..๏ เพียงใครสักคน

อัลมิตรา


..๏ บนบรรทัดสุดท้ายนิยายรัก
ฉันอกหักอีกหนดั่งคนเขลา
มีแต่ตัวกับหัวใจใครจะเอา
รับบทเก่าซ้ำซ้ำ...ช้ำจนชิน
ขอยอมรับสภาพตนคนพ่ายแพ้
แม้นย่ำแย่ความหวังพังหมดสิ้น
ต้องคอยห้ามน้ำตาอย่าไหลริน
ทำใจหินทั้งที่ท้อทรมาน
ชีวิตคล้ายตายซากจมขวากหนาม
ยากเอ่ยความทุกข์ให้ใครสงสาร
ทุกวี่วันกลั้นสะอื้นกลืนร้าวราน
แม้นเนิ่นนานเพียงใดจำใจทน
หวังฝนซาฟ้าใหม่ในวันพรุ่ง
จะถักรุ้งทอรักอีกสักหน
สานจากใจใสกระจ่างใครบางคน
ฉุดฉันพ้นห้วงทุกข์พบสุขแทน ๚ะ๛				
comments powered by Disqus
  • keekie

    24 กันยายน 2547 15:10 น. - comment id 337450

    ใครหนอขีด เส้นนิยาม แห่งความรัก..
    
    คราอกหัก เขารับรู้ บ้างไหมหนอ
    
    แม้เจ็บปวด แสนช้ำใจ น้ำตาคลอ
    
    ใจยังรอ คอยรักแท้ อยู่ร่ำไป...
    
    ......................................................
    
    ไม่มีใครเข็ดกับความรักซักทีนะคะ..
    ยังคงมีความหวังว่าจะได้พบความรักแท้อยู่เสมอ
    แม้จะเจ็บช้ำมานานเท่าไร...
    ขอให้ได้พบเร็วๆๆ นะคะ..
    
    เอ่อ...อันนี้..กี้อวยพรให้ตัวเองด้วยอ่ะค่ะ..
    อิอิอิ...
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    24 กันยายน 2547 15:12 น. - comment id 337451

    มาแวะเยี่ยม..นั่งรอตะวันขึ้น....
  • กุ้งหนามแดง

    24 กันยายน 2547 15:21 น. - comment id 337455

    ใครสักคน ฉุดฉัน ช่วยปันทุกข์
    ให้ฉันสุข ใจบ้าง อย่าห่างฉัน
    กำลังใจ ก็ยังดี ปีละวัน
    ให้ฉันฝัน บางที มีสุขใจ
    
    วันที่เหลือ จงเผื่อ เพื่อคนอื่น
    ฉันคงฟื้น ความเฉา ไม่เอาไหน
    วันที่ขอ วันทำการ อย่าผ่านไป
    ห้าวันได้ พบกัน ฉันก็พอ..
    ...
    ฉันเยอะดีเนอะ...แล้วเธอสบายดีเปล่าจ๊ะ...
    ...
    
    
  • extreme life

    24 กันยายน 2547 15:29 น. - comment id 337458

    ตอนนี้ทุกข์ให้สุดใจ
    เดี๋ยวตอนใหม่สุขใสยิ่งกว่าอะไรดี...
  • แก้วประเสริฐ

    24 กันยายน 2547 15:32 น. - comment id 337461

    อันความรักยากนักจักพบแท้
    มักผันแปรเปลี่ยนกลายละลายหนอ
    พอพานพบสบใจคิดว่าพอ
    แม้นเพียงรอพอมีใจกลับหายไป
                นี่แหละหนอเป็นชีวิตลิขิตฟ้า
    โชคชะตามากลั่นแกล้งแล้วผลักไส
    ให้ตัวเราเฝ้าระทมสุดอาลัย
    จะมีใครเล่าหนอมาพนอเรา.
    
                        แก้วประเสริฐ.
  • ผู้หญิงในเงาน้ำ

    24 กันยายน 2547 16:04 น. - comment id 337487

    แล้วฟ้าหลังฝนจะสดใส
    เพื่อเติมใจ เติมไฟ และเติมฝัน
    มองข้างหน้า ก้าวข้างหน้า ท้าคืนวัน
    ความสุขสันต์ เกิดขึ้นได้ ด้วยใจตัว
    
    *** เป็นกำลังใจให้นะคะ  n_n ***
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    24 กันยายน 2547 16:05 น. - comment id 337490

    ขอกำลัง ใจจงมี อย่าหนีหาย
    อย่าละลาย กับความเศร้า ที่เข้าถม
    จงหยัดยืน ให้หน้าชื่น แม้อกตรม
    ความขื่นขม ก็จะหาย มลายไป
    
    **บินมาทักทายครับ
  • หมี่เป็ด โลกียชน

    24 กันยายน 2547 17:21 น. - comment id 337551

    สานจากใจใสกระจ่างใครบางคน
    ฉุดฉันพ้นจากทุกข์พบสุขจริง ๚ะ๛ 
    
    
    
    
    
    //  ลับดาบไปฉุดโดยด่วน!
  • กอกก

    24 กันยายน 2547 17:46 น. - comment id 337565

    หลังจากหนาวสาวสะท้านไม่นานอุ่น
    คนเคยคุ้นคิดมอบตอบจอมขวัญ
    สุดก้นบึ้งซึ่งหัวใจให้ชีวัน
    นิจนิรันดร์นั้นโอบไอรักให้เธอ***
    
    มีทุกข์ร่วมทุกข์ มีสุขร่วมสุขนะคะ
    มาทักทายคนเหงาๆ
    สวัสดีค่ะ
    
  • คนเมืองลิง

    24 กันยายน 2547 18:24 น. - comment id 337584

    กลอนงามมากๆเลยค่ะ
  • ใจปลายทาง

    24 กันยายน 2547 20:17 น. - comment id 337608

    ไพเราะค่ะ
  • เมกกะ

    24 กันยายน 2547 21:07 น. - comment id 337632

    สิ้นชีพ มฤตา อาสัญ 
    หยุดพลัน โปรดอย่า ร่ำไห้ 
    เพียงจาร สลักซึ้ง ตรึงใจ 
    จักเคียง ชิดใกล้ ชั่วกาลป์ 
    
    
    คุณimpเขียนอะไรก็ดูดีไปหมดเลยนะครับ
    ฮิๆๆ  นี้แบบอย่างที่เมกพยายามจะก้าวตาม
    ขอบคุณครับที่เขียนกลอนสวย ๆ ให้อ่านอยู่เสมอ
    
    +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+  +-*-+-*-+
    
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    24 กันยายน 2547 23:50 น. - comment id 337718

    เพียงใครสักคน...แต่ดูเหมือนช่างหายากเสียจริงๆ นะคะ
    ........................................................................................
    ลี่...ผู้มาเยือน
    
  • พระจันทร์หวาน

    25 กันยายน 2547 00:11 น. - comment id 337735

    ...ขีดเส้นใต้เอาไว้ว่าเคยรัก
    แต่ต้องหักใจลาเกินกว่าฝัน
    จำต้องหลีกหนีไปในกลางครัน
    แม้โศกศัลย์จาบัลย์ต้องกลั้นใจ
    
    ....ดีกว่ารักเธอแล้วแก้วใจเอ๋ย
    มิอาจอยู่คู่เขนยเลยผลักไส
    ต้องทิ้งร้างห่างเหินเดินจากไป
    หวังเพียงให้มีใครได้คู่ควร
    
    ....เศร้าครั้งนี้ฤดีที่ขมขื่น
    เพื่อวันชื่นรื่นกว่าอย่าคิดหวน
    ดีกว่าเศร้าเนานานสงสารนวล
    ทุกคำล้วนจากใจไม่อยากเลย....
    
    อิ อิ อิ   เศร้า เจง เจง เอาผ้าเช็ดหน้าป่าว
  • พฤหัส กฤษชยรักษ์

    25 กันยายน 2547 00:19 น. - comment id 337743

    ตะวันรุ่งพรุ่งนี้คิดมีรัก
    จะทอถักสายใยตามใจฝัน
    เหมือนแมงมุมดักจับแมลงวัน
    อาจมีเสือติดจั่นพรานคนงาม...
    
    มีโอกาศแวะมายั่วเย้า...ลูกศิษย์ไม่ได้คิดล้างครูนะครับ ..ระลึกถึงอยู่เสมอ
  • อัลมิตรา

    25 กันยายน 2547 00:35 น. - comment id 337751

    คุณkeekie .. ขอบคุณมากค่ะ บางคนเมื่อเจอเหตุการณ์นี้ ต้องเลือกเองว่า จะแกร่งหรือจะกรอบค่ะ 
    
    คุณฤกษ์ .. แล้วจะถักทอรุ้งมั๊ยเอ่ย ..
    
    คุณกุ้ง .. สบายดีค่ะ งานชุกเป็นระยะ ๆ 
    
    คุณextreme life .. ใช่แล้วค่ะ ทุกข์ก็ให้ใจรับรู้ว่าทุกข์ เมื่อสุขจะได้อิ่มเอมกับความสุขค่ะ
    
    คุณแก้วประเสริฐ .. ดีจัง คราวนี้ไม่เสียตังค์สิบบาทค่ะ
    
    คุณผู้หญิงไร้เงา .. ขอบคุณมากค่ะ สำหรับกำลังใจ
    
    คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ขอบคุณมากค่ะ กำลังใจเกินร้อยเชียวค่ะ
    
    คุณหมี่เป็ดผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก .. เชืดลิงให้ไก่ดูหรือคะ หรือว่าจะเชือดเป็ดให้ลิงดู :) 
    
    คุณกอกก .. นี่สิ เพื่อนเอย ฯ ขอบคุณมากค่ะ
    
    คุณคนเมืองลิง .. ขอบคุณมากค่ะ
    
    คุณใจปลายทาง .. ขอบคุณมากค่ะ
    
    คุณเมกกะ .. จริงหรือคะ ที่จะก้าวตาม คราวก่อนคุณบอกว่าจะเป็นตัวของตัวเองนี่นา หรือว่าอัลมิตราแปลเจตนาผิดไป ในกระทู้ฉันท์ที่ชื่อ ชื่มชม ค่ะ
    
    คุณลี่ .. ใช่ค่ะ หายากเสียจริง ยากเสียจนไม่อยากหาแล้วค่ะ
    
    คุณพระจันทร์หวาน .. แอบมาหยอกกันตรงนี้ ผ้าเช็ดหน้าเอาค่ะ สัก 7 ผืนคงพอนะคะ ขอบคุณสำหรับคำขีดเส้นใต้ค่ะ
    
    คุณพฤหัส .. ระลึกถึงเช่นกันค่ะ 
    
    .. มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า..
    
    
  • ใบบอนแก้ว

    25 กันยายน 2547 00:40 น. - comment id 337756

    ...ใครสักคนค้นกว่าจะหาพบ
    แล้วสยบใจห่วงให้ห่วงแหน
    ใครคนนี้ที่มอบสิ่งตอบแทน
    สู่อ้อมแขนของรักไม่จากลา...
    
    ..................สวัสดีครับ....................
    
  • เรไร

    25 กันยายน 2547 01:27 น. - comment id 337767

    มือข้างไหน จะฉุด ยื้อยุดให้
    ดึงหัวใจ ทรมาน รานระทม
    แล้วมือใคร ยื่นมา คราที่ตรม
    ยามขื่นขม มาจับฝัน อัลมิตรา
    
    @@@@@@@@@@@@@
    
    
    
  • ฟ้าใหม่

    25 กันยายน 2547 10:43 น. - comment id 337844

    อันเรื่องเท็จเรื่องจริงทุกสิ่งสรรพ
    นั้นจะนับให้งง ณ.ตรงไหน
    เป็นเป้าล่อเป้าหรอกบอกใครใคร
    ฤาแค่ไม้ประดับสำหรับเธอ
    
    ในม่านหมอกบอกรักสมัครเล่น
    แล้วจะเห็นความจริงทุกสิ่งเหรอ
    จะพูดบอกดั่งเพ้อพกนกละเมอ
    คงจะเก้ออีกนานกว่าสานใจ
    
    คงกระท่อนต่อกระแท่นแน่นหัวอก
    เจ็บดั่งนกต้องศรความอ่อนไหว
    เหมือนน้ำท่วมปากกระฉอกเกินบอกใคร
    ร้าวภายในช้ำเจ็บต้องเก็บจำ
    
    รักคงมั่นวันเปลี่ยนยังเวียนหา
    คำสัญญาร่วมใจใครคงขำ
    สนองถ้อยร้อยรักที่ฝากคำ
    ดั่งเข็มตำเสียดแทงแสลงจินต์
    
    จะให้เป็นทาสรักสักเท่าไหร่
    จึงพอใจรัญจวนหวนถวิล
    จะให้รอจนร่างลับกับแผ่นดิน
    จึงให้ยินคำว่ารักจากปากเธอ
    
    ถ้าฉันตายวันพรุ่งด้วยรุ้งรัก
    ต่อหน้าพักตร์ท่านยมตรมเสมอ
    ต้องร้องทุกข์บอกท่านที่ผ่านเจอ
    มีแต่เก้อเธอกระทำให้ช้ำตาย
    
    
    
    
    
    
  • รัถยา

    25 กันยายน 2547 14:14 น. - comment id 337903

    .
    
    หลังฝนซาฟ้าใหม่ในวันพรุ่ง
    จะถักรุ้งทอรักอีกสักหน
    สานจากใจใสกระจ่างใครบางคน
    ฉุดฉันพ้นห้วงทุกข์พบสุขแทน
    
    .....................คงอีกไม่นานหรอก 
    
    พาพ้นข้ามหวามวัน ...ที่ฝันหาย
    เป็นฝันกลายหวานใหม่สุขใจแสน
    จะกอบเก็บเหน็บรัก สลักแดน
    ในถิ่นแท่นฐานใจ ไว้คู่เธอ
    
    .....เสียรูปกลอนคุณอัลมิตราไหมเนี่ย
    
    ..
  • โอ๋ ศิษย์นันท์คนเขียนโคลงกลอน

    25 กันยายน 2547 21:56 น. - comment id 338116

    มาช้าดีกว่าไม่มา
  • อัลมิตรา

    26 กันยายน 2547 08:01 น. - comment id 338300

    คุณใบบอนแก้ว..
    
    นี่หรือรักชักหวาดเกินคาดผล 
    ยังสู้ทนหาทางคอยสร้างสรรค์
    เส้นทางรักหนักใจใคร่รำพัน
    แม้ชีพนั้นทุกข์หนักก็จักยอม
    
    คุณเรไร..
    
    พึงสดับ ณ ค่ำหนึ่ง ............ให้คำนึงถึงวันวาร 
    ข้างขึ้นจันทร์ตระการ.........สานแสงส่องข้าเดียวดาย 
    รำพึง โอ้ ! อกหนอ.............รันทดท้อมิเว้นวาย 
    มีข้าลำพังกาย ...................กับแสงเดือนเป็นเพื่อนยล...
    
    
    คุณฟ้าใหม่ ..
    
    ขอตอบคำจำนรรจ์ว่าจันทร์เจ้า 
    อยู่เป็นเงาราตรีที่สดใส 
    เป็นเพื่อนฟ้าราตรีที่จริงใจ 
    ยังรักใคร่หมู่ดาวพร่างพราวพราย 
    
    อยากเอาจันทร์นั้นไว้ในอ้อมรัก 
    มิยากนักถึงกับลับสลาย 
    ต้องตักตวงลวงล่อขุดบ่อทราย 
    ยามจันทร์ฉายในบ่อที่ล่อมา 
    
    เห็นแหล่งน้ำทำเงาเจ้าจันทร์ไหม 
    เชื่อหรือไม่เพราะเล่ห์เสน่หา 
    มิต้องถึงดึงผ่านม่านเมฆา 
    แล้วทำฟ้าเศร้าสร้อยจนน้อยใจ 
    
    เสน่ห์รักหนักเล่ห์หากเหหัน 
    ดุจดังจันทร์เกเรเถลไถล 
    ทำฟ้าหม่นปนโศกถึงโลกไกล 
    เพราะฟ้าไร้จันทร์งามยามราตรี 
    
    คุณรัถยา ..
    
    คืนค่ำอันเดียวดาย
    แลจุดหมาย ณ ปลายฟ้า
    เพ่งพิศดวงดารา
    อยากจะคว้ามาแนบใจ
    
    อยากติดปีกโผบิน
    ไปทั่วถิ่น ณ แดนไกล
    ลมพัดกระหวัดไกว
    ล่องลอยไซร้ไม่อาวรณ์
    
    แต่คืนนี้อ้างว้าง
    อยู่ท่ามกลาง ณ นคร
    ร่ำไห้ใจร้าวรอน
    อกสะท้อนให้คะนึง
    
    โหยหาคนใกล้ใจ
    เหม่อมองไปให้ร้าวรึง
    เกินยื้อยุดฉุดดึง
    ไปไม่ถึงซึ่งภวังค์...
    
    คุณโอ๋ .. มาช้าไม่เป็นไรค่ะ สำคัญอยู่ที่ว่าตั้งใจมา ยินดีต้อนรับกลับเรือนค่ะ 
    
    มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
    
    
  • zilver

    26 กันยายน 2547 10:54 น. - comment id 338327

    เศร้าจังครับ
    ขอให้เจอคนๆนั้นนะครับจะได้หายจากอาการแบบนี้
    แวะมาอ่านเพื่อเป็นอีกหนึ่งกำลังใจครับ
  • อัลมิตรา

    26 กันยายน 2547 22:08 น. - comment id 338543

    ขอบคุณมากค่ะ คุณzilver .. :)
  • ผู้หญิงไร้เงา

    26 กันยายน 2547 23:17 น. - comment id 338599

    รับสภาพคนผิดหวังนั่งเศร้าหมอง
    แม้น้ำตาจะเจื่องนองสักเพียงไหน
    เพราะหากเธอไปดีก็ดีใจ
    แถมมีรักที่สดใสใจยินดี
    
    *-*กลอนโดนใจค่ะ*-*
  • อัลมิตรา

    27 กันยายน 2547 08:06 น. - comment id 338851

    ขอบคุณค่ะ คุณผู้หญิงไร้เงา ..
  • ทักทาย

    27 กันยายน 2547 08:43 น. - comment id 338871

    มาเยี่ยมค่ะ.... คิดถึงเสมอ...
    
    สวัสดีคุณมาร์ตี้..คุณ คุณ ทุกท่าน..
    
    
    
  • อัลมิตรา

    27 กันยายน 2547 10:33 น. - comment id 338919

    คุณทักทาย ที่บ้านมิตรภาพอยู่ไหนกันแล้วคะ อัลมิตราหาทางกลับบ้านไม่เจอ ค่ะ
  • ทักทาย

    27 กันยายน 2547 11:06 น. - comment id 338939

    ใจเย็นๆค่ะ...
    อยู่ชมวิวไปเรื่อยๆก่อน...
    ตอนนี้เขากำลังรื้อถอนเสาที่ปลวกขึ้น...
    เพื่อจะซ่อมแซมให้สวยกว้างและทนทานยิ่งกว่าเดิม..เพื่อที่จะรองรับมิตรสหายที่มาเยือนได้มากกว่าเก่า...อีกทั้งยัง...เฮ..โล เพื่อนพ้องพี่น้องเก่าก่อนมาช่วยกันตกแต่ง...ประดับประดา...อีกค่ะ..
    คิดว่าคงสักระยะหนึ่งน่ะค่ะ....    ทักทายผู้เดา....ค่ะ
    
  • ทักทาย

    27 กันยายน 2547 11:07 น. - comment id 338942

    ลืมยิ้ม..    :)     อารมณ์ดี ค่ะ ...
  • ทัก

    27 กันยายน 2547 11:13 น. - comment id 338945

    ลืมอีกแล้ว! ... เลย ซ่อมแซมห้องโถง เรือนมิตรภาพ.. และ ศาลา  ไปในตัวน่ะค่ะ....  
    
    ป.ล เนี่ย! ทักว่าจะยกตุ่มผูกโบ..ไปเป็นของขวัญขึ้นเรือนใหม่ด้วยค่ะ ..ว่าจะตั้งหน้าศาลาคุณลุงสาระฯเวลาแขกไปใครมาจะได้ตักน้ำดื่มแก้กระหาย...ค่ะ
  • อัลมิตรา

    27 กันยายน 2547 11:49 น. - comment id 338970

    ตุ่มผูกโบว์ .. 5555  ยกให้ลุงศิรินะคะ
    
    อัลมิตราขอเปลี่ยนเป็นกระติกน้ำแข็งละกัน ค่ะ
    
    เสร็จแล้วอย่าลืมมาส่งข่าวนะคะ 
    รอมาหลายวันแล้ว เดินหลงทางอยู่นานเชียวค่ะ
    
    ขอบคุณมากค่ะ
  • ไม่มีชื่อ

    27 กันยายน 2547 13:29 น. - comment id 339046

    ซ่อมแซมเสร็จ.ยืมทำเรือนหอเลยได้เปล่า...
    ไว้จะไปขึ้นบ้านใหม่นะ..ทำบุญๆคุณ เจ้าบ้านไม่ค่อยดูแลบ้านเลย..จดทะเบียนยึดซะดีมั้ย..
    
    พักนี้ลิงไม่ค่อยซน ต้องแหย่..ไปล่ะ..คิดฮอดหลาย..
    
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    27 กันยายน 2547 14:11 น. - comment id 339067

    แวะมายืนยันอีกครั้ง เรื่องความตั้งใจรอที่จะถักรุ้งทอรักตามที่ถาม ชัวร์ปาด
  • ปลายภู

    27 กันยายน 2547 14:35 น. - comment id 339084

    สานจากใจใสกระจ่างใครบางคน
    ฉุดฉันพ้นห้วงทุกข์พบสุขแทน ..
    **ชอบสองบาทนี้จริง ๆ..
    แต่งได้อารมณ์ซึ้ง..มาก.
    เยี่ยมครับ..
  • อัลมิตรา

    27 กันยายน 2547 15:51 น. - comment id 339174

    คุณ (ไม่รู้ว่าใคร) ..ยินดีคะ จะได้บอกให้คุณทักส่งตุ่มผูกโบว์เพิ่มอีกอีกชุดค่ะ 
    
    
    คุณฤกษ์ .. 
    
    ความพอใจเช่นนี้ไม่ดีแน่                     
    อาจพ่ายแพ้ร่ำไรคล้ายไฟจี้
    เหมือนเล่นไพ่หมายคว้าราชินี-     
    ผู้ที่มีเพชรพลอยคอยเพ่งความ 
    
    อย่ามัวมุ่งหมายมั่นไพ่นั้นนัก     
    เกรงเจ้าจักปักใจจึงหมายห้าม
    พ่อหนุ่มเอ๋ยที่บอกไปใช่คิดลาม
    ที่ห้ามปรามเปรียบดั่งผู้หวังดี
    
    ราชินีแห่งเพชรฤทธิ์เดชมาก     
    จักฉุดลากลงทัณฑ์พลันป่นปี้
    ทั้งแส้หวายหางกระเบนเห็นมากมี    
    โอกาสดีนางจักเฆี่ยนให้เจียนตาย   
    
    เจ้าก็รู้อยู่แก่ใจมิใช่หรือ     
    สิ่งยึดถือไขว่คว้าก่อนจะสาย
    ราชินีแห่งรักจักคลี่คลาย-     
    ความแพ้พ่ายเดิมพันเป็นมั่นคง
    
    
    คุณปลายภู ..ขอบคุณมากค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ..
    
  • เพราะรัก

    27 กันยายน 2547 17:19 น. - comment id 339269

    แวะมาทักทายและขอบคุณนะคะพี่อัลมิตราขาที่เข้าไปทักทายกันค่ะ
  • อัลมิตรา

    28 กันยายน 2547 08:30 น. - comment id 339560

    :) ขอบคุณค่ะ คุณเพราะรัก

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน