ฉันนั่งอยู่บนหาดทรายขาวสะอาด
ดาระดาษหาดทรายแลเปลือกหอย
ฉันนั่งมองความหวังของใจดวงน้อย
แล้วค่อย ๆ เรียงร้อยหอยบนหาดทราย
ฉันนั่งคิดติดตรึงตราตรึงจิต
ใจเฝ้าคิดพะวงและสงสัย
ใครคนนั้นควงกับเธอที่ตรงนั้น
ริมหาดทรายที่ฉันนั่งนึกถึงเธอ
กระแสน้ำสาดซัดซู่ซู่ซ่า
ครื่นสัดฝ่าแสงแดดที่อับเฉา
ใครคนนี้ทนดูเธอเพียงภาพเงา
แล้วจึงนั่งทอดกายาบนหาดทราย
ถึงเธอจะมีใครฉันไม่สน
ใครคนนั้นจะ...ทำให้เธอมีสุขสักแค่ไหน
แต่ฉันขอแบ่งเบาความเจ็บช้ำของเธอไว้
ขอแค่ฉันได้อยู่ใกล้เธอก็พอ
.............................................................
ฉันขอเป็นคนที่คอยช่วยเหลือ
และจะไม่ขอเป็นคนเคียงข้าง
ฉันขอเพียงความฝันที่เลือนลาง
และรอคอยเธอนั้นมองเห็นกัน...
19 กรกฎาคม 2547 12:54 น. - comment id 300944
นั่งมองภาพทะเลน้อยภาพลอยเด่น แต่มิใช่ภาพทะเลที่เห็น ณ ตรงหน้า กับเป็นใครหนึ่งคนที่ไกลตา ที่เรานั้นห่วงหามาเคียงใจ จึงทำให้ทะเลน้อยคล้ายร้อยรัก มาสลักตรึงใจให้หวั่นไหว อยากเดินเคียงชิดใกล้ใจผูกพัน กับเธอนั้นที่ห่างใจและไกลตา *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ มาชมทะเลเป็นเพื่อนแล้วกันค่ะ อิอิ*-*

19 กรกฎาคม 2547 13:04 น. - comment id 300962
กลอนเรียบเรียงงดงามมีระเบียบ บ่งบอกถึงความ เรียบนิ่งของหัวใจ แต่เหตุใดแฝงอารมย์โศกเศร้า ได้ถึงเพียงนี้ จัดเป็นกลอนที่ดีที่สื่ออารมย์ได้กระ จ่างชัด ถึงแม้จะขัดกับบุคคลิกของผู้เขียน ๚ะ๛ size>

19 กรกฎาคม 2547 13:31 น. - comment id 300996
ออนไลน์ทั้งวันแบบนี้ จะมีสักกี่คน ๚ะ๛ ๚ะ๛ ๚ะ๛ ๚ะ๛ ๚ะ๛ 5 5 5 ขำจริงๆ
