28 มีนาคม 2548 10:29 น.
โอ คาลิฟโซ
สัพสิ่งล้านผุพังไปตามกาลเวลา
ไม่มีสิ่งใดหรือใคร..หยุดการสะลายได้
เมื่อเป็นเช่นนี้
เราก็ควรทำตัวให้สนุก
และสุข..กับกาลเวลาที่กำลังก้าวเดิน..
25 มีนาคม 2548 11:18 น.
โอ คาลิฟโซ
....เกิดขึ้นแล้วไม่แคล้วอย่างแน่วแน่
โลกนี้แปรเปลี่ยนไปไม่แน่นิ่ง
ชีวีแปลเปลี่ยนไปให้ประวิง
จะอย่างไรใหญ่ยิ่งต้องนิ่งมอง
....คนกินคนชนป่วนชวนหม่นหมอง
พระไม่ครองในศิลธรรมพระคัมภีร์
เด็กน้อยโดนทำร้ายหมายย่ำยี
โอ้โลกนี้นี่ฤา..ผู้เจริญ.
21 มีนาคม 2548 19:05 น.
โอ คาลิฟโซ
ในบางครา ท้องฟ้า กลับสีอ่อน
บางคราร้อน เผากาย แทบวายดิ้น
ในบางครา เมฆา มืดทมิฬ
หลั่งธารา รวยริน เป็นสายธาร.
17 มีนาคม 2548 14:20 น.
โอ คาลิฟโซ
.....ถึงคราเจ็บเหน็บร้าวแสนเศร้านัก
ด้วยประจักษ์ว่าภัยจะใกล้เจ้า
มันแสนห่วงแน่นทรวงยากทุเลา
จะแบ่งเบาจากเจ้าได้อย่างไร
.....คิดอยากเป็นอย่างเงาตามตัวเจ้า
แม้นจะเศร้าหรือสุขทุกข์แค่ไหน
ขอเผชิญร่วมกันประจัญไป
จะอย่างไรร่วมกันฉันและเธอ.
15 มีนาคม 2548 10:22 น.
โอ คาลิฟโซ
....มีหลายผู้หลายคนถือตนเก่ง
แล้วชอบเบ่งวาจาท้าสวรรค์
ชีวิตเรากำหนดเองได้โดยพลัน
ใช่สวรรค์บันดาลให้เป็นไป.
....ข้าพเจ้าตริตรองลองไฉน
เราเดินไปดั่งใจได้จริงหรือ
ยึดสิ่งใดดั่งใจในกำมือ
จริงจริงหรือยังงง..คงเคลือบแคลง.
หน้าส่วนตัว
785
