10 มกราคม 2554 09:50 น.
โอ้ละหนอ
เพื่อนคนหนึ่งคุยกับฉันเมื่อวันวาน
อดีตกาลคือสิ่งที่ผ่านพ้น
ลุมาจนปัจจุบันในบันดล
ก็ยังวนเวียนว่ายในสายธาร
คือสายธารแห่งชีวิตที่ติดขัด
ช่างอึดอัดขัดใจให้สงสาร
เดินทางใดต่ำใต้ในสายธาร
ให้พบพานแต่วิบากลำบากใจ
เธอเชื่อมั่นว่ากรรมคือ"การกระทำ"
ไม่ใช่กรรมตามคำสอนพระวอนไหว้
ไม่ใช่กงกรรมเกวียนที่เวียนไป
ในความหมายนั้นคือ"การกระทำ"
พยายามบอกให้เธอได้เชื่อมั่น
กฎแห่งกรรมพุทธะนั้นที่ฉันย้ำ
เธอไม่เชื่อในเรื่องกฎแห่งกรรม
เธอบอกทำอย่างไรได้อย่างนั้น
ฉันนั้นจนด้วยถ้อยของถ้อยคำ
แม้จะพร่ำพรรณาจนน่าขัน
เธอไม่เชื่อในพุทธพจน์นำ
ฉันก็จนด้วยถ้อยคำจะร้อยเรียง
เธออ้างว่าบุญบาปนั้นไม่มี
ทำบุญนี้เพื่อใจนำทำตามเสียง
เสียงของใจบอกทำไปให้พร้อมเพรียง
ทำตามเสียงเรียกร้องของหัวใจ
หัวใจสั่งบอกว่าทำบุญเถิด
จะบังเกิดผลบุญกุศลไว้
จริงจริงแล้วทำเพียงเพราะสบายใจ
หลอกตัวไว้ว่าทำบุญแล้วได้ดี
เธอบอกว่าไม่จริงหรอกหลอกตัวเอง
ถ้าให้เก่งก็ต้องเป็นเช่นเธอนี่
เพราะเธอทำอย่างไรไว้ก็ได้เช่นนี้
หาใช่ที่ทำบุญบาปแต่อย่างไร
ใครจะสามารถเปิดดวงตา"ให้เห็นธรรม"
จนถ้อยคำแล้วเพื่อนเอ๋ยเฉลยไว้
เธอไม่เชื่อฉันนั้นก็จนใจ
เพราะสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามแรงกรรม
1 มกราคม 2554 01:46 น.
โอ้ละหนอ
ขึ้นวันใหม่......ปีใหม่......ในวันนี้.......
นั่งที่นี่......เงียบเงียบ......คำนึงถึง......
วันเวลา....ผันผ่าน.....กาลรำพึง......
พระธรรมซึ้ง.....ผ่านโสต.....เสนาะจินต์......
คงถึงวัย.....คงถึงวัน.....อันสงบ......
จึงค้นพบ.....สัจจธรรม.....นำถวิล.......
สุขสดชื่น.....วันปีใหม่......เมื่อได้ยิน.......
ทำนองริน......ไหลหลั่ง......ฟังเพลงธรรม...........
แต่ละบทสวดทำนองใส่จังหวะ..........
เพิ่มพละพลังใจให้ชื่นฉ่ำ..............
มีธรรมะประโลมใจไว้น้อมนำ........
กุศลกรรมนำทางในปีใหม่เอย...........
22 ธันวาคม 2553 09:32 น.
โอ้ละหนอ
สอบกลางภาคยากมากไม่อยากเซด.........
ชวนปวดเฮดแม่จ๋าอย่าว่าหนู.........
หากคะแนนออกมาไม่น่าดู..........
เฉลี่ยอยู่ที่สามกว่าก็คงดี............
ลูกชายบ่นว่ายากนักลูกรักเอ๋ย........
แม่ก็เคยยากมาก่อนก่อนหน้านี้........
อดทนนะลูกรักจักได้ดี.........
จะได้มีอนาคตที่งดงาม.............
อุตส่าห์ตื่นตีสี่มากี่ครั้ง........
เพื่อจะตั้งหน้าเพียรไม่เกรงขาม........
อ่านหนังสือแต่เช้าทุกโมงยาม........
อนาคตจะงดงามยามจบเรียน.........
แม่ก็หวังอยู่แค่นี้ที่แม่หวัง........
ขอลูกยังชีพอยู่ด้วยขีดเขียน........
หากลูกนี้มีมานะและพากเพียร........
จบเล่าเรียนมีอนาคตที่งดงาม.............
19 ธันวาคม 2553 21:39 น.
โอ้ละหนอ
วันเวลาผ่านไปคล้ายดั่งฝัน
ผ่านคืนวันผ่านเดือนปีคล้ายคลี่ฝัน
หลับแล้วตื่นพลิกฟื้นผ่านคืนวัน
เดือนปีนั้นผันผ่านไม่นานเลย..........
อีกปีแล้วหรือนี่ที่ผ่านพ้น
แต่ละคนทำอะไรให้เฉลย
ปีที่จะผันผ่านวันล่วงเลย
อย่าเฉยเมยไตร่ตรองดูให้รู้จริง..........
คิดทบทวนหวนหาเวลาล่วง
อย่าหลอกลวงคิดไปไม่หยุดนิ่ง
วันเวลาผ่านไปไม่ประวิง
ทุกทุกสิ่งไม่หยุดนิ่ง......กาลเวลา
จากวัยวันผันผ่านไม่นานหรอก
อยากจะบอกเพิ่งคลานเดินเพลินนักหนา
พริบตาเดียวผ่านพ้นไปในพริบตา
วัยชรามาเยือนเหมือนฝันไป............
โอ้ว่าชีวิตนั้นใยสั้นนัก
เหมือนเพิ่งจักลืมตาตื่นพลิกฟื้นใหม่
ยังไม่ทันทำในสิ่งที่ตั้งใจ
ยังเดินไปไม่ถึงฝันที่มั่นคง...........
จะผ่านพ้นปีนี้ไม่กี่วัน
ให้ไหวหวั่นฝันจะคลี่คลายลุ่มหลง
จะตื่นฟื้นทันไหมให้พะวง
ปีใหม่คงจะพลิกฟื้นตื่นตัวทัน
15 ธันวาคม 2553 23:05 น.
โอ้ละหนอ
ก่อนนี้นั้น โลกทุกวัน สีเทาหม่น
ฉันทุกข์ทน เปลี่ยวเหงา เศร้าเสมอ
เธออยู่ไหน ใจฉัน พร่ำหาเธอ
อยากเสนอ มอบใจภักดิ์ รักต้องการ..........
ก่อนนี้นั้น ฉันมีชี- วิตเพื่อใคร
ตรมเท่าไหน กว่าจะ กลายเป็นหวาน
ต้องทนอยู่ อย่างทุกข์ ทรมาน
จนคืนวัน นั้นผันผ่าน เราพบกัน..........
ให้แปลกใจ ฉันนั้น เป็นนักหนา
ที่เธอมา ปลุกชี- วิตของฉัน
เธอมามอบ ความรักอัน เป็นนิรันดร์
เธอมาปลุก ชีวิตฉัน ให้ตื่นฟื้น..........
บัดนี้นั้น โลกพลัน เป็นสีทอง
ที่หม่นหมอง กลับกลาย เป็นหวานชื่น
ทุกนาที มีความหมาย ไม่เป็นอื่น
รักทุกวัน รักทุกคืน ตลอดมา.........
บัดนี้นั้น ชีวิตฉัน มีเพื่อเธอ
ที่เจอะเจอ คือเธอนั้น ที่ฝันหา
เธอเท่านั้น ที่ฉันคอย ตลอดเวลา
เธอมีค่า ตราตรึง หนึ่งในใจ...........
หน้าส่วนตัว
1703
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟโอ้ละหนอ
