พายุในใจ

สุชาดา โมรา

.......               
                   ก่อนพายุจะละลายเป็นสายน้ำ
ลมฝนหมุนสู่ยอดเขา
ผลัดเปลี่ยนความเหงาให้ทุเลา
แต่พายุเบาเบากลับพาใจฉันกล่อนเป็นธุลี
	ยามมรสุมคลื่นลมสงบเงียบ
คารมเฉียบขาดเพียงใดฉันรู้ดี
เธอเป็นเหมือนภาพความทรงจำยังตราตรึง
ฉันอยากใคร่ย้อนวันกลับไป
	วันนี้  วันนั้น  วันไหนไหน
มันคงไม่มีอีกแล้วไม่มีอีกแล้ว
ภาพวันเก่าเก่ามะลายไปสิ้นในใจของเธอ
ผิดกลับใจของฉันที่ยังคงรอคอย
	ฉันผู้หญิงที่โง่รักเธอ
ฉันผู้หญิงที่ลืมคนเลวอย่างเธอไม่ได้
ฉันผู้หญิงที่บ้าที่สุดในโลก
แต่ก็หวังว่าสักวันผู้ชายเลวเลวอย่างเธอ
จะกลับมามองฉันบ้าง  
มองในสิ่งที่ถูกต้อง  มิใช่ตราบาปที่เธอทิ้งไว้ให้	
	ฉันมีรักใหม่อีกครั้ง
ฉันกำลังจะแต่งงาน
ฉันกำลังจะไปเรียนแดนหิมะขาว
ฉันกำลังจะหอบรักใหม่แล้วโบยบินไปไกลแสนไกล
แต่ทว่าฉันยังลืมคุณไม่ได้สักครา
	ทำไมคนเลวเลวอย่างคุณถึงทำให้ฉันหลง
สวรรค์ไม่เข้าใจเลย
	วันเวลาผันไปไม่หยุดนิ่ง
รักครั้งใหม่ของฉันเริ่มก่อตัวดับมรสุมในใจ
รักครั้งนี้เป็นรักที่น่าชื่นชม
ฉันจึงมาหาความหมายของคำว่ารักแท้
	เธอยังจะจูงมือฉันเดินต่อไปไหม
เธอพร้อมที่จะก้าวไปพร้อมพร้อมกันไหม
เขาตอบว่าใช่และจะเป็นแบบนี้ตลอดชีวิต
ฉันรู้สึกรู้สึกตึกตัก
หัวใจไม่คงที่ฉันรู้สึกรักอาวรณ์  อาทรเธอ
เธอทำให้ทุกทุกวันของฉันมีความหมาย
ฉันรักเธอ
ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่ติดตามผลงานมาโดยตลอดนะคะ...