หญิงเคียงข้างนี่เพื่อนใจใช่ไหมพี่
จึงหลบหนีเร้นกายห่างหายหน้า
อย่าอ้ำอึ้งตะลึงใจให้เอ่ยมา
อย่าหลบตาแล้วทำเมินเดินจากไป
ไม่ผิดหรอกที่พี่มีคนอื่น
ฉันขอคืนสัญญาลวงถ่วงหวั่นไหว
จบบัญชีหนี้รักเน่าเร้ารุมใจ
เป็นคนใหม่ไร้พันธะอิสระดี
ฉันวันนี้เริงร่าท้าความฝัน
สบสุขสันต์เพื่อนแวดล้อมห้อมทุกที่
ต่างถนอมอ้อมใจเอื้อไมตรี
รักหวังดีจริงใจให้แก่กัน
จนเจอเขาคนใช่ในวันนี้
เข้าพิธีวิวาห์พาสุขสันต์
รักรักรักถักเกี่ยวก้อยร้อยผูกพัน
ต่างมีกันและกันคือสัญญา
เหมือนฟ้าแกล้งแสร้งเสกกลดลบันดาล
พี่เดินผ่านมาบอกรักภักดิ์เท่าฟ้า
ฉันและเขาต้องงันงงส่งสายตา
เจอคนบ้ารักเก่าเข้าหรือไร
ฟังนะฟังคำตอบชอบจากฉัน
อดีตนั้นไร้รอยร้อยหวั่นไหว
เขาคนนี้ที่ฉันรักภักดิ์หมดใจ
พี่มิใช่คนสำคัญอย่าฝันเลย.
6 เมษายน 2550 07:09 น. - comment id 680823
ถ้ามันไร้ค่าก็ทิ้งไปซะ ...เศร้าจัง แง แง

6 เมษายน 2550 07:19 น. - comment id 680835
ความรักคือดาบสองคม คมหนึ่งพร้อมที่จะฆ่าเราและอีกคมพร้อมที่จะปกป้องเรา

6 เมษายน 2550 13:21 น. - comment id 680877
เขาไม่เห็นค่าของเราก็ปล่อยเขาไปเถอะค่ะ..

6 เมษายน 2550 23:59 น. - comment id 681030
คุณปราณรวี.....ค่ะ...หุหุเห็นทีต้องทิ้งลืมไปเลย......
คุณคนไกลบ้าน....น่าคิดเนาะ..มองความรักเป็นดาบสองคม.....แต่ละคมก็บาดใจใช่อ่ะป่ะ.....
ค่ะคุณWhite roses จริงด้วย ไม่ควรผูกติดกับคนที่ไม่เห็นค่าของเรา
