28 มีนาคม 2549 01:43 น.
เรไร
มองดูให้ดีสิที่รัก
รู้จักโลกนี้ดีแล้วหรือ
ประเมินปัจจุบันนั้นก็คือ
ยึดถือสิ่งไหนในความจริง
เห็นไหมผู้คนบนโลกนี้
ต่างมีมากมายทั้งชายหญิง
ต่างทุ่มเทแรงเพื่อแย่งชิง
หาสิ่งสนองเหตุกิเลสตน
มองความลำบากสุดยากแค้น
ทั่วแผ่นดินสยามยามขัดสน
เห็นไหมคนอื่นยังฝืนทน
ดิ้นรนเหนื่อยยากมีมากมาย
อย่าให้ความเศร้าเป็นเงาติด
ชีวิตสิ้นสมอารมณ์หมาย
อย่าเสียน้ำตาลงพร่างพราย
ฟูมฟายเสียใจไปอีกเลย
หยุดความรู้สึกสะอึกสะอื้น
กล้ำกลืนไม่นานคงผ่านเฉย
ความฝันอบอุ่นที่คุ้นเคย
ชื่นเชยชมชิดสนิทใจ
มีเราเคียงข้างเพื่อสร้างฝัน
สร้างวันอนาคตที่สดใส
หนทางที่ก้าวแม้ยาวไกล
เพียงจับมือไว้ไปด้วยกัน
23 มีนาคม 2549 20:33 น.
เรไร
รักคือสิ่งงดงามตามความคิด
อยู่ในจิตละเมอด้วยเพ้อฝัน
คือเรื่องราวเล่าขานมานานวัน
จากอดีตปัจจุบันวันเวลา
รักคือความสดชื่นรื่นเริงหลง
แม้ใครคงได้ครองต้องโหยหา
รักบางรักแสนสวยด้วยศรัทธา
รักบางรักเหว่ว้าน้ำตาริน
รักคือสิ่งเปลี่ยนแปลงแสดงบท
เศร้าสลดโศกใจใคร่ถวิล
ให้ทุกข์ตรมขมขื่นยากกลืนกิน
จนสูญสิ้นความมั่นใจในตัวตน
รักสร้างฉากบังหน้ากล้าแอบอ้าง
ซ่อนอำพรางลวงใจให้สับสน
ทำเสน่ห์แสร้งเสหลากเล่ห์กล
ต้องฉ้อฉลค้นหามาครอบครอง
รักก็คือความจริงทุกสิ่งทุกอย่าง
เป็นฝันค้างกลางกมลที่หม่นหมอง
คือฝันดีชื่นชมหากสมปอง
อยากคิดครองรู้จักรักหรือยัง
21 มีนาคม 2549 01:27 น.
เรไร
มีเรื่องเล่ายามดึกให้ครึกครื้น
เกิดในคืนสองหนุ่มกลุ้มนักหนา
หวังจะไปดื่มด่ำร่ำสุรา
เพราะเห็นหน้าของเมียละเหี่ยใจ
หนุ่มสยามน่ากลัวจะหัวเสีย
หนุ่มอินเดียนั่งปลงด้วยสงสัย
จึงมาดื่มร่วมขวดดวดเมรัย
พร้อมทั้งได้สั่งอาหารมาทานกัน
ต้มยำกุ้งเลือกดูเมนูเด็ด
คงรสเผ็ดน่าอร่อยไม่น้อยนั่น
จึงตักกุ้งแกะเปลือกเลือกเนื้อพลัน
แขกร้องลั่นพร้อมถามทำวุ่นวาย
อีนี้หนายที่เลือกเปลือกจะทิ้ง (อ่านแบบสำเนียงแขกหน่อยน่ะ)
อันที่จริงบ้านฉานทำมาขาย
เป็นกุ้งป่นกลับมาตั้งมากมาย
คนไทยจ่ายแย่งยื้อซื้อมากิน
พอได้ฟังคำแขกชักแปลกหู
คำพูดดูประณามทำหยามหมิ่น
ก็อดทนทำเหมือนไม่ได้ยิน
หันไปกินหมากฝรั่งชั่งอารมณ์
แขกคนเดิมเริ่มกร่างสร้างปัญหา
คอยต่อว่าเย้ยหยันพลันทับถม
หมากฝรั่งที่นายไม่ชื่นชม
เขานิยมทำถุงยางวางขายไทย
หนุ่มสยามชักเดือดเลือดขึ้นหน้า
ถามแขกว่าถุงยางอย่างที่ใช้
ที่เมืองแขกทิ้งเฉยเฉยเลยหรือไง
แขกตกใจใช้กันแค่ครั้งเดียว
หนุ่มสยามว่าบ้านฉันนั้นไม่ทิ้ง
แท้ที่จริง้ลางน้ำสักประเดี๋ยว
รีไซเคิลทำใหม่ง่ายนิดเดียว
เป็นของเคี้ยวขายแขกแปลกแต่จริง
14 มีนาคม 2549 23:57 น.
เรไร
เดือนจ้าดาวจาง
ส่องแสงสว่าง.............อยู่กลางท้องฟ้า
จันทร์เจ้าเฉิดฉาย.......ประกายงามตา
ทั่วทั้งพสุธา................ดั่งว่ากลางวัน
ดาวจางเดือนเด่น
ค่ำคืนวันเพ็ญ................แสงเย็นชวนฝัน
เคลิบเคลิ้มครวญคร่ำ.....เพ้อพร่ำรำพัน
ณ ราตรีนั้น....................หลงจันทร์จับใจ
ยามลมโชยอ่อน
จากเนินสิงขร...............สู่ดอนดงไพร
เสนาะเพราะพริ้ง..........หรีดหริ่งเรไร
ร่ำร้องเสียงใส...............กล่อมให้สำราญ
ดึกดื่นคืนนี้
เหมือนดังว่ามี...............ดนตรีขับขาน
พอให้คลายทุกข์............ปลุกเร้าวิญญาณ
สู่ห้วงวิมาน....................สวรรค์ฉิมพลี
จนอุษาสาง
เดือนดับดาวจาง...........เหินห่างหน่ายหนี
อ่อนล้าโรยแรง.............พ่ายแสงสุรีย์
รอถึงค่ำนี้.....................พบเดือนเกลื่อนดาว
14 มีนาคม 2549 00:37 น.
เรไร
หลับตาเถิดที่รัก........แล้วมาพักกับตักฉัน
สิ่งโศกาจาบัลย์.........ให้มันผ่านพ้นไป
เอาทุกข์ถมตรมอก.....หวาดวิตกเคยหวั่นไหว
ความอัดอั้นตันใจ......มาระบายให้ฉันฟัง
ฉันพร้อมจะยอมรับ....สิ่งย่อยยับเคยพลาดพลั้ง
ขอแค่เป็นพลัง...........คืนความหวังให้กับเธอ
เอาตักให้นอนหนุน....ความอบอุ่นให้เสมอ
ใจภักดิ์รักปรนเปรอ...มิให้เก้อเพ้อเหมือนเคย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเรไร
หน้าส่วนตัว
1884
