11 กุมภาพันธ์ 2545 16:33 น.

อภัย..อย่างแรง

ข้าวปล้อง

เธอร้องไห้เสียใจทำไมหรือ
หรือนี่คือความอ่อนแอที่ฉันเห็น
หรือว่าเธอเป็นห่วงกันไม่จำเป็น
ฉันไม่เห็นว่าสิ่งนั้นจะสำคัญ

เธอว่าฉันใจร้ายที่ลาจาก
ฉันต่างหากที่ควรพูดคำๆนั้น
ไม่ใช่เธอหรอกหรือทำร้ายกัน
ปล่อยรักฉันร้างราไม่สนใจ

มาวันนี้ขอโทษทำไมหรือ
ฉันไม่ถือที่เธอเคยอ่อนไหว
ฉันไม่โกรธโทษเธอให้อภัย
แต่ช่วยไปไกลไกลจากฉันที				
9 กุมภาพันธ์ 2545 23:02 น.

รอ..ฅนที่ไม่มีตัวตน

ข้าวปล้อง

นั่งมองฟ้าน้ำตาก็รินไหล
ภายในใจรู้สึกมันอ้างว้าง
รึเป็นเพราะขอบฟ้าที่แสนกว้าง
เลยรู้สึกอ้างว้างและเดียวดาย

ความรู้สึกมันเหงา..บอกไม่ถูก
มันพันผูกอยู่ในใจไม่ห่างหาย
เหลียวหาใครบางคนรอบ ๆ กาย
น่าเสียดาย..เค้าไม่เคยมีตัวตน

อยากจะนั่งมองฟ้าอยู่อย่างนี้
เผื่อบางทีอาจจะพบเค้าคนนั้น
คนที่ใจบอกว่าเป็นคนสำคัญ
คนที่ฉันเฝ้าแต่รอ..ไม่รู้ทำไม				
9 กุมภาพันธ์ 2545 18:57 น.

แจกใบปลิวรัก

ข้าวปล้อง

ฉันมีรักมากมายใช้ไม่หมด
ใครรักหดไม่เป็นไรฉันมีให้
หมดรักแล้วคืนได้ไม่เป็นไร
ฉันมีใจเหลือเฟือเผื่อทุกคน  

มีใครบ้างที่วันนี้ยังขาดรัก
เชิญสมัครรักได้ทุกแห่งหน
หากวันนี้รักแล้วยังวกวน
หยุดสับสนให้เวลากับหัวใจ

ฉันก็แค่ผู้หญิงที่มากรัก
เป็นที่พักทางใจที่สั่นไหว
เป็นแค่รักชั่วคราวของใคร ใคร
เป็นเพียงใจที่รักเธอยามต้องการ				
9 กุมภาพันธ์ 2545 18:43 น.

ไดอารี่เล่มเก่ากับรักที่ไม่เคยมองเห็น

ข้าวปล้อง

ไดอารี่เล่มเก่าสีเหลืองซีด
มีอดีตมากมายอยู่ในนั้น
มีทั้งสุขและทุกข์ปะปนกัน
มีเธอฉันเป็นเจ้าของมันร่วมกัน

เอื้อมมือหยิบปัดฝุ่นเพียงแผ่วเบา
เห็นภาพเราสองคนบนปกนั้น
คือภาพรักภาพฝันเราเคียงกัน
ภาพใบนั้นยังชัดเจนอยู่ในใจ

ค่อย ค่อยเปิดอ่านบันทึกทีละหน้า
เหมือนเวลาถูกย้อนกลับมาใหม่
เห็นความรักเธอและฉันอยู่นั่นไง
รักล้นใจที่สองเรามีให้กัน

เปิดอีกหน้าเห็นภาพรักที่หวานชื่น
ยิ้มระรื้นหัวเราะกับภาพนั้น
หน้าต่อมามีน้ำตามาเกี่ยวพัน
จุดพลิกผันให้รักเราต้องร้างรา  

อ่านมาถึงหน้าที่สุดท้ายที่ว่างเปล่า
รู้สึกเหงาจับหัวใจเป็นหนักหนา
เหลือบไปเห็นลายมือหวัดที่คุ้นตา
โอ้ เธอจ๋าเพิ่งมาเห็นก็สายเกิน

เรารักเธอ ข้อความนี้เธอทิ้งไว้
น้ำตาไหลภายในใจสั่นสะเทิ้น
เสียดายวันที่สองเราเคยร่วมเดิน
ความหมางเมินทำให้ฉันไม่เข้าใจ

กอดบันทึกแห่งรักครั้งสุดท้าย
แล้วโยกย้ายความรู้สึกที่สั่นไหว
จบฉากรักปิดผนึกด้วยหัวใจ
ล๊อคมันไว้ด้วยกุญแจของเวลา				
9 กุมภาพันธ์ 2545 16:04 น.

แล้วเจอกันพ่อตัวดี..ฮึ่ม

ข้าวปล้อง

หมดแรงแล้ว หมดแรงที่จะรัก
ขอนั่งพักทำใจสักประเดี๋ยว
ขอนั่งคิดไตร่ตรองสักนิดเดียว
จะรีบเลี้ยวกลับมารักอีกสักที

จะไม่ให้ฉันเหนื่อยยังไงไหว
ในเมื่อใจเธอนั่นคอยหลบหนี
ระวังไว้อย่าให้จับตัวได้นะคนดี
เจอคราวนี้ไม่พลาดแน่..รับประกัน				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟข้าวปล้อง
Lovings  ข้าวปล้อง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟข้าวปล้อง
Lovings  ข้าวปล้อง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟข้าวปล้อง
Lovings  ข้าวปล้อง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงข้าวปล้อง