7 มิถุนายน 2546 22:36 น.

...อย่าพ้อ...(กลอนกล # 21)

ใบบอนแก้ว

...อย่าตัดพ้อต่อว่าเมื่อคราห่าง
ไม่แรมร้างลืมไปคิดไขว้เขว
ควรยึดมั่นกันป่วนเกิดรวนเร
การคะเนคาดผ่านจะรานใจ
คอยตระหนักสักหน่อยแล้วค่อยว่า
วันเวลาผ่านผันหรือหวั่นไหว
ลองมองนึกตรึกตรองแล้วมองไป
เป็นจริงไหมที่เห็นเรื่องเป็นมา
นึกสักนิดคิดนึกลึกลึกเถิด
เล่ห์ร้างเกิดหันเหเสน่หา
นั่นเพราะใจไม่มั่นนะขวัญตา
ใช่เพราะว่าเปลี่ยนไปเมื่อไกลกัน
น่าเข้าใจในคราที่ลาห่าง
ทุกหนทางมีทุกข์และสุขสันต์
ถึงครั้งนี้ที่พึ่งในหนึ่งวัน
คือคงมั่นสัตย์ซื่อลืมหรือไร
ลองนึกย้อนก่อนน้องจะหมองหม่น
ที่สองคนเรานี้อยู่ที่ไหน
เริ่มรู้จักรักเพิ่มต่อเติมใจ
นานเท่าไหร่ที่ผ่านนะกานดา
จึงขอพ้อต่อถึงใครซึ่งห่วง
ฉันเฝ้าหวงผูกพันกระสันหา
นับวันชื่นคืนรับการกลับมา
คำต่อว่าเลิกทำขอพร่ำวอน...

....บังคับพิเศษ....-ซ้ำเสียงสระในคำที่ 1,5,7				
18 พฤษภาคม 2546 12:30 น.

...ตามกรรม...(กลอนกลบท# 20)

ใบบอนแก้ว

...ทำเวรทำกรรมใดไว้ทั้งใหญ่น้อย
ดีชั่วดีที่จักคอยย้อนรอยผล
เป็นบุญเป็นเช่นกรรมประจำตน
สุดหนีสุดฉุดหลีกพ้นตามผลกรรม
ชีวิตชีวีได้มามีค่าหลาย
ชั่วดีชั่วตัวกลับกลายอย่าได้ขำ
อิ่มสุขอิ่มยิ้มระรื่นชื่นใจจำ
หม่นทุกข์หม่นจนกลืนกล้ำหากทำเลว
คนหลายคนทนทุกข์หนักด้วยหลักก่อ
เกิดชั่วเกิดเปิดหลุมล่อดุจบ่อเหว
หลายคนหลายตายกับช่องทางปล่องเปลว
ร่วงหล่นร่วงห้วงแหลกเหลวตัวเลวทราม
ซ่อนซุกซ่อนร้อนระอุอกุศล
แรงร้อนแรงแห่งทุกข์ทนจนน่าขาม
แต่ว่าแต่แพ้พ่ายกันหากมันตาม
เกินหนีเกินเดินก้าวข้ามความเลวจริง
ทำดีทำกรรมดีไว้อย่าได้ยั้ง
อย่าหยุดอย่ามาคิดพลั้งทั้งชายหญิง
หยุดชั่วหยุดฉุดใจไว้ให้ประวิง
สุขโศกสุขทุกข์ทุกสิ่งยิ่งที่ใจ
เวรเอ๋ยเวรเล่นรับรองสนองผล
ปลีกหนีปลีกหลีกหรือพ้นที่ทนไหว
แรงกรรมแรงแฝงอำนาจเป็นทาสไป
ร้อยทั้งร้อยคอยชดใช้ในผลกรรม...

.........บังคับพิเศษ......- ซ้ำคำที่ 1 และ คำที่ 3 ในแต่ละวรรค ครับ				
7 พฤษภาคม 2546 22:29 น.

...ไม่ไกลใจ...(กลอนกลบท# 19)

ใบบอนแก้ว

...ระยะทางห่างไกลนักรักเราสอง
จักรักครองอยู่อย่างนี้ไม่หนีหาย
อยู่คู่เคียงเพียงจนกว่าชีวาวาย
จะสลายก็เพียงร่างเพียงอย่างเดียว
ทางห่างไกลใช่ใจนะจะห่างเท่า
ในใจเราทั้งสองนั้นมั่นแน่นเหนียว
ระยะห่างทางรักนั้นสั้นจริงเชียว
แวบแป๊บเดี๋ยวส่งรักได้ถึงใจกัน
คงส่งใจให้ประจำใช่ทำเฉย
ใช่ใจเคยคิดจะเหลือเพื่อเหหัน
แม้แต่คิดนิดหนึ่งนี้ที่แบ่งปัน
ครึ่งหนึ่งนั้นมิเคยมีที่เปลี่ยนไป
แสงแห่งรักจักสว่างมิจางดับ
เหมือนเดือนลับจักลืมฟ้าคราสดใส
จิตติดตรึงถึงระยะทางจะไกล
จะไสวส่องสว่างอยู่กลางทรวง
ลองมองย้อนตอนเคยอยู่แรกรู้จัก
แรกแปลกนักหนอใจนี้ที่เคยหวง
ใจไม่หวังยังรักแท้แค่คู่ควง
วันนั้นล่วงเลยตระหนักถึงรักจริง
เลยเอ่ยย้ำคำคำนี้ว่าที่รัก
จะตระหนักว่าอย่างไรใจยอดหญิง
ทั่วหัวใจได้ความรักเพื่อพักพิง
รักจักยิ่งสร้างทางใจให้ยืนยาว...

......บังคับพิเศษ.......- ซ้ำเสียงสระ 2 คำแรก ในแต่ละวรรค
                               - ให้นำคำใดคำหนึ่งในวรรคหน้า มาซ้ำ ในวรรคหลังโดยไม่กำหนดตำแหน่ง............ครับ				
20 เมษายน 2546 21:45 น.

...แว่วเสียงลม...(กลอนกลบท# 18)

ใบบอนแก้ว

...แว่วพระพายคล้ายเสียงร้องของน้องเจ้า
ระรินระรวยด้วยเศร้าพัดเข้าหา
ประสมถ้อยคอยพร่ำพรอดตลอดมา
ณ รัตติกาลผ่านฟ้าพาคำนึง
ระรื่นระงมพรมพลิ้วตามทิวไม้
ภิรมย์ใจมิเคยเหลือเมื่อคิดถึง
ปรารถนามาเคลียเคล้าเฝ้ารำพึง
ประดิษฐ์ประสิทธิ์คิดพึ่งถึงสิ่งดี
ไฉนน้องต้องเคลือบแคลงระแวงรัก
ณ กาลวิบัติซัดผลักใช่จักหนี
และอายุขัยใจมั่นนั้นมากมี
ผิวายปราณรานรักนี้ให้พี่ตาย
โอ้วิมานบ้านใจรักมีหลักพร้อม
พิสุทธิ์พิเศษเขตล้อมยอมถวาย
ตะหง่านอยู่คู่สิ้นฟ้าชีวาวาย
ณ ห้วงภวังค์ทั้งหลายหมายนางเดียว
ประทังอุทารสารรักตักเตือนจิต
ตระการเกินเดินหลงผิดไม่คิดเหลียว
สรรพสิ่งยิ่งแปรผันกันจริงเชียว
สลายมลายคลายเกี่ยวแล้วเที่ยวเลือน
เผชิญกรรมทำกันมาพาโศกหนัก
พระพายกระโชกโศกนักดั่งรักเฉือน
ระหกระเหินเมิลซ้ำคอยย้ำเตือน
ประเมินเหมือนรักเรานี้ที่เศร้าใจ...

.........บังคับพิเศษ.....- ให้นำคณะของ อีทิสังฉันท์  มาแยกออกวางไว้ต้นวรรคทุกวรรค...ครับ

.........หมายเหตุ.....เมิล  หมายความว่า  มองดู.....				
19 เมษายน 2546 18:10 น.

...ปรารถนา...(กลอนกลบท # 17)

ใบบอนแก้ว

...มองท้องฟ้าพาใจเคืองเบื้องบนหม่น
เหมือนเตือนคนไร้คู่เกี่ยวเปลี่ยวเปล่าเหงา
ฟ้าครานี้มีแต่ครึ้มซึมเท่าเรา
ที่มีเศร้าสุดโศกแสนแน่นในใจ
ดาราเอ๋ยเคยดื่นดาษกลาดเกลื่อนเหมือน
เป็นเช่นเพื่อนคู่เคียงฟ้าคราไหนไหน
แม้แต่แสงแห่งดารามาไกลไป
ย้ำทำให้คนขาดคู่ดูแย่แล
คล้ายหลายกรรมนำชักพามาเที่ยวเกี่ยว
ไร้ใครเหลียวคอยดูเราเฝ้าแยแส
จึงถึงจางห่างเหินไปใจแชแปร
เปลี่ยนเวียนแท้พารักเคยเลยร้างจาง
แสนแน่นในใจเราซิวิโยคโศก
รุมสุมโรคสุดร้ายแรงแย่งวางขวาง
หายาใดในโลกเล่าเฝ้าถางทาง
เท่าเอาใจในรักสร้างอย่างเดียวเชียว
ดุจสุดฟ้าถ้าดาวเดือนเยือนอยู่คู่
ฟื้นคืนสู่ราตรีให้ใครเที่ยวเหลียว
แสงแห่งฟ้าคราคืนหนึ่งซึ่งเดี๋ยวเดียว
ก็พอเหนี่ยวให้สุขฟื้นคืนฟ้ามา
จิตคิดถึงจึงครวญใคร่ในที่นี้
น้องของพี่รอคอยหน่อยค่อยมาหา
ไม่ไปลับกลับคืนเหมือนเดือนดารา
อยู่คู่ฟ้าเปรียบเทียบเท่าเราสองครอง...

.............บังคับพิเศษ.....- ซ้ำเสียงสระ 2 คำแรก และ 2 คำท้ายในแต่ละวรรคครับ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใบบอนแก้ว
Lovings  ใบบอนแก้ว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใบบอนแก้ว
Lovings  ใบบอนแก้ว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใบบอนแก้ว
Lovings  ใบบอนแก้ว เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงใบบอนแก้ว