เธอ...ถูกใจแต่ทำไมมาทีหลัง เธอ...มีพลังแต่อ่อนไหว เธอ...มีไฟและลงตัว ฉัน....มีเขาและรักเธอ ฉัน....รู้สึกเสมอว่าฉันมั่ว ฉัน....ยิ่งผูกพันธ์ยิ่งหวั่นกลัว ฉัน....ไม่อยากให้ใครชั่ว เหมือนฉันเป็น เธอและฉันรักกันด้วยใจ แต่ความรับผิดชอบยิ่งใหญ่กว่าที่เห็น รักเธอแต่ทิ้งเขาไม่ได้....สองประเด็น ไม่อยากให้ใครลำเค็ญ....เพราะฉันทำ ถึงเวลาที่ต้องเลือกและต้องเจ็บ ถึงเวลาที่ต้องเก็บความเจ็บช้ำ ถึงเวลา ไถ่บาป และรับกรรม แต่หลักธรรมย้ำให้....เดินสายกลาง เมื่อเช้า2 ต.ค. 49
หน้าส่วนตัว
871
