12 ธันวาคม 2544 13:12 น.
ไม้เก็ด
สุภาษิต คือคำที่พร่ำสอน
ให้สังวรเอาไว้จะไม่ผิด
สอนให้ทำ สอนให้เว้น อยู่เป็นนิจ
ใช้ความจริงของชีวิตลิขิตมา
เช่น น้ำมาปลากินมด น้ำลดมดกินปลา
เข้าเถื่อนอย่าลืมพร้า วาจาจริงย่อมไม่ตาย
นอนสูงให้นอนคว่ำ นอนต่ำให้นอนหงาย
น้ำร้อนปลาเป็น น้ำเย็นปลาตาย ผิจะหมายหมายจงแท้
คำพังเพยคือคำพร่ำหยิบยก
เอื้อนสาธกประกอบเรื่องเบื้องต้นแฉ
ตีความให้เข้ากับเรื่องเกี่ยวเนื่องแท้
ใช้พูดแต่ไม่หวัง สั่งสอนใคร
เช่น เข็นครกขึ้นภูเขา ขายผ้าเอาหน้ารอด ไง
ฝนตกขี้หมูไหล คนจัญไรมาพบกัน
เขียนด้วยมือลบด้วยเท้า วัวใครเข้าคอกคนนั้น
แย้มปากก็เห็นไรฟัน อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย
สุภาษิต,คำพังเพย เราเคยเห็น
แยกประเด็นพินิจดูรู้ความหมาย
ทั้งสองอย่างต่างก็ดีมีมากมาย
ทั้งหญิงชายเลือกใช้ ไทยไทยเอย.
12 ธันวาคม 2544 12:57 น.
ไม้เก็ด
ประเพณีศรีไทยได้ประพฤติ
สืบทอดยึดยืนยงไม่หลงหาย
โอกาสถึงทั้งปีมีมากมาย
ของขวัญหมายมอบให้น้ำใจมี
เช่นคริสมาส ขึ้นปีใหม่ คล้ายวันเกิด
ของขวัญเลิศเลอล้ำน้ำใจปรี่
ควรจะปองของขวัญสรรวิธี
เลือกของที่ให้โลกสวยมาช่วยกัน
ผลิตในประเทศเขตไทยชาติ
และสามารถนำมาใช้ได้อีกนั่น
ไม่ก่อเกิดมลภาวะมาประจัน
บรรจุภัณฑ์หมุนเวียนใช้ได้อีกครา
ไม่มีสาร CFC. ที่อันตราย
ใช้ได้หลายครั้งนานด้านคุณค่า
เป็นของช่วยเสริมสร้างทางปัญญา
ลดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ควัน
เป็นของไม่ผ่านทดลองกับผองสัตว์
ช่วยประหยัดพลังงานนานสร้างสรรค์
ไม่ใช้สารเคมีผีผูกพัน
เป็นของขวัญรักษาทรัพยากร
ดูจะเป็นการยากบั่นบากหา
เสนอมาเพื่อพินิจคิดดูก่อน
คุณสมบัติขาดไปบ้างอย่างแน่นอน
รู้สังวรเลือกบริโภค โลกสวยงาม.
11 ธันวาคม 2544 00:28 น.
ไม้เก็ด
ก้อนหินหากวางอยู่ไม่รู้เคลื่อน
ผ่านวันเดือน ปีไป ตะไคร่จับ
ยิ่งเนิ่นนานผ่านไปตะไคร่ทับ
มากมายนับหุ้มหินหมด ไม่งดงาม
ก้อนหินหากกลิ้งไปในน้ำเชี่ยว
ตะไคร่เขียวไม่จับทับล้นหลาม
บางก้อนดูกลมขาวเป็นวาววาม
มองเห็นตามลำห้วยสวยจับใจ
เปรียบสมอง สองมือ นั้นคือหิน
ตราบชีวินยังอยู่รู้เคลื่อนไหว
เราเป็นเจ้าของมันทุกวันไป
ต้องหมั่นใช้สมองและสองมือ
ต้องหมั่นคิดหมั่นเขียนพากเพียรยิ่ง
ไม่ทอดทิ้งมานะขยันถือ
กอปรกิจยากอุปสรรคมาดักฮือ
ล่าถอยคือพ่ายแพ้ให้แก่มัน
พบปัญหาหลายแง่ย่อมแก้ได้
หากมีใจมานะสู้ขยัน
ถ้าปล่อยเลยตามเลยเฉยเฉยกัน
เหมือนหินครันไม่เคลื่อนไหว ตะไคร่มี
หินกลิ้งย่อมจะไร้ตะไคร่จับ
หมั่นเคลื่อนขับ สมอง สองมือนี่
จะปราดเปรื่องเรืองวิทย์ รู้วิธี
อยู่โลกนี้อย่างสบายไม่อายคน.
9 ธันวาคม 2544 23:45 น.
ไม้เก็ด
คำว่าชอบเกิดจาก ช.ก่อเริ่มต้น
แล้วแตกผลจาก ช. เป็น อ.อ่าง
ติดตามต่อ บ.ใบไม้ ไม่เว้นวาง
รวมกันสร้างคำว่าชอบ มอบให้กัน
ใครหนอคิดคำว่าชอบ..ชอบจริงหนอ
ทุกครั้งพอชอบใครจิตใฝ่ฝัน
จะส่งสายตาชอบมอบสัมพันธ์
ให้แก่ใครคนนั้นทุกวันมา
เขาก็ส่งสายตามาประสาน
รอยยิ้มหวานระบายไว้บนใบหน้า
เชื่อมสายใยไมตรีที่โสภา
ให้เรากล้าทักทายหมายไมตรี
จากวันนั้นลุล่วงซึ้งดวงจิต
เราสนิทสนมกันทุกวันวี่
รู้และเข้าใจกันหลับฝันดี
จนเกิดมี รัก,ห่วงกลางดวงใจ
คำว่ารักเกิดจาก ร.ก่อต้นรัก
ก.ไก่ภักดีอยู่ เคียงคู่ใกล้
ไม้หันอากาศพาดกลางสร้างเยื่อใย
รวมกันได้ว่า รัก บอกรักกัน
ใครหนอคิดคำว่าชอบ..ชอบตรึงจิต
ใครหนอคิดคำว่ารัก..รักมหันต์
ชอบบวกรักภักดีร่วมชีวัน
แจกการ์ดพลันเชิญท่าน..งานวิวาห์
8 ธันวาคม 2544 23:45 น.
ไม้เก็ด
๐ กว่าถั่วจะสุกงาก็ไหม้ เพราะไร้รอบคอบกอปรกิจ
ทำการงานใดไม่คิด ถูก-ผิด ก่อน-หลัง ไม่สังวร
๐ งานั้นต้องคั่วทีหลัง กะทะตั้งต้องคั่วถั่วก่อน
สุกพร้อมกันแท้แน่นอน ทุกตอนกอปรกิจ จงคิดครวญ.
หน้าส่วนตัว
3544
