติจะพังอีกเท่าไรรู้เปล่าเอย
พวกมึงเคยสำเหนียกไหมใจคนอง
รัฐบาลที่อยู่เป็นก็เห็นชาติ
ปล้นเขามาอุกอาจชาติผยอง
ยังพูดจาลอยหน้าอย่างลำพอง
เข้าทำนองผีเน่าโลงเก่าพัง
เกิดเป็นไทยในวันนี้มีแต่เศร้า
ทุกเรื่องราวน้ำเน่าราวกับหนัง
ทั้งหัวดำหัวหงอกหลอกชาติพัง
แล้วมึงยังบอกรักชาติมิขาดตอน
อยากจะบอกดังดังว่า..ข้าแสนเบื่อ
จะให้เชื่อใครหว่หน้าสลอน
หรือว่าเป็นกรรมเก่ามาตัดรอน
ต้องก้มหน้ารับทุกตอน..ลครน้ำเน่า
17 มีนาคม 2552 11:21 น.
เอื้องอังกูร
อ้ายมันจ๋นบ่มีเก๋งขี่โก้เก๋
มันบ่เท่ห์เหมือนเปิ้นต้องเดินตี๋น
ศักดิ์อ้ายต่ำซ้ำย่ำแย่แค่ดอกดิน
โฉมยุพินจึงบ่สนคนอย่างอ้าย
สุ๊บเกือกแตะฟองน้ำสายซ้ำปุ๊ด
ขอนหนี่งหลุดใส่ป๋อต่อแตนสาย
อาภัพแต้เกิดมาเป๋นป้อจาย
อีน้องนายก้ายล้ำจ้ำเหลือทน
จะมีสาวคนไหนไผสงสาร
นึกเสียว่าหื้อตานคนตุ๊กจ๋น
เป๋นกำลังจื่นใจ๋ในกมล
หื้อตั๋วอ้ายหน้ามนคนเตียวดิน
จะเป๋นทาสฮับใจ้ไปตลอด
บ่หื้อรอดแม้ญามจะหลับกิ๋น
ปรนนิบัติฮับใจ้เป๋นอาจิณ
จวบฟ้าดินกลบหน้าจึงลาไกล๋
23 กุมภาพันธ์ 2552 13:29 น.
เอื้องอังกูร
ผู้ใหญ่คะหนูมารับนมหนูหน่อย
แสนอร่อยนมดีมีให้เห็น
ยามเรียนเสร็จก่อนกลับบ้านตอนเย็นเย็น
หลังเลิกเล่นดื่มนมสดสดชื่นใจ
เคยดื่มนมสดชื่นระรื่นจิต
ต่อชีวิตด้วยโปรตีนจิตผ่องใส
รสชาติดีนมแท้แท้แน่กว่าใคร
ขอขอบคุณท่านผู้ใหญ่ให้นมมา
ถึงวันนี้นมดีที่เคยให้
แล้วทำไมจึงบูดเน่าเฝ้าถามหา
หรือว่านมท่านได้แต่ใดมา
จึงไร้ค่าเน่าเหม็นลำเค็ญใจ
ผู้ใหญ่คะขอนมดีให้หนูหน่อย
หนูจะคอยนมดีดีจากที่ไหน
นมบูดเน่าเป็นความผิดของท่านใด
หรือผู้ใหญ่รู้เห็นเป็นเรื่องจริง
หนูไม่รู้ว่าทำไมใครคิดชั่ว
ชอบทำตัวเหมือนผีบ้าเข้ามาสิง
รู้แต่ว่านี่หรือคือความจริง
นับเป็นสิ่งพิลึกตรึกตรองดู
รู้ที่ไหนอับอายถึงที่นั่น
ว่าผู้ใหญ่บ้านฉันมันอดสู
แม้แต่นมของเด็กน่าเอ็นดู
โดนผู้ใหญ่กินหมู่หดหู่ใจ
หน้าส่วนตัว
1001
