11 กันยายน 2547 21:09 น.
ใบบอนแก้ว
...ขอแค่ข้าม ความตรม ที่ขมขืน
แค่ข้ามคืน สับสน และหม่นหมอง
ขอข่มใจ ให้หลับ แล้วรับรอง
เรื่องร่ำร้อง เรียกหา สิ้นคาใจ
แม้มันยอก ตอกย้ำ สุดช้ำทรวง
คงลุล่วง ผ่านพ้น ที่ทนไหว
ขอแค่คืน กลืนกล้ำ สิ้นช้ำใน
ความหมองไหม้ ย่ำแย่ หายแน่นอน
รับรองเรื่อง เคืองขุ่น เมื่อหมุนผ่าน
ตายตามกาล เวลา ไม่มาหลอน
เหมือนหมดกรรม ทำกัน ตามบั่นทอน
ใช่ออดอ้อน ห่วงหา ให้ปรานี
ขอแค่ฝืน ยืนดู อีกครู่หนึ่ง
คนเคยซึ้ง ตายเซ่น สิ้นเป็นผี
ลมหายใจ ให้หัก ความภักดี
ล้วนล้นปรี่ มากกว่า หมดค่าตาม
ยังอยากรู้ อยู่นิด ช่วยคิดตอบ
ชังหรือชอบ ช่วยที คำที่ถาม
เธอไห้หา หน้าโลง กี่โมงยาม
หรือเหยียดหยาม ให้กัน กี่วันคืน
คงแค่นี้ ที่ขอ เพียงพอค่า
ขอแค่หยด น้ำตา เธออย่าฝืน
รินรดเผื่อ เพื่อย้ำ ความกล้ำกลืน
หากเธอยื่น มอบให้ จากใจจริง...
15 เมษายน 2547 01:34 น.
ใบบอนแก้ว
...โอ้ดวงใจไยน้องคิดหมองเศร้า
ใจพี่เปล่าลืมน้องไยหมองศรี
ถึงห่างไกลใจมั่นขวัญฤดี
ใจดวงนี้ทุกห้องมีน้องครอง
อย่าหม่นใจไปเลยทรามเชยพี่
จากเพียงนี้ทรามวัยใจอย่าหมอง
ใจอย่าเคืองเรื่องใดควรไตร่ตรอง
อย่าคิดจ้องจนใจหวั่นไหวครัน
ใจน้องเศร้าเหงาไปไยไม่รู้
คิดถึงผู้ครองใจในจอมขวัญ
พี่ย่อมเศร้าเหงาใจไม่เว้นวัน
เหมือนน้องนั้นหมองใจก็ไม่ปาน
ถึงกายไกลใจใกล้ไม่คิดจาก
แรงใจหลากส่งหามาสมาน
เป็นคลื่นใจใสกว่าสุธาธาร
ที่ไหลผ่านใจขื่นให้รื่นรมย์
เป็นธารใจให้อาบที่ซาบซึ้ง
สู่ก้นบึ้งแห่งใจได้สุขสม
ตราบนิรันดร์มั่นใจไม่หลอกชม
อย่าขื่นขมดวงใจไปเลยนาง
โอ้ดวงใจไยน้องต้องหมองหม่น
เราสองคนมั่นใจไยหมองหมาง
ใจรวมใจได้ใจไม่จืดจาง
ทนอ้างว้างเหงาใจอีกไม่นาน...
หมายเหตุ ....บังคับซ้ำคำใดคำหนึ่งตลอดบท โดยไม่กำหนดตำแหน่ง ครับ
29 มีนาคม 2547 23:09 น.
ใบบอนแก้ว
...มีบ้างไหมใครกันรักฉันบ้าง
เพียงหวังสร้างรักนี้ที่สมหวัง
อย่าชังใจให้ป่วยด้วยคิดชัง
ขอเพียงครั้งเดียวหนอก็พอเพียง
ใจสุดเศร้าเขาผลักกระอักสุด
เขาเฉียงใจให้หลุดจนหยุดเฉียง
อยากเคียงคู่ผู้ใดให้ฉันเคียง
ช้ำเกินเสี่ยงรักร้างอย่างเหลือเกิน
เพราะซากรักหักย้ำอย่างซ้ำซาก
ตื้นเขินมากเมื่อเจออย่าเก้อเขิน
หรือเมินไกลไปหนาอย่ามองเมิน
เพียงการเกริ่นเรียกร้องสิ่งต้องการ
มีบ้างไหมใครหนอพอใจบ้าง
มาสารสร้างคนหลงนึกสงสาร
ตั้งนานแล้วแซ่วซมอยู่นมนาน
อย่ามองผ่านฉันไปไม่เหลียวมอง
ช่วยรักษาอย่าไร้สิ้นไอรัก
ใช่ของหนักเกินเข้าเป็นเจ้าของ
คอยครองคู่อยู่ใกล้ด้วยใจครอง
ให้ใจหมองฉันนี้มีสุขใจ
จะมั่นคงตรงรักภักดีมั่น
มีไหมนั่นรักนี้มีบ้างไหม
ขอใครคนสนค่าอย่าสนใคร
ค่าคนไร้คู่รักอีกสักคน...
หมายเหตุ.....บังคับซ้ำคำที่ 2 กับ คำสุดท้าย ในแต่ละวรรค
31 ธันวาคม 2546 17:38 น.
ใบบอนแก้ว
...ขึ้นปีใหม่ให้สุขทุกวันใหม่
สิ่งที่หวังตั้งใจได้ดั่งหวัง
มีกำลังวังชากว่าพลัง
ที่ผิดไปไว้สั่งครั้งต่อไป
สิ้นปีเก่าเราแน่แค่คนเก่า
จะวันไหนไม่เศร้าดีเท่าไหน
สิ้นทุกข์ใจในวันอันสุขใจ
เอาวันดีปีใหม่เริ่มให้ดี
อีกปีแล้วแพ้วพาลผ่านไปแล้ว
ให้สุขขีมีแววแพร้วสุขขี
โรคใดมีชีวาอย่าได้มี
แสนสำราญนานปีมีสราญ
สวัสดีปีใหม่ได้สิ่งดี
สิ่งหอมหวานนานปีที่แสนหวาน
ตามต้องการสานสุขทุกประการ
ร่ำรวยเทอญเงินล้านทุกท่านเทอญ...
8 พฤศจิกายน 2546 14:38 น.
ใบบอนแก้ว
๏ แสงประทีปแจ่มจ้า จำรัส
จงช่วยสัมผัสหวน แห่งข้า
ขอแสงส่องมิขัด- ขืนต่อ เลยนา
นำส่งรักแรงกล้า ก่อนนั้นถึงเขา
เอาวจีเอ่ยไว้ วางลง
สอดใส่กระทงสวย ส่งข้าม
จากจิตที่ยืนยง ใยมั่น คงเอย
บอกแม่ลูกเกินห้าม ห่วงห้วงรักหวง
ดวงจิตลูกกล่าวอ้าง อธิษฐาน
ขอยั่งยืนนานนัก แน่นแฟ้น
เพียงใจหนึ่งสมาน ลูกแน่ นอนเอย
ถึงอยู่คนละแคว้น ใคร่ให้เขาจำ
คำเขากลัวล่วงแล้ว ลับหาย
กลัวห่างพากายสูญ สร่างสิ้น
กลัวลืมซึ่งรักหมาย มอบสู่ กันนา
กลัวว่าแทบแดดิ้น ดั่งช้ำยอกแสน
แดนใดเขาอยู่นั้น นำไป
ทุกสิ่งหทัยฝาก ฝั่งน้ำ
กระทงแห่งสายใย ยวดยิ่ง
ลูกแค่ขอวอนซ้ำ ซ่อนให้ถึงเขา
คืนเนาแนบคู่ข้าง เคียงขวัญ
ขออย่าคิดผันแปร เปลี่ยนถ้อย
กระทงต่างสัมพันธ์ พึงกล่าว
แสงแจ่มประทีปน้อย เหนี่ยวให้คนึงหา ๚
หน้าส่วนตัว
1101
