27 มกราคม 2553 22:22 น.

ตอกย้ำ..

แม่มดใจร้าย


เพียรตอกย้ำช้ำเศร้าเท่าไหร่ฤๅ
จึ่งขึ้นชื่อเพียงพอหนอความฝัน
ฤๅตอกย้ำกระหน่ำใจไปทุกวัน
เผื่อว่ามันจะจางจากชีวี

ด้วยวิถีชีวีที่หมายมาตร
สะบั้นขาดจางไปจากใจนี้
หมดสิ้นแล้วความหวังที่เคยมี
สุดสิ้นทีความฝันที่เพียรรอ

แม้นเชิดหน้าเดินต่อก็หนอ.อก
ใจตระหนกสั่นไหวกระไรหนอ
เหมือนความกลัวชูหน้ามาพนอ
มาเคลียคลอหยอกเย้าเข้าในทรวง

เพียรตอกย้ำช้ำใจเข้าไปนั่น
กระหน่ำมันเหมือนอยู่ในแดนสรวง
เดินหน้าเชิดแม้นรู้ว่าโดนลวง
เถอะพุ่มพวงตอกย้ำกระหน่ำไป..





				
26 มกราคม 2553 20:14 น.

ในมุมเงียบเหงา..

แม่มดใจร้าย


ในมุมเงียบเหงา..
มีคนถามว่าฉันหายไปไหน
จะปวดจะเศร้าจะร้าวใจ
อีกนานเท่าไหร่หนออุรา

ในมุมเงียบเหงา..
มีคนเข้ามาถามฉันว่า
จะเลิกจะร้างจะห่างลา
อีกนานสักกี่คราจึงเพียงพอ

ในมุมเงียบเหงา..
ฉันคนนี้ก็อยากจะเลิกท้อ
เลิกเหงาเลิกเศร้าที่เฝ้าคลอ
เป็นลมหายใจล้อเคียงข้างไป


				
11 ธันวาคม 2552 21:51 น.

โดดเดี่ยวหรือเดียวดาย

แม่มดใจร้าย


บ่อยครั้งที่เหมือนยืนอยู่บนความว่างเปล่า

เหมือนโดดเดี่ยวอยู่บนโลกกว้าง

มองไปทางใดก็ล้วนแต่ผู้คนที่ไม่รู้จัก

หรือเป็นเพียงคนรู้จักแต่มิรู้ใจ..

แผ่นน้ำสะท้อนฟ้า..

เหมือนดั่งสะท้อนเงาคนให้วูบไหว

สะท้อนโลกสะท้อนโศกสะท้อนใจ

สะท้อนเรื่องหวิวไหวในดวงตา


สะท้อนจิตสะท้อนใจกระไรเศร้า

สะท้อนเงาแห่งเหงาดั่งเฝ้าหา

สะท้อนสุขสะท้อนทุกข์ท่วมอุรา

สะท้อนเรื่องผ่านมาน่าเศร้าใจ


โอ้ว่าอนิจจาหนามนุษย์

ทั้งสุขเศร้าสวมกอดพร่ำพรอดไว้

ปล่อยว่างลงคงกลัวจะเหงาใจ

เหมือนทิ้งไว้โดดเดี่ยวแลเดียวดาย


เถอะมนุษย์ผู้โดดเดี่ยว..

อาจเปล่าเปลี่ยวจนทำให้ขวัญหาย

ปล่อยวางลงหัวใจคงสบาย

มิเดียวดายแม้โดดเดี่ยวสักเสี้ยวเดียว


				
21 พฤศจิกายน 2552 19:05 น.

สายเกินการ..

แม่มดใจร้าย


กว่าจักเอ่ยคำว่ารัก
ก็อาจจักเกินการจะเอ่ยได้
และอาจสายเกินกว่าจักเอ่ยคำใด
ด้วยเพราะไร้ชีวีมีตัวตน

กว่าจักเอ่ยคำว่ารัก
ฉันก็อาจไร้ชีวีทุกแห่งหน
มีแต่ชื่อแต่ไร้ซึ่งตัวตน
แล้วจะทนได้ ฤๅ หัวใจ

อาจสายเกินกว่าจะเอ่ยอ้าง
และอาจอ้างว้างเกินขานไข
เอ่ยให้ฉันรับฟังด้วยหัวใจ
แต่..ฉันจักรับรู้ได้ ฤๅ เธอ
				
24 กรกฎาคม 2552 20:54 น.

ในเย็นย่ำ

แม่มดใจร้าย


ในเย็นย่ำยามเงียบเลียบความเหงา
หัวใจเศร้าสะท้อนดูอ่อนไหว
ไร้แม้เสียงสำเนียงหรีดหริ่งใด
พาหัวใจให้เศร้าเหงากมล

แคร่พิมพ์ดีดสะท้อนดังกึกก้อง
ดั่งป่าวร้องพาให้ใจสับสน
หนึ่งชีวิตปวดร้าวกับตัวตน
ดั่งไร้คนสนใจมาเหลียวแล

ในเย็นย่ำยามเงียบเลียบความเหงา
พาให้เศร้าในใจแม่ดวงแข
โอ้ชีวิตผ่านไปให้ผันแปร
อะไรแน่หามองมิเห็นมี




				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแม่มดใจร้าย
Lovings  แม่มดใจร้าย เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแม่มดใจร้าย
Lovings  แม่มดใจร้าย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแม่มดใจร้าย
Lovings  แม่มดใจร้าย เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงแม่มดใจร้าย