13 เมษายน 2547 19:12 น. - comment id 246707
ณ แดนดินถิ่นใหญ่ในความฝัน กวีดั้นเดินคู่อยู่ไม่ห่าง นกตบปีกหลีกลี้หนีลาร้าง ทะเลว้างเว้งไหลคลื่นใสครวญ

14 เมษายน 2547 06:29 น. - comment id 246916
....สองมือมั่นพลันอุ่นหากมีจิต ...อีกมีสิทธิ์เสรีในแดนฝัน ...ใช่อ้างว้างฤาร้างนานนิรันดร์ ...เพียงสิ้นวันฟ้าใหม่ได้ยินยล

14 เมษายน 2547 13:42 น. - comment id 247013
ภาพความฝันพลันกระจ่างในห้วงจิต
สองมือประดิษฐ์บทกลอนเพื่อร่ำขาน
หมู่วิหคโผบินสดสวยดูงามตระการ
คลื่นซัดซ่านผ่านวารีดุจเสียงเพลง
มนุษย์เราแสนปลาบปลื้มยินดีได้
เพราะหัวใจอิสระภาพคล้ายลูกศรแล่น
โผบินบินไปไกลในโลกสุดกำลังแรง
พอหมดแรงแห่งชีวิตปลิดชีพทันที.
แก้วประเสริฐ.

19 เมษายน 2547 20:00 น. - comment id 250067
ตอบขอบคุณคุณแก้วประเสริฐ
จะจดจำไว้ค่ะ
อรุโณทัย อาภาภัส
