20 ตุลาคม 2549 09:47 น.
ใบคาน
หยาดฝนโปรยปราย...เป็นสายสู่
ซึมเซาดูนอกหน้าต่างอย่างเหงาเหงา
หวนรำลึกนึกว่าหรือเพียงเรา
ที่ซึมเซาซึมเศร้า เหงาเปล่าเดียว
หยาดหยดเหมือนรถใจ
ยิ่งเพิ่มความหวั่นไหวให้เปล่าเปลี่ยว
ปรารถนาคนยืนดูเป็นคู่เชียว
ได้ยืนเกี่ยวก้อยใจใต้ฝนพรำ
ที่ผ่านมาฝนฟ้าไม่อาเพท
มีสาเหตุหลังฟ้าที่ลาร่ำ
มีเพียงฟ้าสีเทาเงาสีดำ
กับถ้อยคำบอกลา....ก่อนหน้านี้
หยาดฝนโปรยปราย...เป็นสายหยด
ยังไม่หมดขาดหายเป็นสายถี่
กับคำลา...ช้าช้า....เหมือนดูดี
ยิ่งตอกย้ำทุกที....ที่ฝนพรำ!
Rainning 20/10/06
18 ตุลาคม 2549 10:47 น.
ใบคาน
ขอให้จบลงไปแบบดีดี
อย่าให้มี ติดค้าง อย่างคู่อื่น
เพราะรักกันใช่มั่ว! ชั่วข้ามคืน
เราหยิบยื่นหัวใจให้กันและกัน
ขอให้อวยพรก่อนลาจาก
ขอให้ฝากไมตรีที่สร้างสรรค์
ขอให้เห็นค่างามความผูกพันธ์
มองหน้ากัน ทุกวันได้ ไม่เคืองใจ
ขอให้เส้นทางข้างหน้าเธอสามารถ
ลิ้มรสชาดความสุขทึ่นึกไว้
ขอให้เจอคนดี ที่ห่วงใย
ไม่จากไปง่ายง่าย คล้ายกับเรา
ฝันของฉันที่สวยด้วยบรรเจิด
ให้ก่อเกิดแบ่งปันวันเธอเศร้า
ขอให้รักของฉันช่วยบรรเทา
ปกป้องเธอ...จนกว่าเขา....เข้าซ้ำรอย
15 นาที ก่อน 19.00 น.18/10/49
13 ตุลาคม 2549 19:57 น.
ใบคาน
ปัญหาคืออะไร?
เป็นเพราะฉันใช่ใหมไม่ได้เรื่อง
พาเพื่อนมารบกวน ชวนสิ้นเปลือง
ทำให้เธอเคืองเคือง เป็นเรื่องมา
เป็นเพราะฉันเจ้าชู้หรือขี้เหล้า
ใช่หรือเปล่าลองถามความตื้นหนา
เป็นเพราะฉันทำงานจนไม่มีเวลา
หรือฉันมันธรรมดา...ค่าไม่ควร
เพราะฉันเอาใจไม่เป็น
แต่ที่เห็นฉันก็ง้อ เธอล้วนล้วน
มีแต่เธอตีโพยตีพายให้เรรวน
เหตุผลก็ห้วนห้วน ไม่ชวนฟัง
ปัญหาคืออะไร?
เธอจะจากไป เพราะคนเบื้องหลัง
ตรงตรงเลยที่รัก ถ้าต้องหักต้องพัง
มาอ้อมมายั้ง คาคา น่ารำคัญ!
ข้างแรม 13/10/49 19.53
12 ตุลาคม 2549 19:21 น.
ใบคาน
เหนื่อยเหนื่อยหนักหนัก
อยากพักอยากผ่อน
นั่งนั่งนอนนอน
ไม่เดือดร้อนไม่คิดอะไร
งานงานรักรัก
เบื่อนักไม่ไหว
มามาไปไป
เท่าไหร่เท่าเดิม
ทุ่มทุ่มเทเท
รักเร่รักเริ่ม
ลดลดเติมเติม
ไม่เพิ่มขึ้นมา
งานยุ่งมุ้งล่ม
ยิ่งจมยิ่งคว้า
ถอยหลังทุกครา
บ่ายหน้า....เข้าวัด!
12 ตุลา 49 19.17
10 ตุลาคม 2549 19:11 น.
ใบคาน
ฉันถามเธอได้ไหม จากใจจริง
หรือทุกสิ่งที่ทำไป มันไม่ใช่
ไม่รักกัน เลิกรา หรือว่าไง
ทำเหมือนเสียไม่ได้ ฝืนใจจัง
ผิดอะไร โทรหา ว่ากันหน่อย
นี่โทรไปเป็นร้อย คอยและหวัง
ไม่โทรกลับไม่รับสาย คล้ายชิงชัง
ทุกทุกครั้งยังคิดดี ว่ามีงาน
เป็นคนคนหนึ่งซึ่งยอมแย่
เพราะไอ้คำว่าแคร์ แม้หน้าด้าน
ยังอดทนปนน้ำตามาเนิ่นนาน
คำหวานหวานสักครั้ง ยังไม่มี
คิดว่าทำดีเท่าที่คนรักจะทำได้
เธอก็ยิ่งได้ใจ ทำร้ายศักดิ์ศรี
ปล่อยให้คน ทนรอ มาแรมปี
เถอะ ! วันนี้หากจองหอง...ต้องขาดกัน
แด่คนใจน้อย คนนั้น 10/10/49 19.09
หน้าส่วนตัว
590
