6 มกราคม 2546 14:42 น.
แพรวา
แม้การไม่รอ ไม่ได้หมายถึง ไม่รัก
ที่ถอดใจหันกลับ ก็ใช่ว่า น้ำตาจะไม่ไหล
คืนหนึ่งหลับตา ก็ใช่ว่าตื่นมาจะลืมไป
ความรัก มันไม่ง่าย เกินจะแข็งใจ ไม่รับรู้
เมื่อ แรงผลัก มีอยู่ถึง 2 เท่า
ทั้งเธอ ทั้งความผิดเก่า ๆ ที่รายล้อมฉันอยู่
จึงตัดใจเดินออกมา ทั้งที่น้ำตายังพร่างพรู
รู้ไว้เถอะที่ไม่อาจทนดู เพราะกระจกแห่งความอดสู
......... มันชัดเจน
2 มกราคม 2546 11:32 น.
แพรวา
หลับตา นับถอยหลัง
5 4 3 2 ! เสียงพลุดัง กระจายบนท้องฟ้า
คืนนี้ไม่เห็นพระจันทร์ ดวงดาวร้อยพันก็ไม่มา
ไม่รู้หรือว่ามันหลอกตา เจ้าต่างหากที่สวยกว่า ทุกแสงไฟ
หรือฉันเองที่มองฟ้าแล้วเหงา.
หัวใจหม่นเศร้า โลกจึงเป็นสีเทา อ่อนไหว
เหมือนถูกกักขัง ชีวิตมีหวัง เพียงการอยู่ต่อไป
ความรัก ความฝัน หัวใจ .. หรือจะไม่มีวันนับหนึ่งใหม่ ได้อีกเลย
29 ธันวาคม 2545 14:05 น.
แพรวา
ความรัก สอนอะไรหลายอย่าง
สอนให้รู้จักการเดินทางของความคิดถึง
สอนให้รู้สึกห่วงหา แม้จะเดินห่างออกมาแค่ก้าวนึง
สอนให้รู้ ลึกซึ้ง ระหว่าง คน ๆ หนึ่ง กับคนสำคัญ
หากหัวใจ คือตัวกำหนดความนึกคิด
ฉันก็ได้เรียนรู้ ถูก - ผิด จากการรักเธอ ..ครั้งนี้นั้น
แม้ผลคะแนนที่ได้ จะเป็นรอยหม่นไหม้ จากคืนวัน
แต่ก็พอใจแล้วกับมัน
โดยเฉพาะครั้งหนึ่งที่ชีวิตฉัน...ได้ รักกัน กับเธอ
24 ธันวาคม 2545 23:32 น.
แพรวา
จะแน่ใจ หรือไม่แน่ใจ
คำบางคำพูดไป ก็ไร้ค่า
พิมเสนแลกเกลือ หรือจะเหลือราคา
บางครั้งแลกคำรักแลกมา อาจไม่ได้ความรักไป
อย่าเคี่ยวเข็ญให้อะไรต้องย้ายที่
โลกความฝันยังอุ่นดี อุ่นอย่างไม่เคลื่อนไหว
ความรัก แล้ง ๆ ลม ๆ ก็ปล่อยมันขมอยู่ภายใน
เชื่อเถอะว่าฉันอยู่ไหว.. แม้ต้องเก็บมันไว้..คนเดียว
18 ธันวาคม 2545 16:54 น.
แพรวา
ยืนอยู่ตรงนี้ ที่เก่า
ปล่อยให้โลกหมุนผ่านเรา อย่าง ช้า ๆ
ไม่รู้สึกว่ามีอะไรเปลี่ยนไป อะไรเปลี่ยนมา
มุมหัวใจด้านชา แคบเกินกว่าจะเปิดรับใคร
หนึ่ง สอง สาม วันคืนไม่หยุดนิ่ง
เข็มความรักไม่วิ่ง ชีวิตก็กลายเป็นสิ่งไม่สดใส
ก้าวเดินอย่างเหว่ว้า หนทางข้างหน้า .. แสนไกล
เลิกกังวลเถอะหัวใจ ความเหงายังร้องไห้..เป็นเพื่อนเรา
หน้าส่วนตัว
824
